Elimde Değil

Korkuyorum yalnız kalmaktan, mutsuzluktan
Seviyorum seni elimde değil
Elim kolum bağlı sen olmadan
Arıyorum seni elimde değil

Seninle sabaha dek uykusuz kalmayı
Bazen dizlerinde yatıp uyumayı
Bazen başbaşa verip ağlamayı
Özlüyorum seni elimde değil

Yine ıslanıyorum yağmur altında
Kendime gelemedim elimde değil
Fark edilmese de ağlıyorum
Ağlıyorum işte elimde değil

Bütün dostlarım seni sorsa da
Ümidin yerini keder alsa da
Sevdan boynuma ferman olsa da
Seviyorum seni elimde değil

Bu zamandan sonra gelir misin bilmem?
Bana yar diye sarılır mısın bilmem?
Bir başkasını sever misin bilmem?
Seviyorum seni elimde değil

Ölüm her ne kadar yakınsa,
Kıymetini iyi bilirsin hayatın.
Sevgin kadar büyüksün çünkü,
Kahrını çekmezsin artık dünyanın.
Seni sen yapar doğanın gizemi,
Yıldızları saymaya kalkarsın!
Sonra güneşin büyüklüğünü düşünür,
Yaşamın ne büyük bir şans olduğunu anlarsın.

İçindeki çocuk kadar meraklanır,
Sarhoşlar kadar boş yaşarsın.
Elindeki fırsatlar kadar büyür,
Yaptığın hatalar kadar yaşlanır,
Tüh demeden geçmişi hiçbir zaman anlayamazsın.

Yaşlandığında saymaya başlarsın,
Geri de kalan yılları,
Bilmezsin ancak daha kaç yıl yaşayacağını.

Birde bakarsın uykun kaçmış ayaktasın,
Etraf sessiz kimseler yok.
Bağırmaya başlarsın,
Sesini duyan olmaz!
Gözünün önünden bir sen geçer,
Anlamsız anlamsız bakarken
Aklına gelir ölüm
Meğer ona uykuda yakalanmışsın

seni özledim...
gözlerinin mavisini...
yüzünün gülümsemesini...
uzun uzun dalıyorum gözlerine
denize her baktığımda..
aklıma geliyor, göz göze baktığımızda
parlayan gözlerinle bana attığın gülümseme,
tenim ürperiyor yokluğundan
yüzüm ne kadar gülümsesede...
inceden inceden sızlıyor yüreğim..
seni özledim...
gözlerinin mavisini...
gökyüzü misali...
keşke olabilsem yanında,
sabahın yedisinde
buluştuğumuz dağın tepesinde...
sarsan beni kollarınla yine,
yine hissetsem sevgini...
göğsünde yayılsa saçlarım,
değse yine ellerin ellerime...
seni özledim...
sonbahar gibiyim senin orada...
bir bir dökülmüş yapraklarım
yanımda olmayınca...
yokluğun buruk,
yokluğun özlem,
yokluğun hüzün bende...
bende birşey var,
mesafe tanımıyor,
ayrılık bilmiyor...
senden vazgeçmiyor...
o,
sadece seni seviyor...