Ağladığında bilemedim
Dudaklarında yanardağ beslediğini
Gülümsediğinde bilemedim
Güneşte yavaş yavaş eridiğini

Yetişemedim son nefesine
Avuçlarında kurumuş gülün
Sensiz tüm yollar yalnızlığa sürgün
Duyamadım küflü çığlıklarını
Silemedim bana akan gözyaşlarını

Simdi sensiz sorgulardayım
Artık hangi deniz temizler pişmanlığımı?
Hangi ilaç dindirir sensiz acılarımı?
Hangi güneş kurutur sana akan gözyaşlarımı?
Hangi liman durultur içimdeki fırtınaları?
Biliyorum bu soruların cevapları yok
Kırık tekneme baharları yükleyip
Geliyorum sana

Ağladığında bilemedim
Ateşlere delice yürüdüğünü
Gülümsediğinde bilemedim
Yavaş yavaş karakışlara büründüğünü
Bilemedim

dışarıda duygular çöpte
umutlarsa yanında uzanmış bakıyor
hava soğuk
elleri pas tutmuş işlemiyor
kelimeler tükenmiş konuşamıyor
dili sürçüyor damağına
nefesini tutamıyor
çünkü o yaşamıyor.

Gidişin çok feci oldu
İçimdeki umutlar tek tek yok oldu
Sanki alnıma dayandı silahın namlusu
Dur gitme desem sıkacaksın kurşunu....

Sen cansın,
Sen ağlatansın,
Sen sevdasın,
Yaşayamadığımsın,

Camdan dışarı bakıyorum
Saat öğlen ama hava karanlık,
Yağmuru seyrediyorum,
Belki gelirsin diyerek seni bekliyorum...
Tek bıraktın beni bu yolda
Tam ağlayacaktım
Gökyüzüne baktım,
Ordan diledim seni son defa
Belki gelirsin diye bana....