Aşkımız bu dünyaya yadigar kalsın
senin kadar yalnızdım sevdalara uzaktım aşka küskünlüğümü bilen varmıydı hem bilseler bile kimin umrundaydı mutluluk maskesini takıp sahte bir yüzle aldatmak o kadar kolaydıki güldüm ve aldattım oysa yüreğim ezberlediği hüzün şarkısını bilmem kaçıncı bin kez tekrar ediyordu sessiz ve derinden delice bir aşka tutulmayalı ne kadar olmuştu kim bilir kaç zamandır terlemiyordu ellerim kaç zamandır heyecanla çarpmıyordu yüreğim hatırlamıyorum günleri böyle amaçsızca umutsuzca tüketip gideceğimi düşünüyordum o güne kadar sıradan bir gündü diğerlerinden farklı değildi bir önceki gü gibi tüketilecek ve ertesi güne yine yanlız uyanacaktım olmadı... o gün sönmeyen bir ateşe birden sana baktığımda gözlerinde başka hiç kimsede olmayan pırıltıyı gördüm sanki yeniden hayata döndüm sende bir şey vardı ve ben o şeyin peşine düştüm soluğum kesiliyordu sesim titriyordu aşk bedenimi esir alıyor beni acizleştiriyordu buydu işte beklediğim bir hayal gibi geçip gideceğini sanıyordum önce öyle ya bu kadar yabancıyken aşka bir gecede teslim olabilirmiydi yüreğim ve sen hayal değildin en gerçekten daha gerçektin şimdi bir başka yaşıyorum hayatı böylesine keyif doluysam bu senin sayendedir her güne seninle başlıyorum her geceyi seninle tamamlıyorum bir yıldız kaysa gökyüzünde dilek tutmak yerine senin adını söylüyorum adını söylerken sanki en güzel aşk şiirini okuyormuşum gibi hissediyorum yanlızlığın üzerini kalın bir perdeyle örttüm gitmezsen o perde hiç açılmayacak gitmezsen o gece yanmaya başlayan ateş hiç sönmeyecek kalacaksın biliyorum çünkü sende aynı ateşte yanıyorsun çünkü sende hüznü bir kenara bıraktın bu aşk bizi coşturan bu aşk bizi dünyaya meydan okutan öyleyse tut elimi ve yürüyelim bu sevdanın yolunda tutkuyla eriyelim birbiimizde... umutsun,hayatsın,aşksın... birgün biter hayatımız elbette ama öyle sevelimki birbirimizi aşkımız bu dünyaya yadigar kalsın... seni seviyorum
__________________
ALINTIDIR
senin kadar yalnızdım sevdalara uzaktım aşka küskünlüğümü bilen varmıydı hem bilseler bile kimin umrundaydı mutluluk maskesini takıp sahte bir yüzle aldatmak o kadar kolaydıki güldüm ve aldattım oysa yüreğim ezberlediği hüzün şarkısını bilmem kaçıncı bin kez tekrar ediyordu sessiz ve derinden delice bir aşka tutulmayalı ne kadar olmuştu kim bilir kaç zamandır terlemiyordu ellerim kaç zamandır heyecanla çarpmıyordu yüreğim hatırlamıyorum günleri böyle amaçsızca umutsuzca tüketip gideceğimi düşünüyordum o güne kadar sıradan bir gündü diğerlerinden farklı değildi bir önceki gü gibi tüketilecek ve ertesi güne yine yanlız uyanacaktım olmadı... o gün sönmeyen bir ateşe birden sana baktığımda gözlerinde başka hiç kimsede olmayan pırıltıyı gördüm sanki yeniden hayata döndüm sende bir şey vardı ve ben o şeyin peşine düştüm soluğum kesiliyordu sesim titriyordu aşk bedenimi esir alıyor beni acizleştiriyordu buydu işte beklediğim bir hayal gibi geçip gideceğini sanıyordum önce öyle ya bu kadar yabancıyken aşka bir gecede teslim olabilirmiydi yüreğim ve sen hayal değildin en gerçekten daha gerçektin şimdi bir başka yaşıyorum hayatı böylesine keyif doluysam bu senin sayendedir her güne seninle başlıyorum her geceyi seninle tamamlıyorum bir yıldız kaysa gökyüzünde dilek tutmak yerine senin adını söylüyorum adını söylerken sanki en güzel aşk şiirini okuyormuşum gibi hissediyorum yanlızlığın üzerini kalın bir perdeyle örttüm gitmezsen o perde hiç açılmayacak gitmezsen o gece yanmaya başlayan ateş hiç sönmeyecek kalacaksın biliyorum çünkü sende aynı ateşte yanıyorsun çünkü sende hüznü bir kenara bıraktın bu aşk bizi coşturan bu aşk bizi dünyaya meydan okutan öyleyse tut elimi ve yürüyelim bu sevdanın yolunda tutkuyla eriyelim birbiimizde... umutsun,hayatsın,aşksın... birgün biter hayatımız elbette ama öyle sevelimki birbirimizi aşkımız bu dünyaya yadigar kalsın... seni seviyorum
__________________
ALINTIDIR
