AHMET NURİ

ALLAH RAHMET EYLESUN
Bİ AHMET NURİ VARDI
BEN KUÇUK UŞAK İDUM
O BAKKALLUK YAPERDİ

İKİ KATLİ BİR DÜKKÂN
USTİNDE KAHVE VARDİ
BAKKAL İLE KAHVECİ
EMİCE UŞAĞİYDİ

AHMET NURİ DAYİDEN
ALİŞVERİŞ EDERDUK
ALDUĞUMUZ MALLERİ
DEFTERE YAZDİRURDUK

RUŞTİYE MEZUNİYDİ
ÜÇ DORT DİLİ BİLURDİ
NEDENSE DEFTERLERİ
OSMANLİCE TUTARDİ

GURBETTEN GELEN HERKES
ÖNCE ONA UĞRARDİ
BORÇLARNI ÖĞRENUP
HESABİNİ KAPARDİ

NELER NELER SATMAZDİ
DUKKANİNDE YOK YOKTİ
İNSANLARİ SEVERDİ
GONLİ İSE ÇOK TOKTİ

ARADUĞUN HERŞEYİ
SADECE O SATERDİ
SATTUĞU MALLER İSE
“RİZE’DE Bİ ÇATERDİ”

DERDİ Kİ MUŞTERİYE
SEN DALGA MI GEÇERSEN
RİZE DE BİR ÇATMUŞTUR
ARASEN BULEMEZSEN

KUÇUK BİR UŞAK İKEN
BALUĞE HEVES İDUM
OLTAYLE MİSİNAYI
BEN DE ONDEN ALURDUM

SADE BAKKAL DEYİLDİ
HER ÇEŞİT İŞ EDERDİ
BOZUK ŞEMSİYELERİ
YENİ GİBİ EDERDİ

TODGUM GETURUP DAĞDEN
SEPET TAMİR EDERDİ
YIRTILMIŞ LASTİKLERİ
YENİ GİBİ EDERDİ

İŞTEN FIRSAT BULUNCA
SAPLUK YAPAR BALTAYA
BU İŞ UZUN SURERDİ
VERMEZDİ BİR HAFTAYA

TERKETMEZ NAMAZİNİ
HER VAKTİNİ KİLERDİ
PAZAR GUNLERİ İSE
DAĞDA KETER EDERDİ

HER PAZAR KAPUMUZDEN
KUŞLUK VAKTİ GEÇERDİ
DAĞLARDA ÇART EDUP TE
ÇEYİRLUKLER AÇERDİ

BİR GÜN OLSUN GORMEDUN
HİÇ BOŞ OTURDUĞUNİ
VARİSE GOREN DESUN
İŞİNUN BİTTUĞUNİ

SENELER ÖNCE DUYDUM
AHMET NURİ ELMİŞTİ
SANKİ ELEN O DEĞİL
ÇOCUKLUĞUM ELMİŞTİ

ALLAH RAHMET EYLESUN
MEKANİ CENNET OLSUN
BENDEN YANE VAR İSE
HAKLARUM HELAL OLSUN

Şakir AKSU
09.09.2002
ANKARA

Nahiye'de kimler yoktu ki Gülten Kardeşim;

Ama çocukluğumdan aklımda en çok Ahmet Nuri Dayı kaldı. Alışverişi ondan yapardık.
Saydıkların da aynı şekilde Hemşin'in demirbaşları idi. Çarşıbaşındaki uncu Nazmi Dayı'yı ise geçen hafta kaybettik.
Benzer bir çok türküm var. Bunları bir sayfada toplamak istiyorum ama bazen uygun olur mu diye düşündüğüm de oluyor.
Ya nasip deyip erteliyorum.

İşte onlardan biri.
Herkes yaylaya giderken biz Cağalver'e giderdik. Öyle fazla kalabalık da değildik. Hepsi hepsi açık olan 3-4 ev olurdu. 3-4 Kocakari 3-4 de çocuk.
Ama ne şenletirdik o Cağalveri bilemezsiniz. Tulumsuz horon oynar ne kaydelerle turkiler söylerdik evden eve.

CAĞALVERE KÖÇ

Metin Kardeş anlatmiş, Pokut yolculuğunu
Ben Cağlvere gittim, anlateyim mi oni

Yaylade kar dururken, Cağalver erir idi
Cağalvere çikmamuz, yayla antremaniydi

Cağalver öncesinde, seğerler çözülürdü
Pecuş etmesin diye, kuyruğu tutulurdi

Ne mümkündü kardeşum, zaptetmek seğerleri
Yollerine dizilup, tuterduk kabanleri

Akşamden hazirlenup, yuklerduk sepetleri
Kuşluk vakti gelmeden, bozerduk seğerleri

İlk molayi verurduk, Muradun su başinde
Erkekler yuksuz yurur, sepet kari sirtinde

Seğerler hamlanmesun, diye yavaş giderduk
Kan tuterse seğeri, kulağini keserduk

Yokuş bitip de duze, vurdukmi anlarlerdi
Bütün seğerler birden, nasıl bağerurlerdi

Ortaköyün suyunden, önce seğer içerdi
Yaz başinde bu suya, kar tadi karişurdi

Yokuş başinde durup, nağaralar aterduk
İnsan olmeyen yerden, bir de cevap beklerduk!

Şaşurmayum kardeşler, cevap çabuk gelurdi
Nağaranun yankisi, çabuk geri dönerdi

Yokuşten aşağıya, yurumak çok zor idi
Bir de buzak var ise, halumuz yaman idi

Buzak yuruyemezse, sırtımıza alurduk
Buzak ustte biz altta, ne hallere kalurduk

İniş bitip de dere, görününce coşarduk
Adam seğer karişup, hemen suya dalarduk

Dinlenun duzlerinde, üç dört saat dururduk
Acıkan karnımızı, orada doyururduk

Derelerin içinden, taşten taşa atlardık
Akşama varmak için, gene yola çıkardık

Eyertilik dibine, varduk mi gerilirduk
Oyle bir yokuştu ki, yollerde serilirduk

Seğerlerde bilurdi, Ho! demeden gitmezdi
Onbeş dakkaluk bu yol, bir saatte bitmezdi

Yokuş bitip de evler, görününce çoşarduk
Cağalver Puğarinden, içmek için koşardık

Önce gelen seğerler, havzani boşalturdi
Sırayı bekleyenler, Vanagi inletirdi

Eşyaler indirilip, evlere koyulurdi
Kadın ormana dalup, seğere mol ederdi

Erkekler eve girip, önce ateş yakerdi
Cağalverun suyinden, hemen çayi demlerdi

Gece olunca sırtta, herkes toplanur idi
Günün tüm yorgunluğu, çay ile atilurdi

Ortaköy ile Poboz, yanumuzdeki dağlar
Karşımızdaysa Üskürt, arkasında yaylalar

Çobane gitmek için, sabah erken kalkarduk
Seğerleri sulayup, yole erken çikerduk


Hava yağmurli ise, Tepelere giderduk
Günlük güneşluk ise, Yatağa dek inerduk

Çobanlukten kaçarak, ormanlara dalarduk
Çamden henüz damleyen, Pebukleri toplerduk

Akşam erken dönersek, huçkaleri kaperduk
Cağalver deresinden, alabaluk tuterduk

Kızlar ile erkekler, ayrı eve dolardi
Evden eve kardeşler, türkiler atilurdi

“Bu Dules’un evidu, tahtaleri kevidu”,
Deyip horon oynarduk, şimdi o da yıkıldı

Nağara ezan idi, horon ise namazdi,
Günahi söyleyene, eskiler oyle derdi

Her günümüz böyleydi, eksuk olmezdi neşe
Maranun kenarinde, yanar lambalı şişe

Hey gidi o gunlerum, ne de çabuk geçtunuz
Hatıralarda kalıp, beni ne çok ezdunuz

Selam olsun sizlere, hey gidi anılarım,
Aklume duştuğunde, çocuk gibi ağlarım

Şakir AKSU
07.06.2005
ANKARA

Ben Ahmet Nuri Dayıyı yazdım. Hemşin'in diğer esnaflarını yazmak isteyen var mı?

Arada bir eski başlıklara dönsek mi?