DİDEM YALNIZ ŞUNU İTİRAF ETMEK İSTİYORUM BENİM ŞAİRLİGİM SİZİNKİNİN YANINDA ÇÖLDEKİ KUM TANESİ KADAR SAYILIR ÇÜNKÜ NEYAZIK Kİ KENDİME ÖZGÜ HENÜZ BİR ŞİİRİM YOK AMA SİZİN TEŞVİKLERİNİZ SAYESİNDE DAHA ÇOK ŞİİR OKUYUP BEGENDİKLERİMİ SİTEYE ASIP SİZLERLE PAYLAŞMAK İNANIN BENİ MUTLU EDİYOR

Sil baştan yaşama şansım olsaydı eger
Oturup saymazdım eski yanlışlarımı.
Kusursuz olmaya çalışmaz rahat bırakırdım yüregimi
ve elbetde çok daha çoşku dolu olurdu sevdalarım
İçine azbuçukda ciddiyet katılmış

Bu denli titiz olmazdım hiç
Korkmazdım daha çok riske girmekden
Daha çok yolculuklara çıkar gün dogumlarını kaçırmazdım
Hele daglara tırmanmanın keyfini

Hiç bilmedigim yerlere giderdim gidebildigince
Doyasıya dondurma yer boş verirdim kurufasulyenin nimetlerini
Dertlerimde yaşamın gerçegini taşır yalnızca düşlerin degil
Yalnızca iyi ve güzel olanları tatmak isterdim yeniden

Ögrenmediyseniz hala ögrenin artık
Yaşam an'lardan oluşur sadece an'lardan
Şimdiyi yakalayın

Ama yenibaştan yaşayabilseydim eger
İyice hafiflemiş olarak çıkardım yolculuklara
İlkbahara yalınayak girer
Sonbahara dek unuturdum papuçlarla yürümeyi
Hiç bilinmeyen yollara dalar tadını çıkarırdım gün ışıgının

Ama heyhat seksen beşimdeyim artık
Ve biliyorum ki
Ölmekteyim

Jorge Luis Borges

Günler bir bir çark eder, şu belirsiz zamanda
Ancak kımıldamıyor, akrep de yelkovan da
Kovalarız zamanı, gam ile yüklü handa
Geçmiş yükünü aldı, ne varsa var şu an da !

Zaman, sessiz bir çığlık derinden gelir sesi
Kiminde çok fazlaca, şu yaşama hevesi
Sevda peşinden koşmak, bilmem ki neyin nesi
Hayat; uçan bir arı, acılarsa iğnesi

Hayat konar dallara, çiçek de arar özü
Kimi uyanık çıkar, kimi kapalı gözü
Hayat ! anlaşamadık unut verdiğim sözü
Bilemedin içimde, yıllardır yanan közü

Ne arı olabilmişim, ne de narin bir çiçek
Bilmezdim ki şu zaman, habersizce geçecek
Günler kayıp, zaman yitik, ben bulunmayan “kaçak”
Gel anılarım kop gel, bu diyarlardan kaçak !

30 Temmuz 2007, Gülay

sizin şiirlerinizi de severek okuyorum..tebrik ederim

teşekkürler

SENSİZ ANKARA

Sensiz geçen birkaç günde
Esiriydim anıların
Ne yaptımsa zevk alamadım
Tadı yoktu Ankara'nın

Ne Tunalı ne Kızılay'da
Ne gündüz, ne dolunayda
Senden ayrı uzaklarda
Tadı yoktu Ankara'nın

Yaşadım hep hayalimde
Hasret oldun gözlerimde
Hele sensiz bu mevsimde
Tadı yoktu Ankara'nın

Ne gönlünün ne parkının
Ne şiirin ne şarkının
Caddesinin sokagının
Tadı yoktu Ankara'nın

ERDAL ÖZKAN

ANLATAMAM

Kal gitme diye yalvardım mı
Gururum mani oldu aglayamadım
Seni sevdigimi herkez biliyor
Sevgilim bir sana anlatamadım

Sensizlik içimde büyük bir yara
Gündüzüm zindan geceler kara
Aşkımı söyledim göçmen kuşlara
Sevgilim bir sana anlatamadım

Topraklar canlanıp dile gelirse
Denizler kururda çöle dönerse
Yıldızlar tükenip güneş sönerse
Bilki o zaman unuturum seni

Madein Fatih KOBAL

KESTANE ÇİÇEGİNDEN
ACİ OLUR BALUMUZ
SEVUPDA ALAMADUK
NE OLECEK HALUMUZ

DEREDEN GEÇER İKEN
ATLADUM TAŞTAN TAŞA
DAHA BU GENÇ YAŞUMDA
NELER GELDİ BU BAŞA

HEMŞİNUN DERELERİ
GÜRÜL GÜRÜL AKAYİ
YAR KARŞUMA GEÇMİŞ
KAŞLARUNİ ÇATAYİ

ARİ OLSAMDA KONSAM
ÇİÇEGUN SARİSUNA
GEL MERHEM OL SEVDUGUM
GÖNLUMUN YARASİNA

SAKARYANUN KİZLARİ
HEM YÜREKLİDUR HEM NEŞELİ
GÖZÜMDE YAŞ KALMADİ
SEVDALUGA DÜŞELİ

Fatih KOBAL

Geç de Olsa

Rötarlı oldu bana gelişin
Agaç ettin beni yıllardır bu hayat garında
Ellerimdeki çiçekler solmaya yakın
Güldürdğn yüzümü biraz geç de olsa

Gelip geçenler de oldu senden başka
Birisinin bile yüzüne bakmadım senin hatrına
Göz bebeklerim dolmaya yakın
Güldürdün yüzümü biraz geç de olsa

Daha nekadar beklerdin dye sorma
Kalbim söz geçiremez olmuştu beynime son zamanlarda
Dilimdeki seni seviyorumlar bitmeye yakın
Güldürdün yüzümübiraz geç de olsa

Mustafa Bedel

dide, ben yine bir şiirimle katkıda bulunmak istiyorum sayfana : )

Veda etmek zormuş be arkadaş
Benim değilmiş gibi, apar topar vazgeçmek
Sanki benimmiş gibi, vedaları es geçmek
Bir dağın zirvesinde, oturuyordum yalnız
Bir dere kenarında, gökte ay, her yer ıssız
Yenilenme vaktiydi, arsız dünü unutup
Bir araya gelmez bil ! bir yerde iki kutup
Hafızayı zorladı, kalplerdeki hatıra
Hep zoraki yazıldı, vedalar her satıra
Ben ki, anca unuttum hem geçmişi hem beni
O dağlarda bıraktım, yorulan bu bedeni
Yağmur yağdı, dere çoştu, ben yanında ağladım
Veda etmek zormuş be arkadaş
Veda edince anladım…

23 Ağustos 2007, gülay

DOYAMADIM

Derelerinde yüzdüm memleketimin alabalıklarıyla
Doyamadım...
Yağmurunda, çizesinde ıslandım sulu sepken
Doyamadım...
Yokuşlarında koştum, inişlerinde yoruldum
Doyamadım...
Serin rüzgarlı aşıtlarında dinlendim
Doyamadım...
Susuzluğumu ağaç oluklardan giderdim
Doyamadım...
Gidişi yeni bir doğuş, dönüşü bir başka ölüm
Doyamadım...
Beni memleketime gömün
Doyamadım...

Şakir AKSU
24.08.2007
Ankara

Yaşamın ağır gölgesinde, bak yine akşam olmakta..
Bekleyişle geçer insan ömrü,
Kördüğüm yaşamların telaşı içerisinde.
Yıkık dökük,izbe mekanlarda,
Bak yine bir çocuk ağlamakta.
Dağlara karanlık çöküyor
Gidenler dönmeyecek.
Ne kaldı elimizde..?
Yitik. kayıp çocuklar gibiyiz.
Gönlümüzün en ıssız odalarında
Sessiz hıçkırıklarda, umutlara kanca attık.
Yağmur vuruyor düşlerime
Arkasına sığındıkça görkemli tutunuşların.
Hiç hesapsız yarınlarda güneş doğmakta.

G.D

mutlu olabilmek için hayat bilmecesini çözmüş olmak gerekiyor sanırım...

B İ L M E C E

Beyaz deniz, yeşil gök,yanan buz, donan ateş,
Şafak ile doğan ay, gece ışıyan güneş
Soğuk yaz, ılıman kış, siyah kar, mavi gece
Aşk, ayrılık ve ölüm dillerdeki tek hece
Soru, cevap, yanlış şık, bu hayat bir bilmece

Kısa ömür, uzun aşk, canlı ruh, ölü beden
Yaşanmamış bir hayat, gelen çok, hiç yok giden
Ağaç olmadan orman, sekiz renk yedi veren
Işık olmadan - bir gün- ,yirmi dört saat gece
Varla yok arasında, bu hayat bir bilmece

5 Şubat 2007, Gülay

BAHARLA GELEN…

Her bahar gidesim var, küçük kör şehirlere
Gözüm kapalı gitsem arzuladığım yere
Su ile yıkanır mı bu şehirin kirleri
Şehir beni görmesin, ben de o şehirleri

Görmek iyi gelmiyor, duymak ise felaket
Kargaşanın alasını yaşıyor bu memleket
Eskiden avuntuydu varsa sırtında ceket
Şimdilerde her dilde, her dilden bi şikayet

Bu şehrin aynasını boyamışlar siyaha
Baksam da göremem ki göremem ki bi daha
Bahar geldi şehire, bak yine gidesim var
Kalmaya ne bir neden, ne de bir hevesim var

Yalnız gitmeli insan gideceği kuytuya
Şehirlerde tek çare dalmak derin uykuya
Yüce bir dağa baksam, baksam derin bi suya
Bahar geldi şehire, herkesde aynı rüya


22 Mart 2007, Gülay

YAGMUR

Bugün yagmur var Ankara'da
Sanki içimdeki duygu yüklü bulutların
Gözyaşlarıma teslim olmuşcasına haykırarak
Geçmemiştim uzun zamandır
Senle el ele dolaştıgımız caddeden
Gitmemiştim seninle diz dize oturdugumuz o parka
Geçerken o pastanenin önünden
Geçmiş birden canlandı gözümün önünde
Çok degil iki yıl önce
O camın kenarında oturmış el ele tutuşup
Gelecegimizle ilgili hayal kuran çift biz degilmiydik
Ne oldu da şimdi ayrı dünyaların insanı oluverdik
Neydi aramızdaki bu uçurumu yaratan
Sevda türküleri söyleyen dudaklarda
Şimdi ayrılık melodisi mırıldanmakta
Pekçok kalp sıgdırmıştım zavallı yüregime
Ailemin, sevdigim dostlarımın ve özellikle senin kalbini
Şimdi ise bomboş duruyor yüregim
Hayatımdaki her acı çoktan kabuk bagladı yüregimde
Ama birtek senin açtıgın yara
İlk günkü gibi taze her dokundugumda acıtıyor
Zavallı gönlümü
Ama olsun be senin mutlu bahtiyar oldugunu görmek
Tek teselli benim şu garip gönlüme

FATİH KOBAL (şimdi yazdım)