Pocarın Şiir Köşesi

      BEN KÖYÜMÜ ÖZLEDİM

      Hemşin bahar köyü döğdüğüm yerdir,
      Çocukluk yıllarım, hep orda geçti,
      Uzaktayım, gurbet ele ömrümü verdim,
      Ben Hemşin’ i, ben köyümü özledim.

      Çok kalabalıktı o zamanlar köyümüz,
      Pocar İlyas derler ondan gelir soyumuz,
      Yaşlılar gidince viran kaldı ata yerimiz,
      Ben Hemşin’ i, ben köyümü özledim.

      Yazı başkadır kışı başkadır, coştuğum,
      Dağlarında, yollarında neşe ile koştuğum,
      Büyüdükçe, yaşadıkça biraz daha piştiğim,
      Ben Hemşin’ i, ben köyümü özledim.

      Bizim evin karşısında beyaz konak Aliler,
      Arkasında Kidiler, biraz uzaktadır Yeğenler,
      Biraz alt da bulunuyor Murvet hala Hemitler,
      Ben Hemşin’ i, ben köyümü özledim.

      Yanda Molla İslam üst tarafta Kanunlar,
      Hacılar de İshak amca yan yanadır İbaler,
      Kaytazoğlu, Apalıler bir sırada İslamlar,
      Ben Hemşin’ i, ben köyümü özledim.

      Koğoşler, Züğürtler yol üstünde Bektaşlar,
      Ahmet ağa karşıyadır bir arada kardeşler,
      Köyün altı Hacılarla iç içedir Ğilmanler,
      Ben Hemşin’ i, ben köyümü özledim.

      Birer birer sayacağım köyümün insanını,
      Giden gider geri gelmez götürür bir yanımı,
      Gurbetteyiz, eller biçer bahçemizi bağını,
      Ben Hemşin’ i, ben köyümü özledim.

      Köyümün yolları yokuş birazcık dardı,
      Dedem Pocar İlyas gitti evi kapalı kaldı,
      Kanunlarda Osman, Mustafa amca vardı,
      Rahmet olsun hepsine, ben köyümü özledim.

      Beşir, Şuğayıp amcanın evleri bir yerde,
      Mehmet amca yakındı çekmezdi perde,
      Efraşim amca güzel insanlar şimdi nerde,
      Rahmet olsun hepsine, ben köyümü özledim.

      Hacı amca İshak amca hacılerde bir tane,
      Fazlı amca, Hamdı amca ibaler aynı hane,
      Amca çocuklarıdır otururlardı yan yane,
      Rahmet olsun hepsine, ben köyümü özledim.

      İbalerde büyükleri Maksut abımız vardı,
      Hüseyin’i yaradanım genç yaşında aldı,
      Üş kardeşten sadece küçük olanı kaldı,
      Rahmet olsun hepsine, ben köyümü özledim.

      Gilmanın Hüseyin genç iken vadesi bitti,
      Adnan, Ahmet kardeşler sırayla gitti,
      Yeğenlerin ikizlerden Selim denizde itti,
      Rahmet olsun hepsine, ben köyümü özledim.

      Kaytaz amca orta yerde yanan bir ışıktı,
      Orhan amca Bünyamin aynı tasta kaşıktı,
      Cevahir amca köyümüze benim gibi aşıktı,
      Rahmet olsun hepsine, ben köyümü özledim.

      Doldu camının etrafı, ne insanlar yaşardı,
      Zekeriya amca katır ile üsküt dağı aşardı,
      Abdullah amca mezar kazdı köylü şaşardı,
      Rahmet olsun hepsine, ben köyümü özledim.

      Enver amca herkes ile güzel sohbet ederdi,
      Ali amca Şemun amca bakkalcılık yapardı,
      Zugutlerın alı amca hep yükleri kapardı,
      Rahmet olsun hepsine, ben köyümü özledim.

      Gönüllere akar dururdu yeşil bir vadi,
      Bulamazsın onun sohbetindeki tadı,
      Köyün pala bıyıklısı Osman abıydı adı,
      Rahmet olsun hepsine, ben köyümü özledim.

      Genç yaşımdan beri gurbet elde kalırım,
      Hoholun Hüseyin amca yaşlı idi tanırım,
      Münir amca zabıtaydı nahiyede sanırım,
      Rahmet olsun hepsine, ben köyümü özledim.

      Ahmet amca, Hasan amca birbirine desteği,
      Kidilerin Kazım amca kömür idi mesleği,
      Gaffur amcanın duvarında asılıdır kösteği
      Rahmet olsun hepsine, ben köyümü özledim.

      El açıp dua etsek o eski tanıdıklara,
      Ne desem su serper mi yürekte yanıklara,
      Şemsi amca ismini saymadım yakınlara,
      Rahmet olsun hepsine, ben köyümü özledim.

      Sayayım birer birer köyümün kadınını,
      Güzel muhlamasını, unutamam tadını,
      Huriye büyük annem kıza koydum adını,
      Rahmet olsun hepsine, ben köyümü özledim.

      Seher, Fevziye hala komşumuz olurdular,
      Emriye, Gelin hala her zaman gelirdiler,
      Ellerinde ne olsa bizlere verirdiler,
      Rahmet olsun hepsine, ben köyümü özledim.

      Sabriye, Havva hala aynı eve giderdi,
      Fadime halamız güzel türkü söylerdi,
      Türkü söylediğinde sıra sendedir derdi,
      Rahmet olsun hepsine, ben köyümü özledim.

      Kapandı evlerimiz bir birine yakındı,
      Şefika, Fito hala karşı beri bakındı,
      Apalı Elmas hala oldukça da sakındı,
      Rahmet olsun hepsine, ben köyümü özledim.

      Olsa da banıp yesek, kaymaklı tasta bala,
      Hiç kuş konar mı? Kurumuş duşmuş dala,
      Ferayi hala komik Mollanın Müyibe hala,
      Rahmet olsun hepsine, ben köyümü özledim.

      İbalerde kıdı ana ile ayşe anada vardı,
      İsmini unuttuğum çok halalarım kaldı,
      Sırası gelenleri fanı dünyadan aldı,
      Rahmet olsun hepsine, ben köyümü özledim.

      Herkese uzanırdı gönülden her iki kolu,
      Kayın babam Halit’ in akar kapıda suyu,
      Hemşinliler severdi çok güzel idi huyu,
      Rahmet olsun hepsine, ben köyümü özledim.

      İsmini yazmadığım genç yaşta kızlar,
      Aklıma geldikçe yüreğim derinden sızlar,
      Köyümüz şenleniyor sadece yazlar,
      Rahmet olsun hepsine, ben köyümü özledim.

      Hemşin’imin her yanı bereketlerle dolu,
      Saleyıste yapardık taşlarla derinden gölü,
      Yüzmeye gidiyorduk uzak olsa da yolu,
      Ben Hemşin’i, ben köyümü özledim.

      Ağaçlar kalem olsa yazılmaya dayanmaz,
      Yapraklar defter olsa sayfaları da almaz,
      Bu dünya fanıdır bilin kimseye kalmaz,
      Ben Hemşin’i, ben köyümü özledim.

      Köyümün insanını saymakla bitmez,
      Bende ki bu özlemi ne yapsan gitmez,
      Pocar tek tek yazsa da kalemi yetmez,
      Ben Hemşin’i, ben köyümü özledim.

      Köyümün horozları karşı beri öterdi,
      Evlerdeki her bir baca ayrı ayrı tüterdi,
      Yazın bağlarında bin bir güller biterdi,
      Ben Hemşin’i, ben köyümü özledim.

      Yaz gelince karlar erir dereleri taşardı,
      Türkülerle seslerimiz dağdan dağa aşardı,
      İnsanlarda imeceyle birbirine koşardı,
      Ben Hemşin’i, ben köyümü özledim.

      Eski insanların nasihattir, her bir sözü,
      Yaradanım herkese yazmış ayrı ayrı yazı,
      Aşık gibi, herkes gönülden çalmaz sazı,
      Ben Hemşin’i, ben köyümü özledim.

      Köylerden nahiyeye gidiliyordu yayan,
      Güzel insanlardı hep bir birlerini sayan,
      Var mı bilmem o günlere hasretlik duyan,
      Ben Hemşin’i, ben köyümü özledim.

      Hemşin köylerinde ne insanlar yaşardı,
      Dertli ile dertlenip neşeliyle coşardı,
      Zor durumda olana tereddüt süz koşardı
      Ben Hemşin’i, ben köyümü özledim.

      Pocar der ki, Hemşin benim iki gözüm,
      Uzaktan hasret çeker böyleyse alın yazım,
      Kalemimde yazmıyor burada biter sözüm,
      Ben Hemşin’i, ben köyümü özledim.

      Y: Alaettin Kobal
      Bizim sözümüz DOSTA tatlı, DÜŞMANA kurşundur
      NAMERTE hançer, canımız DOSTA feda, DÜŞMANA beladır.

      SEVDAMIZSA YÜCEDİR NE ALINIR NEDE SATILIR
      O YAR UTANSIN

      Sevdim seni kandım güzel sözlere,
      O sözleri söyleyen dillerin yansın,
      Kapıldım seline, o güzel gözlere,
      Gözleri kör olası, o yar utansın.

      Nerede o sözlerin aşkımız nerde,
      Gerçeği görmedim örüldü perde,
      Bırakıp gittin beni düşürdü derde,
      Beni bu hallere koyan o yar utansın.

      Sana bağlanmıştım sevgiyle gülüm,
      Bizi hiç ayıramazdı gelse de ölüm,
      Yaşarken kuruttun sen, kırıldı kolum,
      Beni bu hallere koyan o yar utansın.

      Aşkımız bitmezdi, olmasa sende kibir,
      Zorlukları yenerdik, yapsaydın sabır,
      Sen olmayınca, mekanım olsun kabir,
      Beni bu hallere koyan o yar utansın.

      Ben nasıl dur deyim, susmayan dile,
      Senden bana kaldı, bu çektiğim çile,
      Aşkın yaktıkça beni dönerim küle,
      Beni bu hallere koyan o yar utansın.

      Benden selam söyleyin o nazlı yare,
      Sevgiyle dolu gönlüm hep pare pare,
      Pocar, im şiir, destan yazsam ne çare,
      Beni bu hallere koyan o yar utansın .

      Y:Alaettin Kobal
      Bizim sözümüz DOSTA tatlı, DÜŞMANA kurşundur
      NAMERTE hançer, canımız DOSTA feda, DÜŞMANA beladır.

      SEVDAMIZSA YÜCEDİR NE ALINIR NEDE SATILIR
      GEL

      Sevenlerinde var mı benden iyisi,
      Beni bu halimle seveceksen gel,
      Gel de sen ol bu gönlümün reisi,
      Sevgime karşılık vereceksen gel.

      Havalara girdin değişmiş tarzın,
      Artık çekilmiyor bu senin nazın,
      Sen böyle değildir kırıyor sözün,
      Sevgime karşılık vereceksen gel.

      Bilir misin sen, sevgi iki heceli,
      Çileler çektirdin gündüz geceli,
      Pocar da dayanamaz gelir eceli,
      Mezar taşıma, gül koyacaksan gel.

      Y:Alaettin Kobal
      Bizim sözümüz DOSTA tatlı, DÜŞMANA kurşundur
      NAMERTE hançer, canımız DOSTA feda, DÜŞMANA beladır.

      SEVDAMIZSA YÜCEDİR NE ALINIR NEDE SATILIR
      ÜZÜLME EVLAT

      Günleri günlere bir bir ekledim,
      Yine gelirsiniz diye sizi bekledim,
      Bu yaşlı kalbimle çok mu özledim,
      Ben üzülsem de sen üzülme evlat.

      Bu baba yüreğidir, sizi özlüyor,
      Sevgisini her an kalpte gizliyor,
      Canlar gelecek diye yolu gözlüyor,
      Ben üzülsem de sen üzülme evlat.

      İstemez miyim her gün gelmeyi,
      Çok iyi öğrendim özlem çekmeyi,
      Alıştım ben resimlere bakmayı,
      Ben üzülsem de sen üzülme evlat.

      Bu fanı dünya kimseye kalmaz,
      Bu sevgi başkadır, akıllar almaz,
      Sizsiz geçen bayram neşeli olmaz,
      Ben üzülsem de sen üzülme evlat .

      Y:Alaettin Kobal
      Bizim sözümüz DOSTA tatlı, DÜŞMANA kurşundur
      NAMERTE hançer, canımız DOSTA feda, DÜŞMANA beladır.

      SEVDAMIZSA YÜCEDİR NE ALINIR NEDE SATILIR