Oçoliman

      OLA UŞAKLER

      OLA EROL VE SAMİ

      OLA NEDU BİRBİRNİZİ ÇEKİŞTURUP DUYORSUNUZ NEDU DERDUNUZ BİZEDA SOYLEYUN OLA KİLİBİKLER.
      KENDUNUZİ OKADAR KÜÇÜK ETTUNUZKİ SANKI O ZAMANLAR EKMEĞE MAMA DIYODUNUZ BİRAZDAHA KÜÇÜLÜNDA SİZİ ELUNUZDAN TUTUP PARKLARDA GEZDİRELİM OLAAAAAAAAAAAAAAAA TAMAM Mİ

      ALLAH'A EMANET OLUN

      Pocar
      Bizim sözümüz DOSTA tatlı, DÜŞMANA kurşundur
      NAMERTE hançer, canımız DOSTA feda, DÜŞMANA beladır.

      SEVDAMIZSA YÜCEDİR NE ALINIR NEDE SATILIR

      TURGAY DADAŞOĞLU

      Yazar: Arif Tarih: 22.07.2006 Saat: 09:27

      Şakir abi,Oktay Hoca'nın satırlarını okurken ortaokul yıllarımı yeniden yaşattın bana.Sağolasın.
      ....
      Turgay DADAŞOĞLU,sınıf hocamdı.Çok duygu yüklü ve çok iyimser bir insandı.Daha sonra Bursa'da öğretmenlik yaparken bir öğrencisi tarafından öldürüldüğünü duyduk.
      ....
      Ertuğrul TENSİ:Matemeatik hocamızdı.Beyefendi bir insandı ama yıldızımız pek barışık değildi.
      ....
      OÇO LİMAN'a ve Turgay Hocam'a ALLAH rahmet eylesin mekanları cenent olsun.
      Sevgi ve Saygılarımla,
      Arif


      Merhaba Arkadaşlar,

      3 gün önce cep telefonuma bir arama geldi ve karşımda hiç tanımadığım bir ses:"Arif Tarakcı,Seni Bursa'dan kim arayabilir" diye sordu.O ses ki Bursa'da yaşadığını bildiğim hiç kimseye ait değildi.Dolayısıyla tahmin yürütebilmem mümkün olmadı.Daha sonra 2 yıl önce burada yazmış olduğum;"Ocoliman" başlığının altındaki yazımdan bahsetti ve:"Herşey güzel,de keşke beni öldürmeseydin Arif,Ben Turgay Dadaşoğlu"dedi.
      Hani,"başımdan aşağı kaynarsular döküldü" tabiri var ya; işte ben bunu yaşadım o an. Ve hemen sonra buz gibi oldu vücudum,üşümeye başladım.Hayatımda böylesi bir fizyolojik sarsıntı geçirmemiştim.Aradan yaklaşık olarak 1 çeyrek asır geçmiş ve biz o zamandan beri onu "hayatta değil" biliyorduk.Bundan dolayı da gözyaşı dökmüştük.Çünkü O, yürekten sevdiğimiz,değer verdiğimiz bir büyüğümüz,üstelik de sınıf hocamızdı.Anadolu saflığı,sevgi dolu duygu yüklü bir yüreği vardı.İstisnasız hepimiz çok severdik Onu...Ve şimdi çeyrek asır sonra telefonon ucunda "Ben hayattayım Arif" diyor.Bana ulaşabilmenin yollarını ararken başka bir sitede de sınıf olarak birlikte çekildiğimiz o yıllara ait bir fotoğrafı bulmuş.Hocam;güzel insan,duygu yüklü,mert anadolu insanı...Oturmuş hüngür hüngür ağlamış.Ta o yılları yeniden yaşamış resme bakarken...Dahası o resimden 6-7 kişinin de ismini hatırladı ve saydı bana(bazılarını ben bile unutmuşum).
      Artık biliyoruz ki O hayatta,bunu bilmenin mutluluğu da bize yeter.Kendisini de en kısa zamanda ziyarete gideceğiz.O da yeniden Hemşin'e gelecek,ama gezme amaçlı...İnşallah hayal kırıklığına uğramayacak;Hemşin'in bu yalnızlığını görünce.
      Sevgiyle kalın!
      Arif Tarakcı
      Resimler
      • 2b sýnýfý 1982.jpg

        399.05 kB, 0×0, 75,880 defa görüntülendi
      "Gelecek de, birgün gelecek"

      CVP: TURGAY DADAŞOĞLU

      Yazar: Arif Tarih: 12.04.2008 Saat: 01:12

      Yazar: Arif Tarih: 22.07.2006 Saat: 09:27

      Şakir abi,Oktay Hoca'nın satırlarını okurken ortaokul yıllarımı yeniden yaşattın bana.Sağolasın.
      ....
      Turgay DADAŞOĞLU,sınıf hocamdı.Çok duygu yüklü ve çok iyimser bir insandı.Daha sonra Bursa'da öğretmenlik yaparken bir öğrencisi tarafından öldürüldüğünü duyduk.
      ....
      Ertuğrul TENSİ:Matemeatik hocamızdı.Beyefendi bir insandı ama yıldızımız pek barışık değildi.
      ....
      OÇO LİMAN'a ve Turgay Hocam'a ALLAH rahmet eylesin mekanları cenent olsun.
      Sevgi ve Saygılarımla,
      Arif


      Merhaba Arkadaşlar,

      3 gün önce cep telefonuma bir arama geldi ve karşımda hiç tanımadığım bir ses:"Arif Tarakcı,Seni Bursa'dan kim arayabilir" diye sordu.O ses ki Bursa'da yaşadığını bildiğim hiç kimseye ait değildi.Dolayısıyla tahmin yürütebilmem mümkün olmadı.Daha sonra 2 yıl önce burada yazmış olduğum;"Ocoliman" başlığının altındaki yazımdan bahsetti ve:"Herşey güzel,de keşke beni öldürmeseydin Arif,Ben Turgay Dadaşoğlu"dedi.
      Hani,"başımdan aşağı kaynarsular döküldü" tabiri var ya; işte ben bunu yaşadım o an. Ve hemen sonra buz gibi oldu vücudum,üşümeye başladım.Hayatımda böylesi bir fizyolojik sarsıntı geçirmemiştim.Aradan yaklaşık olarak 1 çeyrek asır geçmiş ve biz o zamandan beri onu "hayatta değil" biliyorduk.Bundan dolayı da gözyaşı dökmüştük.Çünkü O, yürekten sevdiğimiz,değer verdiğimiz bir büyüğümüz,üstelik de sınıf hocamızdı.Anadolu saflığı,sevgi dolu duygu yüklü bir yüreği vardı.İstisnasız hepimiz çok severdik Onu...Ve şimdi çeyrek asır sonra telefonon ucunda "Ben hayattayım Arif" diyor.Bana ulaşabilmenin yollarını ararken başka bir sitede de sınıf olarak birlikte çekildiğimiz o yıllara ait bir fotoğrafı bulmuş.Hocam;güzel insan,duygu yüklü,mert anadolu insanı...Oturmuş hüngür hüngür ağlamış.Ta o yılları yeniden yaşamış resme bakarken...Dahası o resimden 6-7 kişinin de ismini hatırladı ve saydı bana(bazılarını ben bile unutmuşum).
      Artık biliyoruz ki O hayatta,bunu bilmenin mutluluğu da bize yeter.Kendisini de en kısa zamanda ziyarete gideceğiz.O da yeniden Hemşin'e gelecek,ama gezme amaçlı...İnşallah hayal kırıklığına uğramayacak;Hemşin'in bu yalnızlığını görünce.
      Sevgiyle kalın!
      Arif Tarakcı


      çok güzel bir rastlantı ve çok önemli bir hikaye.. Turgay hocanızın ölmemesi ve sizi arayıp bildirmesi ise bambaşka bir olay..
      Allah daha uzun ömürler versin..
      İnşallah fotoğraftaki diğer arkadaslarınıza da ulaşırsınız..

      saygılarımla..

      CVP: CVP: TURGAY DADAŞOĞLU

      Yazar: poginali Tarih: 12.04.2008 Saat: 01:30

      Yazar: Arif Tarih: 12.04.2008 Saat: 01:12

      Yazar: Arif Tarih: 22.07.2006 Saat: 09:27

      Şakir abi,Oktay Hoca'nın satırlarını okurken ortaokul yıllarımı yeniden yaşattın bana.Sağolasın.
      ....
      Turgay DADAŞOĞLU,sınıf hocamdı.Çok duygu yüklü ve çok iyimser bir insandı.Daha sonra Bursa'da öğretmenlik yaparken bir öğrencisi tarafından öldürüldüğünü duyduk.
      ....
      Ertuğrul TENSİ:Matemeatik hocamızdı.Beyefendi bir insandı ama yıldızımız pek barışık değildi.
      ....
      OÇO LİMAN'a ve Turgay Hocam'a ALLAH rahmet eylesin mekanları cenent olsun.
      Sevgi ve Saygılarımla,
      Arif


      Merhaba Arkadaşlar,

      3 gün önce cep telefonuma bir arama geldi ve karşımda hiç tanımadığım bir ses:"Arif Tarakcı,Seni Bursa'dan kim arayabilir" diye sordu.O ses ki Bursa'da yaşadığını bildiğim hiç kimseye ait değildi.Dolayısıyla tahmin yürütebilmem mümkün olmadı.Daha sonra 2 yıl önce burada yazmış olduğum;"Ocoliman" başlığının altındaki yazımdan bahsetti ve:"Herşey güzel,de keşke beni öldürmeseydin Arif,Ben Turgay Dadaşoğlu"dedi.
      Hani,"başımdan aşağı kaynarsular döküldü" tabiri var ya; işte ben bunu yaşadım o an. Ve hemen sonra buz gibi oldu vücudum,üşümeye başladım.Hayatımda böylesi bir fizyolojik sarsıntı geçirmemiştim.Aradan yaklaşık olarak 1 çeyrek asır geçmiş ve biz o zamandan beri onu "hayatta değil" biliyorduk.Bundan dolayı da gözyaşı dökmüştük.Çünkü O, yürekten sevdiğimiz,değer verdiğimiz bir büyüğümüz,üstelik de sınıf hocamızdı.Anadolu saflığı,sevgi dolu duygu yüklü bir yüreği vardı.İstisnasız hepimiz çok severdik Onu...Ve şimdi çeyrek asır sonra telefonon ucunda "Ben hayattayım Arif" diyor.Bana ulaşabilmenin yollarını ararken başka bir sitede de sınıf olarak birlikte çekildiğimiz o yıllara ait bir fotoğrafı bulmuş.Hocam;güzel insan,duygu yüklü,mert anadolu insanı...Oturmuş hüngür hüngür ağlamış.Ta o yılları yeniden yaşamış resme bakarken...Dahası o resimden 6-7 kişinin de ismini hatırladı ve saydı bana(bazılarını ben bile unutmuşum).
      Artık biliyoruz ki O hayatta,bunu bilmenin mutluluğu da bize yeter.Kendisini de en kısa zamanda ziyarete gideceğiz.O da yeniden Hemşin'e gelecek,ama gezme amaçlı...İnşallah hayal kırıklığına uğramayacak;Hemşin'in bu yalnızlığını görünce.
      Sevgiyle kalın!
      Arif Tarakcı


      çok güzel bir rastlantı ve çok önemli bir hikaye.. Turgay hocanızın ölmemesi ve sizi arayıp bildirmesi ise bambaşka bir olay..
      Allah daha uzun ömürler versin..
      İnşallah fotoğraftaki diğer arkadaslarınıza da ulaşırsınız..

      saygılarımla..

      Bundan biray kadar önceydi sanırım Arif arkadaşımızın hocamızın öldüğüne dair olan yazısını okuyunca çok üzülüp ağlamıştım hele hele bir öğrencisi tarafından öldürüldüğunu okuyunca üzüntüm bir katdaha artmişti inanamamıştım.Bu akşamda tesadüfen Arif arkadaşımızın hocamızın yaşadığına dair ki yazısını okuyunca buseferde sevinçten ağladım.İki yıl öncesine kadar Bursa'da oturuyordum bilseydim hocamızın orda yaşadığını ne yapıp eder izini bulurdum,nasıp değilmiş inşallah Hemşin'e geldiğinde elini öpmek nasip olur .Turgay hocamız müzik dersimizede girerdi çok güzel sesi vardı. Bize hep Erzurum yöresinin türkülerini okurdu okuduğu türkülerin hikayesinide anlatırdi.Öğrttiği türkülerden aklımda bır kısmı kalmış sadece'' giderem giderem gelin hellelaşak gardaş giderem'' diye bir türküydü.Allah hocamıza sevdikleriyle beraber daha nice yıllar yaşamasını nasip eder inşallah(AMİNNN)

      MAMİ O, MAMİ!

      Nilüfercim,
      Muhammet'i nasıl unuturum sıra arkadaşımdı.Resimde de yanımda zaten.10 Kasım Töreni'nde de bayılıp üzerime yığılmıştı.Ama Senin Dayı'n olduğunu bilmiyordum.Bu arada facebook sana hala ortaklı hissesi vermedi mi?İstersen boykot edebiliriz senin için.
      Sevgiyle kal!Bunu fazlasıyla hakediyorsun...

      Çiğdem Merhaba,
      Nasılsın?Seninle de orta 3.sınıfta beraber okumuştuk.Aslında İlkyazımda senden de bahsetmiştim ama farkedememen daha iyi olmuş:)
      Kısmet olursa 10-15 Gün içerisinde Hakverdi ile birlekte Hocamızı ziyarete gideceğiz.Hepinizin selamını ileteceğim kendisine.İnternet alemi insan hayatını enteresan bir hale getirdi.Hocam o yazımı okuduktan sonra bana ulaşabilmek için çok çaba sarfetmiş.Şu, Google Amca'dan da Allah razı olsun.
      Selamlar
      "Gelecek de, birgün gelecek"

      CVP: MAMİ O, MAMİ!

      Yazar: Arif Tarih: 13.04.2008 Saat: 01:35

      Nilüfercim,
      Muhammet'i nasıl unuturum sıra arkadaşımdı.Resimde de yanımda zaten.10 Kasım Töreni'nde de bayılıp üzerime yığılmıştı.Ama Senin Dayı'n olduğunu bilmiyordum.Bu arada facebook sana hala ortaklı hissesi vermedi mi?İstersen boykot edebiliriz senin için.
      Sevgiyle kal!Bunu fazlasıyla hakediyorsun...

      Çiğdem Merhaba,
      Nasılsın?Seninle de orta 3.sınıfta beraber okumuştuk.Aslında İlkyazımda senden de bahsetmiştim ama farkedememen daha iyi olmuş:)
      Kısmet olursa 10-15 Gün içerisinde Hakverdi ile birlekte Hocamızı ziyarete gideceğiz.Hepinizin selamını ileteceğim kendisine.İnternet alemi insan hayatını enteresan bir hale getirdi.Hocam o yazımı okuduktan sonra bana ulaşabilmek için çok çaba sarfetmiş.Şu, Google Amca'dan da Allah razı olsun.
      Selamlar

      Merhaba Arif,
      İyiyim çok teşekkür ederim sen nasılsın ?Valla yazını okudum seninde dediğin gibi yazında bahsettiğin şimarık kızın ben olduğumu anlamadım hatta kim ki acaba diyede düşündüm doğrusu :tongue:Ya o olayıda hiç hatırlamıyorum :(benim yüzümden oyle bir şey yaşadığınada üzüldüm .Yıllar sonrada olsa gecikmiş bir özür borçluyum sana, kabul edersen sevinirim inan .Şuna şımarıklık demesekte gençliğin vermiş olduğu bir cahillik desek nasıl olur? ;)daha önce hiçkimse bana şimarık dememişti, bu özelliğim olduğunu bilmiyordum sayende öğrenmiş oldum :tongue: :tongue: :tongue:tekrar özür dilerim .Kendine iyi bak .
      OÇOLİMANIN ADINI VE SOYADINI BİLEN VARMI ?

      HANGİ KÖYLÜ, NERDEN GELMİŞ ?

      HİÇ AİLESİ OLMUŞMU ?

      BENDE TANIDIM,
      BENDE EKMEK ALDIM KOYNUNA KOYDU AMA

      HİÇ DÜŞÜNMEMİŞTİM...

      KİMDİ?
      NEDEN BURDA İDİ,
      KİMİN KİMSESİYDİ DİYE.

      SAHİ !!!

      OÇOLİMAN KİMLERİN KİMSESİYDİ ?

      YOKSA HEPİMİZİN BİR PARÇASI İDİDE ANLAYAMAMIŞMIYDIK.?

      NUFÜS KAYIDI VARMI ACABA ?

      8o :] :]

      O GÜNLERİ ÖZLÜYORUZ
      YUKAKAPİLİ

      Aşkolsun ne özürü çocuktuk o zamanlar

      Tekrar Merhaba Çiğdem,
      Öncelikle konunun anabaşlığındaki Ocoliman'a gani gani rahmet olsun.
      Bugün için sadece mazide kalan bir anı.Şimdi bizİ taa o yıllara götürdüğü için de güzel mi güzel bir anı üstelik.Onun için özre falan gerek yok tabii ki.Teşekkür ederim düşüncendeki inceliğinden ötürü.Özürlük durum varsa bunu benim dilemem lazım sanırım:"şımarık" tabirini kullanmış olduğum için.Özür dilerim.
      Aslında şımarıklık veya cahillik değil de çocukluk diyelim.En doğrusu da bu sanırım.
      Sağlıcakla kal
      Arif
      "Gelecek de, birgün gelecek"
      merhaba arkadaslar:araniza yeni katildim ama rahmetli ocolimanla bir animi bende sizlerle paylasmak istedim..bu arada canim annem ve dünyani en güzel gözlerine sahip canim babami saygi ve özlemle aniyorum ,mekaniniz cennet olsun . rahmetli babam köyden yillardir uzak yasamaina ragmen hemserilerini asla unutmadi,kahvemiz vardi istanbulda(cocuklugum orada gecti diyebilirim)köyden gelen kobal selahattinin kahvesine ugrardi,amac tedavi ise babam kostururdu.gelenler bayan ise bizde kalirdi tedavisi görülür ve yollanirdi.birgün ocoliman bize geldi,dizlerinin agrisindan sikayetciymis,babacigim hastaneye götürecek annecigime bir banyo yaptir dedi,ama ocoliman yikanmak istemez,hala bugün gibi aklimda vefali anam legene su koydu balkonda oturan ocolimanin ayaklarini elleriyle bir güzel yikadi anneeeem kurban olayim ellerine.hepinizi bu vesileyle anmis olduk mekaniniz cennet olsun canim anam,babacigim ve ocoliman.saygiarimla.songül kobal

      CVP: ocoliman

      Yazar: songül Tarih: 12.07.2008 Saat: 00:59

      merhaba arkadaslar:araniza yeni katildim ama rahmetli ocolimanla bir animi bende sizlerle paylasmak istedim..bu arada canim annem ve dünyani en güzel gözlerine sahip canim babami saygi ve özlemle aniyorum ,mekaniniz cennet olsun . rahmetli babam köyden yillardir uzak yasamaina ragmen hemserilerini asla unutmadi,kahvemiz vardi istanbulda(cocuklugum orada gecti diyebilirim)köyden gelen kobal selahattinin kahvesine ugrardi,amac tedavi ise babam kostururdu.gelenler bayan ise bizde kalirdi tedavisi görülür ve yollanirdi.birgün ocoliman bize geldi,dizlerinin agrisindan sikayetciymis,babacigim hastaneye götürecek annecigime bir banyo yaptir dedi,ama ocoliman yikanmak istemez,hala bugün gibi aklimda vefali anam legene su koydu balkonda oturan ocolimanin ayaklarini elleriyle bir güzel yikadi anneeeem kurban olayim ellerine.hepinizi bu vesileyle anmis olduk mekaniniz cennet olsun canim anam,babacigim ve ocoliman.saygiarimla.songül kobal
      çok güzel songül hanım,beni etkileyen ise yazdığınz bu konu. AMAÇ TEDAVİ İSE BABAM KOŞTURURDU GELENLER BAYAN İSE BİZDE KALIRDI TEDAVİSİ GÖRÜLÜR YOLLANIRDI. evt eskiden bu şekldeydi yani yardım vardı şimdi olemi? .bazen düşünüyormda dedlermz babalrmz belki zor yaşadılar belki paraları yoktu,ama yüreğinde yatan aslan gibi sevgileri vardı. bende şunu solm bu konularda geçmişe dair ne yaşanmıssa gönül rahtlığı ile hepsini yapıcm.
      Songül Kardeşim çok önemli bir konuya değinmiş. Gerçekten de eskiler birbirine çok tutkundular.
      Aabidinpaşa'da çocukluk yıllarıman bilirim. Bahçesinde 4 tane ev olan bir gecekonduda kalıyorduk. Hemşin'den gelen gidenimiz, hatta kış boyu kalan hemşerilerimiz bile vardı. O kadar gelen giden oluyordu ki bahçede 2 odalı banyosu olmayan ve tuvaleti dışarıda olan bir ev daha vardı. Onu bile kiralamıştık ve 7-8 sene ona da kira ödemiştik. Hemşin'den Ankara gurbetine ilk kez gelenlerin mekanı işte bu küçük evdi. Yatmak dışındaki tüm işler de bizim evde karşılanırdı.
      Nur içinde yatsınlar. Eskiler gerçekten bir başka güzeldiler...
      Hala tanımamışlar / Hemşin'deki BİZ'leri / Hemşin temizleleyecek / İçindeki TİZ'leri...