UBUR öldükten sonra dirilen kişlere denilir.
Yaşlılarımızdan bu tür çok hikaye duyduk ama gören olduğunu zannetmiyorum. Giden gelmez ki UBUR olsun.
Şimdikiler UBUR'a ZOMBİ diyorlar galiba.

Arkadaşlar ben de fikrimi yazsam derim.
30-40 yıl öncesine kadar büyüklerimiz , geceleri insanlar dışarıya çıkmasın diye korkutma amaçlı anlattıkları hikayelerdi onlar.hatırlarsanız ırmak kenarında ,değirmen yanında,karanlık ormanda cin olur çarpılırsınız,mezarlık yanından geçmeyin obur(hortlak) olur çarpılırsınız diyerekten insanları gece dışarı çıkmaya korkuturlardı.Oysaki cinler insanlara hizmet için yaratılmışlardır.obur(hortlak) diye birşey yoktur,ki dünyadaki en zararsızlar ölülerdir ve de en güvenli yerde mezarlıklardır.Fakat insanları eğittiğini sana o eski büyükler insanların beyinlerini korku ile doldurmuşlar maalesef.Cin çarptı derler.Ben buna asla inanmam.Bunlar insanın kendi beyninde yarattığı korkulardan aşka bir şey değildir.Şimdilik bu kadar ders yeter,kalın sağlıcakla.

Koncoloz Hemşin'de bir başka inançtır.
Nasıl bir varlıktır bilinmez ama hayvansı bir görünümü olduğu söylenir. Ne iş yaptığı da belli değildir. Dere ve deniz kenarlarında gezermiş. Bir tane altı değil ölçeği (eleği) varmış. Deniz kenarında otururmuş ve o ölçeği kum ile doldurup kaldırırmış ama dibi olmadığı için ölçeğe doldurduğu kum dökülürmüş. Sabaha kadar bu şekilde kum taşımaya uğraşırmış. Sabah olunca da kaybolurmuş. Ertesi geceye kadar kendisini gören de olmazmış.
Bunları şimdi anam anlattı.
Dehe neler söyledi inanamazsınız.
Mesela eski yün taraklarını evden ayırmazlarmış ki Koncoloz eve gelmesin.
Ya da eski yün taraklarını kimin bahçesindeki Yığın (yeğen) ağacındaki mısır ve otların içine koyarsan o bahçeye yazın çok ayı girermiş.
Papagerli!
Bahçeni bulursam yüz tarağımı yığın ağacının içindeki otlukların içine koyacağım.
Haberin ola...
Selam ile...

Not: Anamdan dinlediklerimi zaman zaman buraya yazacağım.