anne neden daha önce söylemedin
can yaktığını ayrılıkların...
ateşin yaktığını öğretirken...
ölümünde soğuk olduğunu
hırkamın önünü iliklerken...
ellerimi bırakacağını biliyordum
öğretmiştin
ama senin yokluğunda ellerime sarılanların
hangisini tutmalıydım annee...

hiç bir kötü sözü geçirmemişken zihnime
kötü sözler duyacağımı neden öğretmedin
yardım için el uzatmam gerektiğini öğretirken
zehre bandırabileceğimi elimi
sen kadar iyimiydi sanki herkes
bi gün sensizliğin gölgesinde kalacağımı biliyordum
söylemiştin
kanatlarını altında öğrendiğim
dürüstlük,iyilik,sevgi dolu o dünya
anne ya sen farklı bi dünya anllatın
ya da sen düyayı güzel yapandın......

zafran
(ellerini değdiği yerde başlardı güzellik,kokun sinerdi her yana,ya başkaydı dünya ya da sendin dünyayı başka yapan)

dil ısrarcı anlayanda güzel olmakta
anlmayana öyle dönük ki sırtı

gönlümün gözü dört açık
gönül gözü açık olanlara
bir nasihati bin altın değerinde
insanlar var....
beyinleride gönülleri gibi güllük gülistanlık..

_canım sıkkındı geçen gün cağalverin deresinde yıkadım ruhumu bi bilge vardı derenin kenarında takıldım.tuttu elimden n kadar soru varsa zihnime kilitli bıkmadan yorulmadan cevapladı...
_Yayla serpti çığ düşmüş gönlüme...En taze çağımda yıkılmaya yüz tutmuş ne kadar yer varsa en dayanıklı kelimelerle onardı....

Söz bitiyor onu anlatmaya başlayınca çünkü geçtiği her yer yayla kesiyor.....

zafran

yaylalara hasreti
bu bizum Pazarli nun
Turkisini diyeyim
Gozi pek Lazoli nun

Ankara da oturur
Hasret kalmiş deniza
Yaza yapmiş plani
Çikacak yaylara

Has gardaşum Lazoli
Bizi yakti hasretluk
Babamuzdan yadiigar
Kaldi biza gurbetluk

Evlerinun onina
Yol gitmeyi gitmeyi
Memleketun hayali
Hiç aklunden çikmayi

Allahum yureklerum
Hep yarali yarali
Beni yakan hasretluk
Yakmasun gardaşumi

Lazoli hallarumden
En eyi sen anlarsen
Dinsen hasretluğumuz
Rab ba dua edesen

İçumde kelimeler
Horon edeyi horon
Lazoli vudurecek
Edeceğuz biz horon

zafran
(En sıkıldığım anda bi kucak dolusu gül göndermiş bi yüreği güzel,ee benum can gardaşumm nasıl bahtiyar ettin beni bilemezsin)

bi sen var içimin ıssızlarında
hiç el değmemiş
ihaneti bilmemiş bi sen
benden daha temiz...

bi sen var içimin ıssızlarında
ruhumu temizleyen
tüm kirine rağmen içime tutunmuş
güneşime hasret bi sen
benden daha aydınlık....

bi sen var içimin ıssızlarında
en diri halinle
gerçeğine hiç benzemeyen
hayal desem değil
tattığım,hissettiğim bi sen
benden daha gerçek....

bi sen var içimin ıssızlarında
mahkum desem değil
özgürlük yok yazısında
yüreğimin ortasına mıhlı
benim içimde bi sen
benden daha hür....


zafran
(varlığının tarfinin mümkünatsızlığı,yokluk zamanlarında anlamsızlığı bol kelimelerden tepeler yapıyor...)

bir garip sevdadır içimde memleket;
Toz toprak yollarında
Özgürce koşup oynadığım
Bedenimde ki her yara izinin ayrı hatırası
Güllük gülistanlık çocukluğumdan kalma,

Suyu başka,aşı başka,ekmeği başka memleket;
İp gibi yağan yağmurunun,
Berketi işlemiş iliklerime
Burnumda mis gibi duman kokusu
Gözümde dipdiri anılar
Gökte uçan kuşun hürlüğünde geçmiş çocukluğumdan kalma,

Güneşi başka,karanlığı başka,ışığı başka memleket;
Geceyi aydınlatan ninemin hikayeleri
Anne baba sohbetleri
El ele diz dize geçmiş ömürlerin,
tadını verdiği rüya gibi çocukluğumdan kalma,

Sarısı başka,mavisi başka,yeşili başka memleket;

Sevdası başka,acısı başka,hasreti başka memleket;

Çiçeği başka,dikeni başka,toprağı başka memleket;

Hüznün değmediği o mutlu çocukluğumdan kalma..


Zafran

Bulanık sulara mı denk geldik nedir?
Her yanımızda serzeniş çığlıkları
Asilikle pişmanlığın dansı
Meydan geniş tüm gücüyle savrulmakta duygular....

Gözleri dua okuyup içi beddua edenlere mi tutulduk nedir?
Nuskalar kopuyor boyunlardan,
Göz taşları çatlıyor,
Heryerde bir günah çıkartma havası...

Kasırga geçti sanki yüreklerden
Kimi tutuk ki mi saldırgan
Kimi hala titriyor
Kıyamet hengamesine mi düştük nedir?
Bi yanda af yakarışları
Bi yanda çılgınca isyan....


Zafran

(sebepler mi ağır,sonuçlar mı hafif belliki sonuçlar sebeplerin telafisi değil.)

Gidiş kararın en uygunsuz zamanda çalındı kulağıma
Yokluğundan koca bi miras bırakmışsın
Oysa her seferinde konuşurduk
Yazılı olmasada yüreğime kazılı sözlerin vardı...
Cümle, hani şu en içten yakarşım sana
Biliyorum kulağını tırmalıyor hala


......Yokluğunu miras bırakma bana,varlığının borçlarına razıyım........

Önüne geçip dur demek hakkım
Biliyorsun bükme boynunu
Tercih şansın yok gitme....
Ardına isyanlar büyütmeyeceğim
Beddualar yer bulmaz sana dair içimde
Tek yöne kesilmiş bizim biletimiz
Gitmeye ne yol var ne de araç
Bu işkence reva değil sevmeye amade yüreklerimize
Tercih şansın yok sevdiğim gitme....

.....bi tek ölüm fesh eder bu anlaşmayı,onda bile bedenler ayrılır yalnız, yürekler aynı yerde ille de söylüyorum Yokluğunu bırakma bana miras,varlığının borçlarına razıyım sevdiğim gitme......


Vedan için tören mi düzenledin
Hani sevmezdin gerek yoktu abartıya
Nasıl da cani olabildin bu kadar..
Hüzün görmemiş kadehlerimize
Nasıl vardıda elin tatsız yanlızlığı doldurdun...

..Madem öyle git açtım kapıları gerçi içndekileri çoktan kırıp geçmişsin ya...


zafran
(sevmeye dair içimde ne kadar yeşillik varsa siyaha buladın çiğneyip geçtiğin bu yerler çorağa döndü korkuyorsun değil mi o karartı ben değilim gözlerie çökmüş caniliğin.)

Bi adın olmamalı senin,
Sana dokunuşların ,sarılışların,
Tadı bulunmamışken.
Gözünün bi yarısı hüzün,bi yarısı mutluluk
Birgün yükünü almış oturaklı bi adam,bi gün muzip bir çocuk....

Bir adın olmamalı senin
Her edanın ayrı manası varken
ve dengi bulunmamışken varlık halinin
Gidişlerin fırtına,dönüşlerin huzur.....
Varsın olmasın bi adın,


Sol yanımda dimdik duruyorsun işte
Olmadığın hergün hayaline yenik düşüyorsun
---neden yoksun?.....---

zafran

türkülerimiz var dı ya
Kaçkar dan Karadenize karşı söylediğimiz
ha ni ya destanlaşacaktı
bu yayla kokulu sevda
gitmeler yakışmadı sana yar
bu gece de hayalinle savaş var..

zafran

(bilmem daha ne kadar can yakacak yokluğun bu sızı ne zaman dinecek bilmem)

aklımda herşeyin bi açıklaması var aslında
ama yüreğim sev diyor
bu savaşın tek galibi sevgi diyor....

Yamacına rağmen o dağı sev,
Çığına rağmen kışını,
Seline rağmen yağmurunu
Çamuruna rağmen toprağını
Zifirine rağmen gecesini
Terine rağmen sıcağını
Dalgasına rağmen denizini
Yüreğim çıılgınça;
tohumunun filizlendiği boy verdiği
cennet tasviri o memlekti sev diyor......

.....Bide sen varsın içimde hasreti katrana dönmüş o memleketin içinde SEN....

Yokluğun çarpıyor yüzüme üşüyorum
Bu koca şehir hücreden daha dar
Senle dolu bu yüreği bu biçare bedene sığdıramıyorum....
Bazı bazı siteme yüz tutsa da sözlerim
Yakarış çığılıkları yükseliyor her yanımdan
Gitmeseydin iyiydi ya gittin
Yar her yanım çiban kabuk bağladı bi çoğu..
Bi yer hala kanıyor..
Bil yar bil yokluğunu sindiremedim....


zafran

(kelimelerime değme)

sen gidersin;
ardında koca bi harabe kalır,
hava bozar,karaya çalar bu şehir....

sen gidersin;
ardında kocaman boşluğun kalır,
söz biter,sükuta bürünür bu şehir...

sen gidersin;
ardında silinmez yokluğunun tortusu kalır,
gün biter,aydınlığa küser bu şehir...

zafran,,,

ve gittin
uçu açık sorular kaldı aklımda
tarafından cevabı alınmamış.
ellerinin izi küstü tenimde..
resimlerin boynu bükük,
yastığımda kokun küstü
sessime ses vermezsin diye
duvarlada yankın küstü
bekleyeni yok diye
buluştuğumuz köşe başı küstü
karlara çalındı yokluğunda,sustu;
bizden vazgeçtin diye
Bu şehir sana küstüüü......


(yüreğimi sorma seni durduramadım diye bana küstü)

Elimde kalem;
Gönlümün ortasına mıhlı suretin
Sana sensizlği yazıyorum...

Duy!!!..
Dinmesin çınlaması kulaklarının,
Gör!...
Boşluğunun izleri nelere kadir,
Al!!...
Koy yüreğine sensizliği dayanabiliyor mu bakalım....

Gerçi sen sevebilirmisin seni ben gibi
Gözlerinin enginine daldın mı hiç
Savaştın mı hayalinle dipsiz kuyularda
Ne çare; sen senden bi haber
Beni bi sen yakmakta.....

zafran
(ben çare tüketiyorum sen de beni...Adil hayat..)

hoşgeldin günümün gülen yüzü
mavi bakışlım,yayla kokulum
açık ardına kadar yürek kapılarım sana
sana adanmış bu cana hoşgeldin...

değdiği yeri cennete çeviren
ellerinin arasında olacak gayrı ellerim
bi rüyayı anımsatan bakışlarında
dalacağım artık uykularıma
ve her sabah ışığına uyanacağım ya
benim canım,
yürek sızım,
güzümü bahar ettin;
sana adanmış bu cana hoşgeldin.....


zafran

(tellallar vurduracağım her hücrem seni karşılasın,içimde bi bayram havası,gönül mabedime hoşgeldin.)

Sessizliğin sesidir bu
İçimde yankılanan..
Sensizlik anlarının izleri bu morluklar tenimde
Gittiğin günden kaldı bu kara lekeler
Yanağımda ki allığın sebebi varlığın biliyorsun
Bakışlarımın şakınlığını mazur gör
İçimde çığ gibi bu heycan
Zor utuyorum ayakta sensizlikten yorulmuş bu bedeni
Ellerimin titreyişi olmayış ihtimalinden yadigar
YÜrek çarpıntım hep yanımda kalacağın olasılığından..

Kısacası gitme yar
Gİtme çünki şurada sol yanımda
Yaşanmamış onca halin var...

zafran

(Burda sol yanımda kal)