Ask miydi o, askimsi bir sey miydi
Neydi cekip kendine, beni baglayan
Kanatan dudagimi, tenimi daglayan
Elleri ta icimde o dev miydi

Etime bir alev degmiscesine
Nasil da yakardi optugu zaman
Bir su gibi akip gitti avuclarimdan
Yorgunum simdi bin yil sevmiscesine

Hani o yalniz benim olan gul, kirmizi
Gozlerimin onunde acilan sonsuz bahce
Hani, o var olmalarimiz opustukce
O delice surdurmeler yasantimizi

Hic doymamak oysa, tene, kokuya, aska
Sarildikca guclenmek, butunlenmek
Kudurmus arzularla zamani yenmek
Ve en kuytularda bulusmak korka korka

Kimi gun utanmak otlardan, cimenlerden
Kimi gece mihlamak golgemizi duvara
Varmak icin o sevgiyle acilmis kollara
Apansiz dusmek yukseklerde bir yerden

Oydu iste alistigim, ozledigim simdi de
Sevgice bir tutku, askimsi bir yakinlik
Avunmak... Kirik dokuk anilarla artik
Kimbilir? o geceler yasanmadi belki de

ADI BENDE SAKLI

dündü…

güneşe bakmak
ışıktan gözü kamaşmak
cakalı yürüyüşler
telaşlı koşuşmalar
dündü…

ıhlamurların, güllerin
tavşan kanı buruk çayın
çıtır çıtır simitin
sıcacık evinin
minik bebeğinin mis kokusunu almak
dündü…

rüzgarın ıslığını
kuşların cıvıltısını
dalgaların nâmelerini
biricik eşinin ve yavrularının
“canım” diyen sesini işitmek
dündü…

hep yarın gelecek derken
yarınlarda beklediğinin gelişi
ve yapmak için
yarına bıraktığın her ne varsa...
seni dünde bırakışı
dündü…

herşey ve hepsi dünde kaldı

kalacağını da biliyordun...

bunu bilişin bile
dündü…

ADI BENDE SAKLI

SENSİZLİK…
Güneş bana küstü mü yoksa hava mı karardı?
Neden her taraf karanlık neden ışıklar söndü?
Oysa kısa bir süre öncesine kadar ışık tam tepemde yanardı..
Oysa güneşin sıcaklığı bütün bedenimdeydi
Neler oluyor hayatımda böyle
Karamsarlık el ele tutuşmuş ümitsizlikle
Sanki birileri çadır kurmuş tam üstüme
Her yanda boşluklar var
Gözümün önünde simsiyah uçuşan bu halkalar da ne?
Kalbimde de bir sancı…
Sanırım nefes almakta da zorlanıyorum
Bu durumun adı; sensizlik mi?..
Sensizlik bu kadar acı mıydı?
İçten kahkahanın yerini aptalca gülümsemenin alması mı?
Sokaklarda öylece gayesiz yürümek mi?
Beynimde dolaşan bin bir düşüncenin kalbimle alakası da ne?
Kendime sorup durduğum bu sorular neden?
Cevabını vermeye korktuğum sorular!
Sanırım bunların toplamı eşittir sensizlik…
Sanırım sensizim şimdi…

BİR DERDİM VAR BİN DERMANA DEGİŞMEM...

Ben coşkun bir ırmak gibi sevmişim seni

Hani akmasını ne bir güç ne bir engel durdurur

Herseyi acımasızca ordan oraya sürükler durur

Hani kendi yolunu hep kendi bulur

İşte öyle sevmişim ben seni



Ben kızgın bir volkan gibi sevmişim seni

Hani ansızın patlayıp ortalığa dehşet saçar

Dokunup geçtiği her şeyi yakıp yıkar

Hani dünyada cehennemi yaşatır

İşte öyle sevmişim ben seni



Ben ılık bir rüzgar gibi sevmişim seni

Hani yüzüne çarpınca rahatlatır

Esince insanı hayallere daldırır

Hani kağıt uçurtmanı yükseklere çıkartır

İşte öyle sevmişim ben seni



Ben bir yağmur gibi sevmişim seni

Hani gelmesi dört gözle beklenir

Yağıp geçtiği yere bereketi getirir

Hani insanın umutlarını yıkanıp tazelenir

İşte öyle sevmişim ben seni



Ben bir fırtına gibi sevmişim seni

Hani geldiğinde etrafı bir korku kaplar

Emek harcanan her şeyi alıp götürür

Hani geride sadece hüzün bırakır

İşte öyle sevmişim ben seni



Ben yıldızlar gibi sevmişim seni

Hani en karanlık gecende sana göz kırpar

Her biri birer umut ışığı olur

Hani bakıp bakıp insan dilek tutar

İşte öyle

İşte öyle derinden istemişim ki seni

Ulasamayacağımı bilsemde vazgeçemiyorum

Sonu olmasada sonsuzca seni seviyorum

BİR DERDİM VAR BİN DERMANA DEGİŞMEM...

bir masaldı seninle yaşadıklarım
ve bitti şimdi o masal
kendi ellerinle kafdağının ardına savurdun sevgimi
uçan bir halıya bindin ve gittin bir bilinmeze doğru

meğer ne çok sevmişim seni
sevmeyi sende öğrenmiştim oysa ben
senin olduğun her yeri senin baktığın herşeyi sevmiştim
yaşam kaynağımdın sen hayata farklı bakışım vazgeçilmezim

seninle olgunlaşmış seninle hayallerde savrulmuş
geceler boyu seni düşünmüş senli şiirler yazmıştım
senli şarkılar dinlemiş kalbimin en ücra köşesinde

sevgimi yeşertmiş senli anılar biriktirmiştim ben
bir masal tadındaydı seninle yaşadıklarım
sen bu masal içinde bambaşka karakterlere büründün hep
bahtsız masal kızı sindrella olduın kimi gün
ben hep hüzünlerini düşündüm geceler boyu

başka gün pinokyo oldun burnun uzadı hafiften
tatlı yalanlarını dinledim saatlerce kafamda soru işaretleri belirirdi
içinden çıkılmazım olur sabaha kadar seni yaşardım odamda
senli şarkıları dinleyerek avunurdum yalanlarınla

sonra pollyanna olurdun mutluluk oyunları oynardın bir başına
bazen beni de ortak ederdin bu oyuna gocunmazdım hiç
paylaşırdın saatlerce hayallerini düşüncelerini yaptıklarını
bense dinlerdim anlatırken hep seni yaşardım oysa

bir masaldı seninle yaşadıklarımız sen bu masalın sultanıydın
ben körkütük gözü senden başka hiç bir şey görmeyen bir aşık
ben seni masal tadında sevdim farklı farklı anılar yaşayarak
yaktın içimi geceler boyu bir mecnun oldum odamda

gözlerin güneşim oldu kokun seraplarım saçlarında kavruldum
kac gece sensizligi yasadım kör kuyularda hayaline sarıldım da
uyudum seher vakti alacalarında labirentlerim oldun bilinmezlerinde
bir türlü bulamadım sevgimi verdim yinede açmadın gönül kapını bana

ferhat gibi dağları delemedim ama nakış nakış sevgi işledim gönlüme
kerem gibi sevemedim belki ama seni aradım durdum masal boyunca
bana bakmanı gülmeni beni karşılıksız sevmeni istedim
sen ne yaptın geride bırakarak dağ gibi sevdamı gittin ve ben bittim

ve yaz geldi kafdağının ardından bir rüzgar esti
rüzgarın ardından gökten üç elma düştü
biri benim gibi salak aşığın başına
biri sevilmeyi haketmeyen senin başına
biride benimle bu şiiri paylaşanların başına

yaz geldi kafdağının ardından bir rüzgar esti
ve masal bitti

BİR DERDİM VAR BİN DERMANA DEGİŞMEM...

Ben seni kocaman bir yürekle sevdim. Gözlerim değil, yüreğimdi seni
gören.
Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun yüreğime. Bir başka
yerde
olamazdın zaten. Sen, benim en değerli yerimde, yüreğimde olmalıydın,
orada kalmalıydın. çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek, ilk kez bu
kadar
kolay kabullendi seni. Herhangi bir konuk değildin artık. Bu yüzden
ne
ağırlama faslı vardı, ne de uğurlama. O yüreğin gerçek sahibiydin.

Şimdi sonbahar, kışa giriyoruz ya... Ben dört mevsim baharı yaşadım
seninle. çiçek çiçek açtın yüreğimde. Gökkuşağı zayıf kaldı, senin
renklerin karşısında. Taze bir yaprak gibi yeşildin. Açelya idin
pembeliğinle. Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün. Kırmızıydın
bir
ateş gibi. Ve maviydin... En çok bu renkle anmayı sevdim seni. Denize
tutkundum, denizi sensiz, seni de denizsiz düşünemedim.

Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da... Kendime bile dar
gelirken, içinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık. En
kızgın,
en tahammülsüz olduğum anlarda bile, seni düşünmek yetti bana.
İçimdeki
sevinç yüzüme yansıdı, güldüm. Beni öylesine güldüren senin sevgindi
ve
ben kaygısız, içten gülüşün ne demek olduğunu, nasıl güzel bir şey
olduğunu anladım seninle...

Her şeye rağmen sevdim seni. Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk
yoktu. Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim. Sen elimden
tuttuğunda, patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi.
Menzil
sendin ve ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan her şeyi yok
edebilirdim.
Sana ulaşmamı engelleyecek her şeyi eritirdim, kül ederdim. Sana
ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm. Ve o göle bir tek sen
girebilirdin.

Sevdim ve hayrandım da... Her halin çekti beni. Duruşunu, uyumanı,
gülmeni, kızmanı, şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını, çocukluğunu,
olgunluğunu sevdim. Sesini de sevdim suskunluğunu da.
Küçük oyunlarını, kaprislerini, sitemlerini, korkularını sevdim. Seni
ve o
doyumsuz sevdanı, uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu
zaman.
Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni
yeterince tarif edecek kadar derin olmadı.

Seni severken yorulmadım. çünkü sen yaşam kaynağıydın. Her gün
yenilendim.
Seninle çoğaldım, büyüdüm. Eksik kalan neyim varsa tamamladın.
Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin.

Sevdim işte ötesi yok...

BİR DERDİM VAR BİN DERMANA DEGİŞMEM...

sevemedin beni benim seni sevdiğim gibi,
anlatamadım kendimi sen anlatmasanda ben anladım seni,
kalbin başkasına ait olsada sevmişim bi kere seni,
unut desende bu yürek asla unutamaz serserisini...
elbet birgün sende seveceksin benim gibi,
vazgeçemezsin sende yüreğim gibi,
alçakça vuracak senin beni kalbimden vurduğum gibi,
yinede vazgeçmez bu yürek sevmiş ya bi kere seni...
kaderine yanarsın,ağlarsın,isyan edersin ama,
ne sen nede bir başkası değiştirebilir kaderini,
sevmek kadar kolay olsaydı eğer unutmak,
inan ki çoktan unuturdu bu BADARALI serseri seni...

Farzet ki bir poyrazım ben,sana esen,
Yada bazen bir yağmur, sana yağan,
Yeni açan bir çiçeğim, sokagında,
Sana koşan bir sevgi.......

Üzerinde yürüdüğün yolları düşündün mü ey sevgili....
Yada baktın mı sessiz akşamlarda dışarıya,
O benim işte, hissedipte göremedigin,
O sevdam vermek istediğim.....
Bu kaçıncı gece hasretinle yandığım, bilir misin???
Ne vardı ki benden bu kadar uzak olacak,
Benim kadar hasret çekti mi o kahrolası şehir
Benim kadar yandı mı...???
Sever miyidim seni sen olmasan ey nazlı yarim...
Bu karanlıkta ağlamasam sever miyidim,
Sevgim peşinde koşar mıydım gülmesen güldürmesen,
Bırak izin ver yıldızları toplayayım sana
Mutluluk şaçayım gönlüne......
Sever miyidim seni bu kadar tatlı olmasan,
İste okyanusları getireyim kuruyan dudaklarına....
İste yüregimi vereyim nefesimi paylaşayım,
Sen olmasan devam eder miyidim hayata inat,
Verdiğin ümit yeter bana yıllara daglara daglara inat.....

BİR DERDİM VAR BİN DERMANA DEGİŞMEM...

insallah elif arada sırada esıyo ıste...
estıkce yazarum

İdam mahkumunun söz hakkı vardır
Bari son arzumu sor da öyle git
Arının çiçekte göz hakkı vardır
Bir buse için dur da öyle git

Madem gidiyorsun bura son durak
Ne adres, ne mektup, ne resim bırak
Kendinden bir parça bir cisim bırak
Saçından birkaç tel ver de öyle git

Ardımdan bir damla yaş dökeceksen
Adımı andıkça ah ah çekeceksen
Kabrime bir gonca gül dikeceksen
Ne olur yaşatma vur da öyle git

Hem yıllarca oyna gönül sahnemde
Hem perdeyi kapat en mutlu demde
Sitem oklarına hedef sinemde
Açtığın yarayı sar da öyle git

Pişmanlık duyarda dönersen geri
Gel de gör aşkından kalan eseri
Seyret ateşinin düştüğü yeri
Hasretin zulmünü gör de öyle git

BİR DERDİM VAR BİN DERMANA DEĞİŞMEM

Kopkoyu bir sis içinde bir akşam
Hatırına düşeceğim belki
Bir an ıslayacak yağmur yüzünü
Birden o tatlı demleri hatırlayacaksın
Sonra sıcak yatağında uzun uzun
Ağlayacaksın Ağlayacak.!

Boğazında bir şeyler düğümlenecek
Ah yanımda olsaydı diyeceksin
Tüm yıldızlar gülecek haline Ay'da göz kırpacak
İliklerine işleyecek bensizlik
Kahrolacaksın...!

Bir sigara tüttüreceksin ihtimal
Ufku seyredeceksin saatlerce
Bir rüzgar kopçalayacak yüzünü
Sonra hayalim gelecek karşına
Bir Şiirimi mırıldanacaksın
Hıçkıracaksın..!

Gönlünden atamadığın gibi kafandan da
Silemeyeceksin beni düşlerine gireceğim her gece
İnce bir hüzün bürüyecek yüzünü
Ve çırılçıplak gerçekleri o zaman
Anlayacaksın..!

Sonra bir şeyler yazmak isteyeceksin
Kafan gibi kaleminde işlemeyecek
Unutmak isteyeceksin her şeyi
Ama unutamayacaksın hiç bir şeyi
Kıvranacaksın.!

BİR DERDİM VAR BİN DERMANA DEĞİŞMEM

Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.

Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni,
Gelme, artık neye yarar?

BİR DERDİM VAR BİN DERMANA DEĞİŞMEM

Ne zaman yüzüne baksam
yalnızlığın o mutlu gerilimi

O öksüz göl hızla derinleşir
biliyorum, acılarım hiç bitmeyecek, bu öyle bir
yeşil

Ne zaman gözlerinin içine baksam, biliyorum
ikimizi de aşar, o kapının ardındaki masal
bense yüreğimin bu hallerinden korkar, kalırım
bir hız trenine bindirilmiş küçük bir çocuk gibi
geçip giden yüzlerine bakar kalırım

Ömrün kısalığı çarpar camlara
ateş hızla yayılır içerilere

Akşam olur, evler dolar boşalır
acıyla erir, yüzüne aşık çocuk

Ne zaman gözlerinin içine baksam, bliyorum
İkimizi de aşar, o kapının ardındaki masal

BİR DERDİM VAR BİN DERMANA DEĞİŞMEM

Karanlıktı
Sokak lambaları ölmüş
Rüzgâr yağmuru dövüyordu
Elbisemde toprak kokusu
Yürüdüm

Birkaç saniye yumdum gözlerimi
Seni geçirdim şeridinden
Sokağa doğru yaklaşırken adımlarım
Yankısında vardın karanlığın
Ardım sıra gelen gölgeydin
Yürüdüm

Eve yaklaşırken çoğaldı sızım
Daha merdivenleri çıkarken
Bir
Bir
Bir
Kokunu çekeceğim son nefes tadında
Anahtarı sensiz boşluğa çevirirken titreyecek ellerim
Şimdi girip kapıdan sensizliği saracağım
Koridorda başlayacak düşüşlerim
Çay demleyip ocakta sigaramı yakacağım
Gömleğimin düğmelerini çözerken
Ellerin ilişecek iliklerime
Aynada baktığım göz olacaksın

Kokun yayılacak evin dört köşesinden
Çılgınca arayacağım
Küçük oda
Mutfak
Oturma odası
Uzun zamandır uğramadığım yatak odasına, bakmayacağım

Hazır kıta ellerimle vuracağım nemli gözlerimi
Gözyaşlarım yanağımda düşlerken intiharı
Tavaya kıracağım iki yumurtayı,
Yarım bırakılmış üç şekerli çayla içip
Mutfak masasında karşımda hayalinle, uzun sohbete duracağım
İçerdeki koltuğa kucağımda götürüp seni
Dizlerimde uzanırken boylu boyunca
Saçlarında gezinirken parmaklarım
Gözlerinin içinde kaybolup ilk polis merkezine atacağım kendimi

Karşılıklı bakan iki camı açıp tam ortasında kalacağım
Tenimi döven ellerinmiş gibi rüzgâra sarılacağım
İki karış toz tutan zigon sehpaya adını yazıp
Üç adım ötede yığılacağım

BİR DERDİM VAR BİN DERMANA DEĞİŞMEM

Adına aşk denen bu oyunda,
Bana yine gitmek rolünü verdiler,
Senin sevginin bu oyunda,
Bir karşılığı yok dediler...
Benden Sevgimi yüreğime gömmemi,
Yaşarken ölmemi istediler...
İşte gidiyorum ....
Anlatamadığım duygularımı,
Paylaşamadığım umutlarımı,
Seninle yaşayamadığım yarınlarımı,
Yanımda götürüyorum...
Sakın bana mutlu ol,yüzün gülsün deme,
Mutluluğu yüreğine,gülmeyi gözlerine,
Ve Hayatın bütün güzelliklerini sana bırakıyorum,
Sadece Bana bıraktığın yalnızlığı
Ve bu ayrılığın hediyesi olan Sensizliği
Yanımda götürüyorum...
İşte gidiyorum...
Sanmaki vazgeçtim sevgimden,
Bu gidişim sadece çaresizlikten,
Gönlüm buruk,gururum kırık
Sensizliğe gidiyorum...
İşte gidiyorum....
Yüreğimde sevgin,
Elimde Bir tek kalan resmin,
Ve aklımda son sözlerin;
Ben senden beni sevmeni isteyemedim Ama
Sen benden seni unutmamı istedin...

BİR DERDİM VAR BİN DERMANA DEĞİŞMEM

sen sevme benim gibi, çekme yürek acısını
ateş düşmesin içine, yanmasın yüreğin
gözlerin yaş dolmasın,üzülme sakın
ben yaşadım,, kendimden biliyorum.

bekleme benim gibi günlerce , gecelerce
uykusuz kalıp, çökmesin güzel yüzün
gününü gün et, hayat senin, bayram senin
gülmedi hiç yüzüm; kendimden biliyorum.

sen yaşama ayrılık acısını, terkedilmenin ızdırabını çekme
yıkıp gittin herşeyi, sakın dönüp ardına bakma
dönüşü yok yiten sevgilerin, tamiri yok kırdığın gururun
kör ettin yüreğimi, SEBEBİM SENSİN.

SENİ SEVMEK İÇİN NE KADAR SEBEP VARSA İŞTE O KADAR YALAN UYDURUYORUM KENDİME

Ne o
Sitem ediyorsun...

Ellerinden sımsıkı tutarım diye
Vıcık vıcık yağlamadınmı ellerini
Tutmasın istemedinmi..
Olanca gücümle tutarken
Avuçlarımdan kayarken
Söylesene gülmedinmi...

Küstüm be alyanaklım gidişinle..
Haa...
Sana değil küsmelerim
Alın yazıma sitemlerim
Bomboş kaldı bak ellerim
Ben hep eski seni beklerim

Sen artık şiir oldun bana
Laf söyletmem sevdama
Kimse giremez dünyama
Ben hep eski seni beklerim

Sana bir itiraf alyanaklım
Avuçlarımdan kayarken
Bende gülüyordum...!

Hani üç numaralı maske vardıya
Onu takmıştım...

İçim kan ağlıyordu
Yüreğim yanıyordu
Beynim zonkluyordu
Yüzümde maske vardı
Gülüyordum...

Ama şimdi alyanaklım...

Seninle hayallerim tozlandı
Sana olan sevdam paslandı
Aşk terk etti gönül puslandı
Ben hep eski seni beklerim

Sitem etme...
Dönersen bir gün bana
Ben hala aynı tarihteyim
Gücün yeterse düşünme gel..
Ben beni bıraktığın mevsimde
Hala eski seni beklerim..

SENİ SEVMEK İÇİN NE KADAR SEBEP VARSA İŞTE O KADAR YALAN UYDURUYORUM KENDİME

Sevdinmi?
Yoksa sandınmı?
Beni sevdiğini sandığım gibi...

Bir gün olsun aşkımın,
Ateşiyle yandınmı?
Benim sana yandığım gibi...

Sen hiç tatlı gülüşe aldanıp,
Bir yüreğe kandınmı?
Benim sana kandığım gibi...

Sen hiç yaşarken,ölümün soğuk nefesini,
Ensende hissettinmi?
Benim seninleyken,
Sensizliği hissettiğim gibi...

Senin en güzel hayallerin,
Bir gül gibi soldumu?
Benim umutlarımın,
O son bakışında solduğu gibi..

Sen hiç gündüz yıldızları bekledinmi?
Gelmeyeceğini bile bile,
Şuan seni beklediğim gibi...

SENİ SEVMEK İÇİN NE KADAR SEBEP VARSA İŞTE O KADAR YALAN UYDURUYORUM KENDİME

Kılıç olsam, kesecek başı bilirdim,
Kalem olsam, söyleyecek söz bilirdim,
Sopa olsam, dövecek adamı bilirdim,
Usta olsam, eğitecek çırağı bilirdim,
Para olsam, girecek cebi bilirdim,
Zengin olsam, yapacak işi bilirdim.

Ben ne kılıcım, ne kalem, ne para,
Ben ne ustayım, ne zengin, ne sopa.
Kılıç kullanmaya geç kalmışım,
Usta olmak için henüz erken,
Zengin olmak bela, hele sopa yerken,
Para zenginlik ama bizdeki kalem,
Ah sesimi duyursam, diyecek sözü bilir

SENİ SEVMEK İÇİN NE KADAR SEBEP VARSA İŞTE O KADAR YALAN UYDURUYORUM KENDİME