I.

Benim sabah keyfim
yeni açmış bir gülü
insanların gülücüklerine yerleştirmektir.

II.

Sana karlı bir günde geleyim
saçımın beyazlığı ve paltomun ıslaklığıyla
üşüyen dudaklarımı ısıt, tenimi kurula
uzun bir şarkıda susalım farkında olmadan
sobanın çıtırtılarına dalalım
sana küçük törenlerimizde şarki söyleyeyim
içki içelim güneşle başbaşa
saçlarına dokunan tarağın hışırtısını dinleyeyim
gözlerinin titreşimini yansıtsın aynalar
bir gece şelalesi gibi
damarlarıma akıp yankılan yüreğimde.

III.

Sana yağmurlu bir günde geleyim
parkta ıslanalım birlikte
gürültüler toprağın kokusunda erisin
kentin görüntüsü değişirken bulutlarla
duraksamadan parlayan gözlerin
ve ıslaklığınla sar beni
en koyu kızıllığında dudaklarının
kıralım demir parmaklı pencereleri
önlerine ortanca saksıları yerleştirelim
ağız dolusu sobe diyelim dudaklarımıza.

IV.

Sana güneşli bir günde geleyim
ışıklı yollara halılar serelim
birlikte aşkınlığa yükselelim,
okyanus sularının ortasında altın kumsallarıyla
mücevher gibi parlayan adada,
ben hep iskeleye demir atmış
beyaz bir yelkenlinin düşünü gördüm
tuzlu dudaklarını yakmak için
sana kendi yaptığım güneşleri getireyim.


A. Kadir Bilgin

Gel desem gelir misin uykularıma
Gül pembesi giysilerinle
Ben bir umut işçisiyim
Ateş olur tütmez fenerlerime

Sen bir nehir olsan bilinmezlere
İzin verir misin düşsem kıyına
Sarı yaprak,mor karanfil güz günü
Taşır mısın beni mavi denizlerime

Yağan yağmur değil meğer,üstüm başım kir
Yıkar mısın beni güneşle sırıksıklam
Korkusuzluğa uçuyor kuşlarım
Bahçe olur musun yıkık şehirlerime

Gök yıldızlarla dolu,bu nasıl sabah
Sisler arasaında urgan sallanır
Asi olur çalınan şafağı ömrümüzün
Gelip ses olur musun türkülerime

İbrahim Karaca