Ilık, ılık doluyor ayrılık rüzgarı odama
Bir yanımda hasret, bir yanımda anıların
Vuruyor yüzüme sancısı derindir darben
Rüzgar gibi okşuyor içimi gözlerin

Kasvetli bir soluk gibi boğazıma takılan
Ayrılığın derin izidir şakaklarımı sıkan
Yakan bir vuslat, darbeyle içime dolan
Bir hüznün mektubunu yazdırıyor her an

Doyumsuz bir sonbahar,yaprakla hazan
Dökülüyor içimden titrek ve ürkek sevdan
Seviyorum hüznünle hazanını ben sevdam
Soluşun bile farklı içimde, işte bu sevdan

Dokunuyor içime ayrılık derin bir vuslat
Gözlerimden okunuyor sana olan hasret
Bana doluyor hasretinle hasret kokan
Vurgun ve bela kokan aşkınla gurbet

Aşkın acısına ferman diyorlar yok derman
Vız gelir bana sensizlik, içimdedir sevdan
Elimde elin, beynimde anıların varken
Sorgusuz sualsiz bu deli sevda bendeyken
Vız gelir bana sensizlik, umuttur sevdan.

Alaaddin Uygun

Vedalaşmıyorum

Gidiyorsun...
Ama geri geleceksin biliyorum
Gidişin dönüşe gebe yine
Acıtmıyor canımı, yakmıyor o kadar
Ama ya dönmezsen...Dönemezsen...
Hos biz seninle her zaman
Uzakta varolanlardan değil miyiz
Varlığımızda yaşayamadıklarımız değil mi hep
Yokluğumuzda paylaşıp çoğalttıklarımız
Ayrı yarımkürelerin farklı coğrafyalarında
Bir bütün olmadık mı biz seninle
Küçük bir adanın körfezlerinde
Kesişmeyen yollarımıza rağmen
Platonik sevda misali
Ayrılıkta büyüdü hep yüreklerimiz
O yüzden hep anlıktı vedalaşmalarımız
Ömürlüktü kavuşmalarımız
Sarılışlarımızı ilk merhabaya saklamamız
Sıcacık, sımsıkı, taa yürekten
Biz seninle vedadan öte merhabayız
O yüzden ağlamıyorum işte
Vedalaşmıyorum ayrılığın inadına

Funda Gülseven

Bile Bile


Birarada olabilmek ne mümkün
Birarada kalabilmek imkansız
Seneler alıp gitmiş
Ne var ne yoksa herşeyi

İnanılmaz, değişen ben miyim
İnanılmaz, bu yabancı da kim
Sen misin böyle uzak
Veda sözleri söyleyen

Geri dönmek inan işten değil
Hani var ya tutamazsın kendini
Bir ümitle ya olursa dersin hep
Bile bile herşeyin bittiğini

Sonradan kor sonradan kor
Ayrılıklar an be an
Akıp gider akıp gider
Zaman sana aldırmadan



sezen aksu

şimdi saat sensizliğin ertesi
yıldız dolmuş gökyüzü ay-aydın
avutulmuş çocuklar çoktan sustu
bir ben kaldım tenhasında gecenin
avutulmamış bir ben...

şimdi gözlerime ağlamayı öğrettim
ki bu yaşlar
utangaç boynunun kolyesi olsun
bu da benden sana
ayrılığın hediyesi olsun

soytarılık etmeden güldürebilmek seni
ekmek çalmadan doyurabilmek
ve haksızlık etmeden doğan güneşe
bütün aydınlıkları içine süzebilmek gibi
mülteci isteklerim oldu ara sıra, biliyorsun..
şimdi iyi niyetlerimi
bir bir yargılayıp asıyorum
bu son olsun be..bu son olsun!
bu da benim sana
ayrılırken mazeretim olsun!

şimdi saat yokluğunun belası
sensiz gelen sabaha günaydın!
işi-gücü olanlar çoktan gitti
bir ben kaldım voltasında sensizliğin
hiç uyumamış bir ben...

şimdi dişlerimi sıkıp
dudaklarıma kanamayı öğrettim
ki bu kızıl damlalar
körpe yanağında bir veda busesi olsun
bu da benden sana
heba edilmiş bir aşkın
son nefesi olsun...

kafamı duvara vurmadan
tanıyabilmek seni
beyninin içindekileri anlayabilmek
ve yitirmeden, yüzündeki anlık tebessümü
bütün saatleri öylece durdurabilmek için
çıldırasıya paraladım kendimi
lanet olsun!
artık sigarayı üç pakete çıkardım günde
olsun be! ne olacaksa olsun!
bu da benim sana
ayrılırken şikayetim olsun

gözyaşım utangaç boynunun inciden kolyesi olsun her damla vefasız teninde bir veda busesi olsun isterim sende ben gibi yan ömrüne hep ağla hep ağla bu benden son dua bu benden ayrılık hediyesi olsun


Yusuf Hayaloğlu

“Oysa ben kalbimi yağmurla bölüp
Yarısını sana vermiştim.”

Henüz gözyaşlarım kirlenmemişken
Ve gözlerime direnmemişken
Çıkardım seni
Düğmeleri kopmuş tenimden
……………………
Bende kimse kalmadı
Yüreğimde tek kaldım şimdi.

“İnan bana üzgünüm,
Kalmadı
Bende bir damla yağmur
Bana seni açıklayan.”

Bütün şiirler ve şairler sağanak yağıyor
İsimsiz bir gülüşün fotoğrafına.
Bin yağmur kirpiklerime asılı kaldı
Bir bulut ise gözlerime
Kirpiklerim bıraktı
Gözlerim çoktan hazır
Hadi sevgili, hadi
Sen de bırak beni
Bu şehir de ıslansın

“Evet, bu şehir de ıslandı; denizler akşam oldu,
Yosun tuttu kıyıya vurdu sabahlar.”



Aycan Köse

Susarak anlattın bütün gizliyi
Sakladım duygumu ben konuşarak
Bir acı tarlası sessiz yüzünde
Aşkı yürürlüğe koyma savaşı
İçimde bir düzen kaynaşmaktadır
Büyük ve çekingen bakışlarından
En iyi anlatış artık susmaktır
Anladım bunu ben seni bilince
Gel denize yaslan yalnız denize
Sırrını denizler taşır insanın
Zaman bir hızdır ve yıldızdır akan
Esneyen günler ve gece üstünden
Bir uyku bölmezse anılarımı
Korkarım çıldırtır bu hayal beni
Gözlerin ne kadar Istanbul öyle
Sebiller uçuşur parmaklarında
Ortak günlerimiz tarih şöleni
Saçlarında sayfa sayfa güneşi
İçimde bir sergi var portrelerin
Hayalim her yerde kavrar gölgeni
Aşka ve tabiata ulaştır bizi
Gel kurtar bu şehrin gürültüsünden
Terk etme nolursun bir eşya gibi
Olumsuz bir hasret yaşarken bende
Vurulmuş bir geyiktir sensiz zamanlar
İçimin ormanı bir yangın yeri
Bir uyku bölmezse anılarımı
Korkarım çıldırtır bu hayal beni
Istırap varoluş şartımız oldu
Esef etme yasım karaymış diye
Bir yanım vahşîdir ürkütür seni
Aykırı düşerim sulhculüğüne
Bir gün deli gibi sarsarak seni
Göklerin yolunu sorabilirim
Başımı taslara vurabilirim
Aklımdan çıkarsa anılarımız
Paramparçayım gel sen onar beni
Topla aynalardan eski gölgemi
Göçebe ömrümü bağla zamana
Dağılsın içimin karıncaları
Bir uyku bölmezse anılarımı
Korkarım çıldırtır bu hayal beni

Akif Inan