ömrüm tamamlandı,günüm dolandı
el gibi durmadan gelde helalleş
soluğum kesildi,gözüm bulandı
azrail vurmadan gelde helalleş

bir parça sevgiye muhtacım açım
yandım da yakıldım döküldü saçım
sana karşı eğer varsa bir suçum
günahım sormadan gelde helalleş

bedenim soğuyup donduğu zaman
sularım ocağa konduğu zaman
cesedim yıkanıp yunduğu zaman
kefenler sarmadan gelde helalleş

dönülme yollara düştüğüm anda
gözüm açık gidr aşkım isyanda
MİHNETİ der n olur kabristanda
toprağa girmeden gelde helalleş

mihneti ustadan alıntı

Düşman Düşmandır

Masal buya: Yılanla-Tilki birbirlerine düşmandırlar
Bir gün yılan suya düşer;
İmdat çığlıkları bütün ormanda yankılanır.
Hayvanlardan hiç biri, koşmaz Yılana yardıma;
Sevinirler Yılandan kurtulduklarına;
Buna en fazlada Tilki sevinir,
Düşmanımın yok oluşunu seyredeyim der;
Sevinçle gider, nehrin kenarına;
Seslenir Yılana, gür sesiyle:
_Hey Yılan, bunca kötülük yaptın;
Ufak bebeleri, zehirledin;
Herkesin aşına Ağu kattın;
Bir gün ormanı yakmaya kalktın;
Beni öldürmek için ne kalleşlikler yaptın;
Dar etmiştin bana koca dünyayı.
Bak işte sen, ölüyorsun, ben seviniyorum;
Dünyanın genişliğini, yeni fark ediyorum.
Mutluyum, mutluyum.mutluyum.
Artık gelecekten, bende umutluyum.
Yılan bakar ki, post pahalı,
Başlar Tilkiye yalvarmaya:
_Ben seni çok severdim arkadaşım,
Düşman ettiler birbirimize, bizi kardeşim;
Gel kurtar ne olur beni?
Ormanın kralı yapayım seni.
Tilki bir anda gevşedi:
_Gerçek mi söylediklerin dedi.
Yakalamıştı, Tilkinin zayıf yanını,
Vaat etti, dünyanın sultanlığını;
Başı döndü Tilkinin, attı kendini suya,
Gidip Yılanı sardı boynuna;
Bin bir zorlukla yanaştılar kıyıya;
Yılan yine yaptı kalleşliğini;
Sıktı Tilkinin boynunu, kesti iflahını;
Şaşırmıştı Tilki, korkuyla sordu:
_Bu öfke, bu kin, neden ve niye?
Niyetlendin biliyorum, beni, öldürmeye;
Ne ola ki, bunun nedeni?
Bu mudur, seni kurtarmanın bedeli?
Yılan kahkahalar atarak, tilkiye döndü:
_Hey benim, akılsız düşmanım;
Başını döndürdü, benim vaatlerim.
Düşünmedin kendinden başka kimseyi,
Hak ettin sen, çoktan ölmeyi..
Tilki kullandı kurnazlığını:
_Tamam kabul, yılan kardeş ben haksızım;
Ölümü hak eden bir bahtsızım.
Senden son bir dileğim var, ne olur kırma;
Yüzünü son kez görmemi, ne olur çok görme;
Yılan tamam der, kaldırır kafasını,
Tilki koparıp atar, yerden yere yılanın kafasını.
Tilki bir oh çeker ve şöyle der:
Bütün kalleşlerin sonu budur,
Düşman vaatlerine aldananlar aptaldır;
DÜŞMAN DÜŞMANDIR!


Yılmaz Çelik
7.8.2006

Alıntı Şiirler Silinecek… Genelde Alıntı Şiirlerinin Yazarlarını Bulup Elimden Geldiği Kadar Şiir Eklemeleri Yapan Arkadaşların ALINTI Yerine Şairin İsmini, Soyadını Ekliyorum… Beğendiğim Şiiri Siteye Aktarırken de, Yazarı Belli Olmayan Sitelerden Ziyade Diğer Sitelerde Araştırma Yaparak Şiirin Yazarına Ulaşıp Ekliyorum. Emeğe Saygı Budur Biz Şairlerimizi Tanımak İstiyoruz.
ALINTI: Kim?

Not: Şiir Sayfasından Bu yazılar ilerdeki Zaman İçinde Silinecektir.

haklısın nacim bence geç kalındı bile
alınan şiirin kime ait olduğunu belirtmeyince defalarca dediğimiz gibi emeğe saygısızlık olur emek hırsızlığı olur demiştim
yerden göğe haklısın umarım isimleri yazılı olanları silmessin kardeş şimdiden kolay gelsin işin ççok zor anlasamda yardımcı olsam
hoşça ve dostça kal

Kısa bir ayrılık olsun, artık son bulsun,
Günlerdir çektiğim acılar dursun,
Ben ne günah işledim, bilemiyorum,
Dilerim Allah'tan, hak eden bulsun....

Benim mutluluğum, hep sizlersiniz,
Kendi kaderinizi, siz çizersiniz,
Allaha duamdır, hep gülersiniz,
Benimde yüzümü, güldür ne olur....

Günlerdir kalemim, sitemi yazdı,
Bence yazdıklarım, inanki azdı,
Sevene verilen ceza bu olmamalı,
Seviyorum deli gibi ölümünü bile bile....

22/04..07..coşkun..

SAKLISU

Alıp gidiyorsun bilinmeyeni; artık
yıldızları çalınmış bir kent mi olur
yoksa,kanatılan bir günün sonrası mı?
Hep biri kalır geride, bir kedi ağlaması
kapılar kapanır dökülür evinin duvarları.

Sular uyanır, kuşlar kanat vurur şafağa
beklemek birden bire yaşlanır. Sonra
aşk kadar ağır o bırakılma korkusu
yalnızlıklar düşürür, çatlatır gök yüzünü
gelmeyen günler, kırılan el yazması anılar
buruşurken her sabah, seninki bir eşkıya gidişi.

Dünyaya armağan birkaç ayrılık daha
bu nasıl bir resim, boyaları kırık
renkleri yağmur. Ve ipekten bir yalan
o dağların arkası. Kim kime düğüm
çaresiz durup bakacak olsan, morötesi
bir ölüm, paramparçadır zaman.

Ne varsa yaşanılan şimdi bir gün batımı
yaşamak, o boğan tortu, bir avuç hüzün.

,.

Veysel Çolak

hak bir gönül verdi bana
ha demeden hayran olur
bir dem elir şadı kılur
bir dem gelir giryan olur

bir dem sanasın kış gibi
sol zemheri olmuş gibi
bir dem beşaretten doğar
hoş bağ ile bostan olur

bir dem gelir söyleyemez
bir sözü şerh eyleyemez
bir dem dilinden dür döker
dertlilere derman olur

bir dem çıkar arş üzere
bir dem iner tahtes sera
bir dem sanasın katredir
bir dem taşar umman olur

bir dem cehalete kalır
hiç nesneyi bilmez olur
bir dem dalar hikmetlere
calinus u lokman olur

bir dem dev olur ya peri
viraneler olur yeri
bir dem uçar belkıs ile
sultan ı ins ü can olur

bir dem verir mescidlere
yüz sürer anda yerlere
bir dem vardır deyre girer
incil okur ruhban olur

bir dem gelir isa gibi
ölmüşleri diri kalır
bir dem girer kibr evine
firvan ile haman olur

bir dem döner cebraile
rahmet saçar her mahfile
bir dem gelir gümrah olur
miskin yunus hayran olur

yunus emre 17.y.y

istediğimi buldum
eşkere can içinde
daşra isteyen kendi
kendisi ten içinde

kayım durur ırılmaz
onsuz kimse dirilmez
adım adım yer ölçer
kendi revan içinde

bu tılsımı bağlayan
cümle dilde söyleyen
yere göğe sığmayan
girmiş bu can içinde

oğru olmuş oğrular
gene kendiyi tutar
şahne kendisi olmuş
kendi zindan içinde

tutun diye çağirir
oğru dahi çığırır
bu ne acayip oğru
bu çağıran içinde.....

yunus emre 17 y.y

Yazar: baharpamukcu Tarih: 08.10.2008 Saat: 20:28

Çok sevdiğim bir şiir bugün aklıma bunu paylaşmak geldi sizlerle..



Ya ağlamasın hiç kimse...
Ya da gülmesin şu herzaman gülenler!

Ya kimsede olmasın para denen illet...
Ya da paylaşmasını öğrensin paralı millet!

Ya kimse söylemesin sevdiğini...
Ya da yapsınlar sevginin şu asıl tarifini!

Ya şu bayramlar hiç yaşanmasın
Ya da bayramlarda et yemeyen kalmasın...


Atalay DEMİRCİ

Gerçekten çok güzel bir paylaşımdı !
Yeniden paylaşmak istedim ...

benim ilham fena gitti...yazabilene paylaşabilene ne mutlu...

bense mutsuz:)

İllede şiir yazmak değildir ;
değerli Gülay hnm.
Burada dostluğu yenilemek ,pekiştırmektır ,mutlu olmak.
Hayata daha olumlu bakabilmek için sevdiğin insanların sıcaklığını hissetmektır.
Gerçek bu !
Sevgi ile kalın..

oo bu olmadı gülay
coşkunun dediği gibbi illada şiir şert değil

gönülde açan sevgi çiçekleri solmasın
gönlüne hiç bir zaman darlık dolmasın
dostlardan esirgeme kendini gülay
hasret kalan dostlar sensiz olmasın

illada ilhammı gerekirmiş karala bir şeyler biz dostuz dost anlarız seni

Yazar: gulayy Tarih: 01.10.2009 Saat: 11:28

Sizlerle selamı bile paylaşmak keyifli

ama bol bol şiir olursa hiç de fena olmaz dimi

Sevgiler

Aslında güzel bir söz bile yeter !
Tabi anlayana !

Herşey gönlünüzce olsun;

Sevgiler

Son / bahar ikindilerinde terk ettik yalnızlığı
Ayni yürektik yaşamın tozlu yollarında
Ayni dala umutla tutunmuş kiraz çiçekleri
Sonu hep mutlu biten büyük bir hikayeyiz ikimiz…

İlk / bahara dönmüş ömrümüzün son deminde
Gökkuşağının renklerini boyuyoruz tuvallerde
Özverisi bitmeyen, şarap tadında
Bir umudun yolcularıyız ikimiz…

Ben;
Akdeniz`de dalgaların suskunlaştığı sarp bir kayalık…

Sen se;
Sabırsız dalgalarıyla kıyıları döven hırçın Karadeniz…

Lodos ve meltem rüzgârları öpüştürüyor
Martı çığlıkları ve fısıltılarını seviştiriyoruz gün boyu
Derin bir sevda şarkısının notalarındayız ikimiz…

Yaz çiçeklerinin pembeleri
Yaseminlerin beyazlığı süslüyor
Maviliklere salınmış duygularımızı
Hep bize çıkan uzun yolların suskun mutluluğundayız ikimiz…

Düşlerin bedenleri saran
Ilık nefeslerin sarhoşluğuyla
Gökyüzünün gece mavilerinde
Yıldızlarla bütünleşen gülümseyişlerin ayışığız ikimiz…

Beyaz köpükleriyle sular akıyor kurumuş nehir izlerinde,
Deniz mavisi, gök mavisi iniyor duyguların okyanus derinliklerine
Bir çift beyaz martı havalanıyor özgür kanatlarının darbeleriyle
O martılar, şimdi ikimiz…

Yüksel YENİCECAGLAR

pencerelerden sarkar dil sürçmeleri
ağlar saçlarını saklayan kadınlar
ödünç bir şiirin kenarına telaşlanır,
gözucum
çeker gider,
kapım önü gölgeleri birbaşınalığına
çeker gider alaturka şarkılar
sallanır kelimeler birbiri ardına
dil tutar beni
susar acemi resimlerimin çöp çocukları
artakalanları geçer ağrılı cümleciklerin
incinir yaş düşüren kirpiğim
durakalır içim


el sallar hoşçakallar
biriktirilmiş kimbilirlere
deniz olur saçak buzları
sudan sebeplerine sığımın
sözünü keser fazladan birileri
karıştan küçük dillerin
yarım kalır başka bir vebal
ve sessizle başlayan
ağız dolusu bir gel
bağışlar umurumu
el çırpar çare zamanlarına
henüz adını koyamadığımız gün
lanetlenir mızrabın tınısında hüzün
lanetlenir dün...

suadiye.2009
Demir Mutlugil