Ben Böyle Olmamalıydım !

      Ben Gene Ne SöyLediğimi BiLmiyorum
      Kime soyLuyorum Bu LafLArı Kime ?
      KaLbi Taşdan Birine
      Duvara SöyLesem ÇatLArdı Bu SözLerden
      Rüzgara SöyLesem Esmezdi Artık Hüznünden
      Yağmura SöyLesem Yağmazdı Artık KAhrından
      Ama Ben sana SöyLüyorum Sana
      KaLbi Taşdan Bir Sana
      SeviYorsan Haykır Sevgini Geç oLabiLİr Bu Gün oLdugı Gibi


      arkadaşlar ben şiirin bu kısmısı çok beyendim yaaa :)
      bırak beni bırak öleyim sen mutlu ol ben giderim unut beni göz bebeğim unut beni unut kaderim

      Bak Ayrılık Yok İşteeeeee

      Şafak söküyor karanlığın üzerine usulca
      Çığlıkları vuruyor yüreğime sessizliğin
      Koca bir dağ gibi kalbim sığmıyor bedenime
      Hasret çöküyor sevda vuruyor yüreğime


      Patlamak istiyorum bir yanardağ gibi
      Memleket ve yar aşkı sakinleştiriyor yüreğimi
      İçimdeki yorgun düşler canlanıyor birden
      Yaşama sevinci doluyor iliklerime iliklerime

      Sevda neymiş sevda yaşayan bilir
      Bir telefon sesi huzur ve neşe verir
      Mesafeler çok uzak olsa da
      Sevgi her daim insana mutluluk verir.

      Okyanus gözler siniyor her zerreme
      Masum bakışlar seriliyor gözlerime
      Ayrı düşürse de zalim kader elleri
      Seven bulur çare birleştirir yürekleri.

      Deniz öztürk...
      SENSİZLİK ÇOK ACI

      Sensizlik öğle acı veriyor ki bana
      Dalıp dalıp gidiyorum bak uzaklara
      Kalbim derinden sızlıyor ağrıyor işte
      Küsüyorum işte ben bu yalnızlığıma
      Perişan olsam da yaşadığım bu hayatta
      Mutlu olacağım belki öbür dünyada
      Senden önce yaşamadım ki ben sevdayı
      Sen öğrettin bana sevmeyi ve de aşkı
      Bense kıymetini bilemedim belki de
      Bilmelisin sen varsın sadece hayatımda
      Sensizlikten ötesi nedir ki zaten bana
      Ben bir kere sevdim bunu anlasana
      Başkasına nasıl veririm kalbimi bir daha.
      Onun sadece sende olduğunu anlasana
      Beni sevecek bir başkası olamaz hayatımda
      Sensizlik çok acı veriyor inan ki bana.
      Bir kez daha benim yanımda olsana.
      [IMG]http://img14.imageshack.us/img14/8710/aytemizsd7.jpg[/IMG]

      Farketmesende !

      Her derdin bir hikayesi var
      Her yalanın bir gerçeği var
      Anlatma bana boş laf anlatma
      Yaşanacak çok şey var şu dünyada
      Ağlatma beni boş yere ağlatma
      Yaşamaya geldim ben bu dünyaya
      Say yılları kaç günün kaldı
      Yaşamaktan başka ne vardı
      Kır kadehi olanlar oldu
      Farketmeden zamanın doldu...

      Adem AYTEMİZ
      [IMG]http://img14.imageshack.us/img14/8710/aytemizsd7.jpg[/IMG]

      Acıyı görmek mi istiyorsun? Gözlerime bak

      Dudaklarımda söyleyemediğim sana ait duyguları,
      Bana her fırsatta bıraktığın yokluğunun acısını fark edeceksin.
      O zaman anlayacaksın acının sende ne kadar masum durduğunu.

      Ayrı yetişmiş güllerin birbirine hasreti gibi,
      Umutla kurudum sensiz.
      Ve sen hiç gözlerime bakıp beni sevdiğini söyleyemedin.
      Oysa sırf bu kelime için kurduğum hayallerdi beni hayatta tutan
      Bir boşluktan içeri girdim her gece,
      Senli düşlerden sensiz karanlıklara süzülür gibi.

      Ellerin nasıldı? Küçük müydüler? ve parmakların ince uzun mu?
      Parmaklarını parmaklarımın arasında hissedip,
      Seninle sahil boyu denizi hiç fark etmeden bir birimize bakıp yürüyemedik.
      Gözlerinin yeşilinde geleceğe dair hayaller kuramadan,
      sadece umut ettim gözlerini görebilmeyi.
      Ve o gözlerinde ki ışıltıyla karanlık gecelerime yol göstermeni istedim.

      Acıyı görmek mi istiyorsun.
      Gözlerime bak!
      Ve yaşanmamış boşa geçen anların hüzünlü şiir'ini oku,
      Kirpiklerinden sıyrılıp yanaklarına düşen dizelerimde.

      Dünyada olamadığım anları mahşere bıraktım ben,
      Ben seni bu dünyalık mı sevdim sandın?
      Ölüm'müş,terk edilişmiş umurumda değil,gelme istersen.
      Nasılsa bir gün hayat biletimi kestiğinde,
      Kavuşma vakti olacak benim için ölüm.
      Dudaklarımda ki acı tat?
      Yoksa acı bir tebessüm mü olacak sana ulaşmayı beklemek?
      Ne yazık hiç bilemeyeceğim.

      Acıyı görmek mi istiyorsun?
      Gözlerime bak!
      Sen uzakta çok uzakta
      Bensiz bir yaşamın anlamsız günlerini yaşamaktasın,
      Benim gibi.

      Seni seviyorum,
      Gerçeğin ta kendisi bu iki kelime,
      Sırf dudaklardan çıkması istenen değil de
      İçimde taa içimde senin için atan bir kalbin feryadı,
      Haykırışı bu sevdiğim.
      Sana ulaşamasam da,
      Biliyorum ki zavallı kalbim
      Sana ait her şeyi saklıyor en gizli yerlerinde
      Kanlı ve uykusuz gözyaşlarımın
      Her gece aynalardan süzülmesi gibi acı veriyor uzaklarda oluşun.

      Sana her fırsatta koşmak isterken beni durdurmaların,
      Yüzüne hasret kaldığım günlerde
      Beni ısrarla kırışlarını hiç anlamış değilim.
      Eminim yine okuyunca bu şiirimi büzeceksin dudaklarını
      Ve eminim ağlayacaksın.
      Ağlamak seni ben yapar sevdiğim
      Ve beni sen yapanda içimde senin için yanan bir kalple yaşamak.
      Her gün Üsküdar’da oturup kendimi dinlerim
      Oysa konuşan sendin hep benimle,
      Ne martıların vapurlara takılışı,
      Ne işportacıların bağırışıydı fark ettiğim.
      Ben denizi seyrederken gözlerinde boğulmayı sevdim.
      Yosun tuttu gözyaşlarım sensizliğin dalgalarında.
      Gözlerim ve ben her Üsküdar’a inişimizde
      Bir gün seninle bir bankta oturup
      Sadece ve sadece hiç konuşmadan gözlerine bakmak istedim

      Kaç zamandır bir hüzün dolaşıyor odamda.
      Duvarlar bir şeyler söylüyor sanki
      Adım adım yok oluşumu izliyorum
      Her batan güneşin karanlığı getirmesiyle.
      Sabahlara kadar uykusuz gözlerimle uzaklara,
      karanlıklara bakıyorum mütemediyen
      Kayan her yıldızda tek bir şey diliyorum?
      Ve Senin için yalvardığım namazlarda secdeye kapanıp
      Rabbime ettiğim dualarım,
      Tuttuğum dilekle aynı olması ve sonra umudumu yitirmeden
      Rabbimin bir bildiği var deyip
      Kabul olmadığında dualarımın
      Tekrar tekrar yalvarmalarım.

      Seni okyanusların diplerinde
      Bir midyenin içinde ki
      İnciyi görme ihtimalimin olmadığı gibi kabul ettim aşkım
      Ve seni hiç ulaşılamayacak dağların zirvesinde
      Koklayamayacağım bir çiçek olduğunu fark ettiğimde
      Tek bir şey düşündüm?

      Dokunamadan tenine,
      Öpemeden öpülesi dudaklarını mahşere erteledim vuslatı.
      Ben o kargaşada ne yaparım bilmem ama
      İnsan mahşerde sevdiğiyle beraberdir derler
      Seni seviyorum meleğim.

      Acımasız olan ne sensin ne de ben,
      Bize gümüş tepsiyle sunulan hüzünlü bir hayat sadece
      Ve kabul etmesi zor olan bu ayrılıklara katlanmak sanırım.
      İnsan yaşamın değerini
      Yüzü ve kalbi güldüğünde anlıyor
      Anlıyor ki ölüm sadece toprağa girmek değil
      Ve nefesi kesilene kadar yaşadığı her şeyin
      Gözlerinin önünden geçmesi değil.
      Ölüm sensizliğin sadece yaşarken verilen cezası sevdiğim.

      Seni bulduğumda sevgi anlam kazandı
      Her anımsadığımda yaşamım oldu gülüşlerin
      Hiç tükenmedi içimde senin için yanan ateş
      Ve ben o ateşle yanmayı,
      Sırf seni sevmek olduğu için
      İnan bana çok sevdim.




      Ertuğrul Bayam

      Ayrılık...

      Hayat bir şekilde yol aldırır insanlara...
      Kimi ayrılıklarla ,kimi birlıkte kimiyse ap ayrı dünyalarda ..!!!

      Adı üstünde ayrılık
      Kimi yürekler dayanmaz bunca ayrılıklara ,
      Kimi yüreklerse ad eder kendine ayrılığı ,bütünleşır ,sevda eder kendine,
      ama asla bıkmaz .Çünkü bilır ..Her ayrılığın sonunda güzel bir beraberlığın,
      mutlaka olacağını...!!!

      Tabi ki inanmışsa eğer...

      Sevgiler Adem kardeşim..
      Mutlu ol ,hiç ayrılma sevdiklerinden İnşallah..


      coşkun..