Yok Böyle Bir Destan

      Yok Böyle Bir Destan

      Bir destan yazmış ki bacılarımızdan biri inanın ki bu destanı ile sitedeki Yöremizin Şairleri sayfasına girmeyi hakkediyor. Kim ne derse desin. Ben uzun zamandır böylesine güzel bir destan okumadım. Sanki yüz yıl öncesinin Hemşin'inden yükselen bir çığlık gibi. Zaman geçecek, herşey belki kaybolacak ama inanıyorum ki bu şiir tıpkı Nokta Hala Destanı gibi her sevdalının brişeyler eklemesi ile büyüyecek.
      Ey yüreği Hemşin'den daha büyük Hemşin kızı! Yüreğine, gönlüne sağlık,



      ESKİ CAN’A

      Bu destan anlatur aci günleri
      Taştan sert gelurdi kuzi yünleri
      Hala yaşıyorum o huzunleri
      Haterla o günleri yan vefasuzum

      Berakup gettunda neyun uğrina
      Oylede rağziydim senun eğruna
      Nasel inaneyim atruk doğrina
      Yalanda olsa gene de vefasuzum

      Ogunun üstinden bir sene geçti
      Bu beden su değil ağular içti
      Aslinun çektuği inanki hiçti
      Şimbi beni hasretle an vefasuzum

      Kaçkere bağerdum duymadun beni
      Sevdande yürekten saymadun beni
      Neden yar yerina koymadun beni
      Şimdi bir başuna kal vefasuzum

      Bilmem o günleri yad edermisen
      Haterleduğunda keşke dermisen
      Sen olsan kenduni affedermisen
      Danupta bi maziya bak vefasuzum

      Sevdami yaşadum kendi aduma
      Aylarce bekledum hep uma uma
      Yalanlar katmedum ben muraduma
      Bunlari aklina koy vefasuzum

      Dediler hiç sevmedi kandurdi seni
      Kendi gülüp eğlendi yandurdi seni
      Benumsen dedi de umdurdi seni
      Kimseye inanmadum bil vefasuzum

      Dehede göremem seni sağiken
      Ben nasel güleyim dertler dağiken
      Kuruttun tarlami yeşil bağ ilen
      Son birkez yanuma gel vefasuzum

      Böyle anlatmakla dertlerum bitmez
      Acı çekmailen bu hayat getmez
      Sevdasi olan yürek dünyada itmez
      Kaybolmadan beni bul vefasuzum

      Bu destan anlatti son bir yilumi
      Sevdamdan başkasi çözmez dilumi
      Okumakla bitmedi sevda ilumi
      Sende bu sınıfta kal vefasuzum..

      ../.
      Hala tanımamışlar / Hemşin'deki BİZ'leri / Hemşin temizleleyecek / İçindeki TİZ'leri...
      Asena abla sen beni ;ben seni bakalım ne kadar daha ağlatacaz...

      sana dedim yeter daha yazma ağlayabiliyom ama sen inaduma yazıyosun :D
      İşte sevdaluk budur ...... söylenecek bişey yok..abla çinçivada senden başka cazi varmidu ? :D
      Elumi tuttuğun an/derum ben cennetteyim/yar akluna gelursam/kalbinun içindeyim
      Sewduğumun hasreti/kalpten aşaği akar/sewdam artık yanımda/ölüm gelse kim takar
      Tüm Haklarım Saklıdır©
      |l|lllll|lll||ll||lll
      ²¹°06¹³53²¹³ °¹²¹³

      CVP: YOK BÖYLE BİR DESTAN

      ŞAKİR KARDEŞİM HAKİKATEN YOK BÖYLE BİR DESTAN CANDAN YÜREKTEN YÖRE GÜNEŞİ SICAKLIĞINDA MÜKEMMEL BİR DESTAN YAZARIN VE SİTEYE ASANIN ELİNE YÜREĞİNE SAĞLIK YÖRE DESTAN KÜLTÜRÜNÜ YAŞATMALIYIZ GENÇLERİMİZE ÖRNEK YAZITLAR SUNMALIYIZ.

      TEŞEKKÜRLER ŞAKİR KARDEŞİM..

      SAYGILARIMLA.
      Destan İnsanlık tarihi kadar eskidir. Hele Türk tarihi sayısız destanlarla doludur. Genellikle ölüm üzerine yazılan destanlarda ölenin arkasından yakılan bir ağıttır destan. Çekilen açılar ya da o andaki duyguların topluma maledilmesidir. Çığlıkları ise evrenseldir. Çağları ve toplumları aynı duygular ile kuşatır ve avucuna alır.
      Çocukluğumda oturduğum mahallede Destancılar olurdu. Birisinin yazdığı bir destanı matbaada birkaç yüz tane bastırır ve mahllelerde bu destanı yüksek sesle okuyarak satarlardı. Hatta bu destancıların bir tanesinin bir tane megafonu bile vardı. Megafon sesini duyduğumuzda mahallenin çocukları başına toplanır ve onunla birlikte dolaşır söyledikleri destanları ezberlemeye çalışırdık.
      5 yada 10 kuruşa satılan bu destanları mahalledeki kadınların da aldıkları olurdu. Bir kadın alır ve komşularını toplayarak birlikte okurlardı. Kağıdı8n bir tarafında destan diğer tarafında ise hikayesi yazılı olurdu.
      Bu güne kadar çok destan duydum ama hiçbirinin kahramanlarını tanımadım. İlk kez bir destanın kahramanlarını tanıdım. Sevdalarını biliyordum ama bu sevdanın destan yazdıracak kadar büyük olduğunu bilmiyordum. Nasip mi diyelim, kader mi diyelim bilmiyorum ama eğer bu sevda bilinen şekilde sonlansaydı bu destan ortaya çıkmazdı.
      Leyla ile Mecnun, Kerem ile Aslı, Ferhat ile Şirin'de böyle ortaya çıkmadı mı? Eğer bu masal kahramanları kavuşabilselerdi kendilerini kim tanırdı?
      Bu destan da tıpkı öyle değil mi diyeceğim ama hiç de öyle değil. Çünkü bu destanın kahramanlarını tanıyorum.
      Ben aslında başka birşeyi merak ediyorum. Destanının bir yazanı var ve bizler yazanının duygularını destandan öğreniyoruz. Acaba destanın yazdıranı neler hissediyor? Bir ölünün arkasından yazılmadığına göre ve yazdıran da yaşadığına göre gerçekten bunu öğrenmek isterdim.
      O yazdıran ki; Bu destanı bir başkasının hikayesi olarak okusa neler hissedeceğini iyi biliyorum. Yüreği hepimiz kadar aynı duygulara duçar olurdu. Ama şu anda neler hissediyor? O destanın kahramanı olmak kendisinde hangi duyguları uyandırıyor? Gurur mu? Kibir mi? Ezilmişlik mi? Acı mı?
      Ben bu destanı yazanı da yazdıranı da seviyorum. İkisi de insan evladı. İkisinin de hiç kimseye bir yanlışları olmamış. İkisi de Hemşin sevdalısı gerçek birer Hemşinli.
      Yazanına diyecek bir şey bulamıyor ve kendisine sadece saygı duyuyorum ama ya yazdıranı? Ona da bir şey diyemiyorum.
      Neden mi?
      Yazanı buna izin vermiyor?
      Çünkü kıyamıyor.
      Ben bize bu destanı sunan duygularına teşekkür ediyorum.
      Tarih bunların birini yanık bir yürek diğerini ise Roma'yı yakan Neron gibi hatırlayacak.
      Hiç şüpheniz olmasın.
      Hala tanımamışlar / Hemşin'deki BİZ'leri / Hemşin temizleleyecek / İçindeki TİZ'leri...
      Destanı yazan Kardeşimizden bugün bir mail aldım. Bana aşağıdaki yazıyı siteye aktarmamı söyledi. Yazıyı okuyunca asmamam gerektiğini düşündüm. Çnkü beni fazlasıyla belki de hakketmediğim kadar övüyordu.
      Kendisnin ısrarı ile mesajını burada asıyorum ama herkese de bir başka şey söylemek istiyorum.
      Hem onu hem beni hem de onlarca türkücüyü türkücü yapan bu kardeşimizin dayısı olan büyük Hemşin sevdalısı Ali Orhan Lazaloğlu'dur. Bacim iltifatı yanlış kişiye yapıyor.



      Selam herkese,

      Az önce sitenizi okudum ve gerçekten çok duygulandım ve bir teşekkürü kendimce gerek duydum, özelikle çok sevdiğim saygı duyduğum ve her zaman desteğini gördüğüm gerçek abim diyebilecek kadar yakın gördüğüm Şakir ağabeyme teşekkür etmek istiyorum,
      Aslında bu benim özelimdi kendimce oturup bir şeyler karaladığım, içimdekileri dile getirdiğim dörtlüklerdi, hepimizin illaki oturup bir şeyler karaladığı anları vardır, belki böle destanı dizeler değildir ama herkes eminim içinde yaşayıp ta döktüğü satırlar vardır, inanın arkadaşlar bunları paylaşın, sandıkta kalan hatıralar, içinde büyüttüğünüz böle vurgulu cümleleri kaleme dökün, yani paylaşın o zaman anlıyorsunuz yaşadıklarınızın bir efsane olduğunu.
      Bugün düşündüğümde belki bu dizeleri yazdıran duygular gelip geçti, beklide otursam böle anlamlı sözler çıkmayacak ama bunu en iyi ölümsüzleştirmenin yolu herkesin yüreğine duyurmak ve bana bu konuda doğru hamleyi gösteren Şakir Aksu ağabeyme gerçekten çok teşekkür ederim. Sevdalı yüreği kirletmeden böle sonlandırmak her yiğidin yiyeceği azık değildir. Hele de bu kötü zamanda güvensizliğin yağmaladığı kalplerde.
      Benim bir çok şiirim var küçüklüğümden beni kalem ve kağıtla barışık biriyim, toplasan hepsini belki ciltler oluşur ama hiç biri bu destan kadar haz vermedi. Nedeni kendi kültürümden olması çok daha özel benim için ve inanın ben 7 lik heceden türkü yazmasını da bilmezdim. Ama bugün büyük üstatları etkileyebilecek türküler yazabiliyorum,
      Ve bunda da Şakir Aksu ağabeymin çok emeği vardır. Sağ ol abim böle güzel bir duyguyu bana yaşattığın için.
      Yazdığım destan için bana iyi dileklerini bildiren herkese de teşekkür ediyorum. Allah sizlere böyle bir destan yazdırmasın.
      Hala tanımamışlar / Hemşin'deki BİZ'leri / Hemşin temizleleyecek / İçindeki TİZ'leri...
      Gercekten edebi olarak ve duyguları anlatma yeterliliği olarak harika bir destan.tebrik ediyorum.

      Yalnız bence bu destanın yaşanmışlığını sorgulamak yerine, birilerini birşeylerle ilgili eleştirmeye niyetlenmek "nasıl sebep oluyorsun böyle şeylere" diye suçlamak yerine, bir durup "neyi ne kadar biliyorum ki?" diye düşünmek gerekebilir.düşünmenizi tavsiye ederim.

      bunlar ince konular, bilmeden etmeden hak günah almamalı kimse.bir şeyi söylemeden, tarihe bu şekilde geçecek demeden önce iki kere düşünmeli.

      Biz destanın güzelliğine duygunun yogunluguna bakalım, başkalarının yasadıklarını sorgulamak, gecmiş ile ilgili 3.kişi olarak hesap sormak bize düşmedi emin olun.

      Tekrar tebrik ediyorum bu güzel yazı icin yazarını..

      Nilay
      Bilelim ki milli benliğini bilmeyen milletler başka milletlere yem olurlar.
      M.Kemal ATATÜRK
      Yaklaşık birbucuk yili askin bir süredir hemşinliye ait sitelere girip yazmıyordum, ama bu destanı okuyupta yazmamak mümkün mü!

      Öyle bir destan ki, burda sevgi var, ask var, özlem var, öyle bir destanki bunu ancak bir Hemsinli yazar, bunu ancak Hemsinli olan anlar. Nice destanlar yazildi, okundu, söylendi. Böylesi bir destan görülmedi duyulmadi okunmadi.

      Bunu yazan nasil bir yürek, ne kadar büyük, ne kadar yüce duygular bunlar ve bunlarin ifade edilisi. Bundan daha güzeli varmi? Bir insan icindeki firtinalari bundan daha güzel kagida dökebilirmi?

      Sakir Abi sagolasin bunu bizlerle paylastigin icin. Bu platforma tasidigin icin. Kardesimiz güzel yazmis, ama bizmle paylasmaya cekinmis.

      Sen güzel kardesim, canim kardesim, dünyanin en tatli en güzel insani seni daha cok seviyorum simdi duygularini bu kadar güzel ve anlamli haykirabildigin icin. Bir cok insan bunlari yasar ama anlatamaz bu kadar güzel, bu kadar anlamli yazamaz, söyleyemez.

      Sakir abi ne güzel söylemissin;
      Tarih bunların birini yanık bir yürek diğerini ise Roma'yı yakan Neron gibi hatırlayacak.

      Evet Hemsin böyle hatirlayacak ve son pismaliklar hic bir zaman fayda etmeyecek

      Umarim bu destanin sahibi ah etmemistir, mesaj elbetteki yerine ulasacaktir.

      (Burda amac kesinlikle birilerini elestirmek yargilamak degil, benim yürekten olaya bakis acimdir.) Nil hanim gibi elbetteki herkes farkli degerlendirebilir. Benimki ve diger arkadaslirinki olaya duygusal yaklasim dir. Sonucta yürek tasiyan insanlariz, makine degiliz, insanin dugusal yönü bir sekilde ön plana cikiyor haliyle.
      Hamdım(anladim), Piştim(Deneyimlendim),Yandım(Ögrendim)
      Nil Kardeşimiz ve Hafiz'ın yazısından sonra bana da bir açıklama yapmak farz oldu.
      YAZANIN "Yüreğine Sağlık" diyoruz ama YAZDIRAN'a da asla kin tutmuyoruz. Sonuçta bu destan iki güzel insanın güzel sevdasının ürünü. Olmadı ve bitti. Ama gönül isterdi ki keşke böyle bitmeseydi.
      Bu arada şeytan diyor ki; "O zaman bu destan yazılmazdı"
      Sevdalar başlar, birlikte veya ayrı olaarak yaşanır ve bir şekilde biter.
      Ama bu destan bitmez.
      Ben her iki kardeşime de böylesi DESTANSI sevdaları için teşekkür ediyorum.
      Hala tanımamışlar / Hemşin'deki BİZ'leri / Hemşin temizleleyecek / İçindeki TİZ'leri...
      destanı yazan asena diye bir bayan arkadaşımız sanırım, volkanizma yazısında öle demiş, ayrıca dün kadıköydeki dernekte de konuşuldu ve yazanın asena diye biri olduğu sölendi.

      ben tanımam, ama kendisini yazdığı bu duygu yüklü destandan dolayı tebrik ediyorum, şakir abime de bunu burda bizlerle paylaştığı için teşekkür ediyorum.

      saygılarımla...
      BU DESTANI YAZAN KARDEŞİM ELİNE SAGLIK ŞAKİR ABİ İLGİ VE ALAKANA TEŞEKKÜRLERİMİ SUNARIM AFFINIZA SIGINARAK BU SÖZLERİMİ BURAYA TAŞIMAK İSTERİM DEGER VE KIYMET BİLMEYENLER İÇİN

      (BİR KÖPEGİM VARDI BENİ ÇOK SEVERDİ
      SADIKTI YANIMDAN HİÇ AYRILMAZDI
      BİR SEVGİLİM VARDI KÖPEGİM KADAR OLAMADI)
      HERKES HEMŞİNİ SEVEBİLİR AMA HERKES HEŞİNLİ OLAMAZ
      HERKES HEMŞİNLİ SEVEBİLİR AMA HERKES HEMŞİNLİ ALAMAZ

      Doğrularımı götürücek kadar yanlış yapmadım bu hayatta çok sıkıştığım yerlerde boş bıraktım soruları... şimdi bıraktığım boşlukların birindeyim kimsenin doğrusunu götürmedim ve en önemlisi kimsenin yanlışı olmadım..!
      KARA YAZIM

      Sabahleyin kalkıp bindim doçuma
      Ateş doktüm ailemin içine
      Annem dayanacak nasıl acıma
      Ağla anam ağla kara yazıma.

      Arabama bindim başım selamat
      Aydere indim koptu kıyamet
      Dostlarım arkamdan verir çok rahmet
      Ağla anam ağla kara yazıma.

      Fireni patlamış durmaz arabam
      Kahretme kendini kadersiz babam
      Haberi vermeye yetmedi zaman
      Ağla babam ağla kara yazıma.

      Çocuğu ezmeyim diye uğraştım
      Kazayı gorenler hayretle şaştı
      Babam heycandan firene bastı
      Ağlasın kardeşim kara yazıma.

      Kara haber dört yanı sardı
      Dostlarım toplandı atayı yandı
      Bundan sonra artık anılar kaldı
      Ağlasın dostlarım kara yazıma.

      Kıstım arabaya yanıyor canım
      Bağırdım babama beni kurtarın
      Ayakta duramam kırık her yanım
      Ağla anam ağla kara yazıma.

      Attılar taksiye düştük yollara
      Nazar değdi düştük dillere
      Taze karlar yağdı açan güllere
      Ağla babam ağla kara yazıma.

      Ambulansa bindim sancılar arttı
      Pazarda doktorlar serumi taktı
      Ulaştık rizeye ikindi vakti
      Ağla bacım ağla kara yazıma.

      Rizede doktorlar üştü başıma
      Anam zehir kattı tatlı aşıma
      Haberimi duyan geldi peşime
      Ağlasın kardeşim kara yazıma.

      Geçtik trabzona yaralar derin
      Ağrıdan duramam kırık her yerim
      Doğuştan bozuktu zaten kaderim
      Ağlasın dostlarım kara yazıma.

      Doktorlar aldılar ameliyata
      Veda edeceğim artık hayata
      Çekildim sonsuz bir ıstırahata
      Ağla anam ağla kara yazıma.

      Çare bulamıyor artık doktorlar
      Bakarım babama gozlerim dolar
      Kestiler suyumu çiçeğim solar
      Ağla babam ağla kara yazıma.

      Dostlarım geliyor her gün yanıma
      Kahrolası darlık girdi canıma
      İlik yağı karışıyor kanıma
      Ağla bacım ağla kara yazıma.

      Koçkoca fakülte bana dar geldi
      Sevenlerim her gün geldi kan verdi
      Kime ne diyeyim ALLAHTAN geldi
      Ağlasın kardeşim kara yazıma.

      Çektiğim acıyı birben bilirim
      Yoğun bakımdayım kötüdür durumum
      Uyuyunca ahireti görürüm
      Ağla dostlarım kara yazıma.

      Ana bir vasiyet etmiştim sana
      Sevdiğimi getir demiştim bana
      Hakkını helal et küçük atana
      Ağla anam ağla kara yazıma.

      Tıpta bile artık çareler bitti
      Bunlar bir bahane günlerim bitti
      Eyvah bu gençliğim elimden gitti
      Ağla babam ağla kara yazıma.

      Pazartesi günü azrail geldi
      Aldı bu canı murada erdi
      Ölüm haberimi kardeşim verdi
      Ağla bacım ağla kara yazıma.

      Hastahane ogün dolup taştı
      Beni ağlıyorlar gozleri yaşlı
      Ayrılık günleri geldi yanaştı
      Ağlasın kardeşim kara yazıma.

      Trabzondan çıktık koyulduk yola
      Rizeye gelince verdik bir mola
      Timur kardeşimize geçmişler ola
      Ağlasın dostlarım kara yazıma.

      İkindi vakti tabutum rizeden çıktı
      Yarbaşına geldik kıyamet koptu
      Kara bulut geldi dağlara çoktü
      Ağla anam ağla kara yazıma.

      Yüce allahın emrine bakın
      Arkamdan ağlayıp üzülme sakın
      Resmimi büyütüp odama takın
      Ağla babam ağla kara yazıma.

      Salı günü evde mahşer kuruldu
      Kara haber dort bır yana duyuldu
      Haberımı duyan yola koyuldu
      Ağla bacım ağla kara yazıma.

      Amca oğulları koşup geldiler
      Bacıma okulda haber verdiler
      Dayımada torunun öldü dediler
      Ağlasın kardeşim kara yazıma.

      Pazar Ardeşene ilan verdiler
      İlanda atamız öldü dediler
      Cenazemi kaldırmaya geldiler
      Ağlasın dostlarım kara yazıma.

      Oğleye mütakip namaz kılındı
      Artık yolculuk var yolum goründü
      Kapının onüne tabut koyuldu
      Ağla anam ağla kara yazıma.

      Yağmur bile insaf etmedi bana
      Yaşını akıtıp ağlama ana
      Daha doymamıştım henüz dünyaya
      Ağla babam ağla kara yazıma.

      Binnaz anam beni ağlayıp yansın
      Arabam ayderde çürüsün kalsın
      Kardeşlerim beni rahmetle ansın
      Ağla bacım ağla kara yazıma.

      Mezarımı koydular yol kenarına
      Yoldan geçen dua etsin ruhuma
      Lale çiçeğimi dikin üstüme
      Ağlasın kardeşim kara yazıma.

      Akşam üzerıydi girdim toprağa
      Kalmadı dünyada umudum daha
      Allahım yardım et ahırette bana
      Ağlasın dostlarım kara yazıma.

      Atam yazık oldu güzel boyuna
      Layık değildın sen boyle ölüme
      Allahın rahmetı olsun ruhuna
      Ağlıyor dostlarım kara yazıma.

      Bu destanı yazmak içimden geldi
      Atanın ölümü bağrımı deldi
      ZEKİ ALTUN derki allahtan geldi
      Yerin cennet olsun ATA kardeşim.



      yazan = ( ZEKİ ALTUN )


      her destanın ayrı bir güzelligi muhakkak vardır ama ben böyle bir destan duymadım (AGLAMAMAK ELDE DEGİL)
      HERKES HEMŞİNİ SEVEBİLİR AMA HERKES HEŞİNLİ OLAMAZ
      HERKES HEMŞİNLİ SEVEBİLİR AMA HERKES HEMŞİNLİ ALAMAZ

      Doğrularımı götürücek kadar yanlış yapmadım bu hayatta çok sıkıştığım yerlerde boş bıraktım soruları... şimdi bıraktığım boşlukların birindeyim kimsenin doğrusunu götürmedim ve en önemlisi kimsenin yanlışı olmadım..!