Ruhumda fırtınalar delirmiş eser,
Limana hasret beklerim.
Umutsuzluk daglarca yolumu keser,
Yola hasret beklerim.

Dil söylemek,el yazmak ister,
Kelama hasret beklerim.
Kır zincirleri sevgini göster,
Sevgiye hasret beklerim.

Alıcı kuşları başımda döner,
Dermana hasret beklerim.
Yüregimin feri söndü söner,
Sevgiliye hasret beklerim.

Sisler sarmış dörtbir yanımı,
Rüzgara hasret beklerim.
Yorgun,düne hasret canımı,
Azraile hasret beklerim.

Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını, kendimi bulduğumda anladım.
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış,
Kendi yolumu çizdiğimde anladım.

Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak, dinleyerek değil,
Bildiklerini bana neden anlatmadığını anladım.

Yüreğinde aşk olmadan geçen her gün kayıpmış,
Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım.

Sevmek ile sevilmenin yolu önce kendini sevmekten geçermiş,
Neden kendine aşık olduğunu anladım.

Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden,
Neden hiç ağlamadığını anladım.

Ağlayanı güldürebilmek, ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş,
Gözyaşımı kahkahaya çevirdiğinde anladım.

Ve sevilenle ağlayamıyor, kaçıyorsan ondan, çaresizliktenmiş,
Senin acın için odamda tek başıma hıçkırıklarla ağladığımda anladım.

Bir insanı herhangi biri kırabilir, ama bir tek çok sevdiği acıtabilirmiş,
Çok acıttığında anladım.

Fakat, hak edermiş sevilen onun için dökülen her bir damla gözyaşına,
Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terk ettiğinde anladım.

Ìyi niyet tokmakmış sevilenin başına bazen,
Başımda şişlikler oluşunca anladım.

Yalan söylememek değil, gerçeği gizlememekmiş marifet,
Yüreğini elime koyduğunda anladım.

Tek başına ayakta durabilecek kadar güçlüysen, yanında tutanlar varmış,
Neden hiç yalnız kalmadığını anladım.

Ve Sana ihtiyacım var, gel diyebilmekmiş güçlü olmak,
Sana git dediğimde anladım.

Biri sana git dediğinde, kalmak istiyorum diyebilmekmiş sevmek,
Git dediklerinde gittiğimde anladım.

Dostun seni bir kez terk edermiş, bin kez değil,
Aslında hep yanımda olduğunu anladım.

Ve bir kez terk etti mi seni, affetmek çok zormuş,
Bende affedemediğin şeyin ne olduğunu anladım.

Sana sevgim şımarık bir çocukmuş her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan,
Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım.

Özür dilemek değil, affet beni diye haykırmak istemekmiş, pişman olmak,
Gerçekten pişman olduğumda anladım.

Affedemem, çok geç demek kaltak bir gururdan başka bir şey değilmiş,
hala sevgi varsa içinde eğer,
Tutsak kalbimin kapılarını kırıp, içine baktığımda anladım.

Ve gurur, kaybedenlerin, acizlerin maskesiymiş,
sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış, yüreğimde sevgi bulduğumda anladım.

Ölürcesine isteyen, beklemez, sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi,
Beni affetmeni ölürcesine istediğimde anladım.

Sevgi emekmiş
Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş.

Daha bir çok şey anladım. Ama en önemlisi
Daha yolun çooook başında olduğumu anladım...

denizce

Hiç görmedin senin için akan gözyaşlarımı,
Hiç bilmedin seni düşünürken nasıl
dalıp gittiğimi
Hiç hissetmedin çöl ortasında vadiyi özler gibi
seni özlediğimi
Unutmaya çalıştım
Unutamadım...
Sen unutamadığımsın !...

Ne kadar mesuttum,ne kadar mutlu
Bir çift mavi gözü görmeden önce
Tek varlığım cebimdeki umuttu
Yoluna sevgimi sermeden önce

Ya sev beni,ya vur şakaklarımdan
Girdim,çıkmam sevda sokaklarından
Daha evvel geçmemişti aklımdan
Ölüymüşüm seni sevmeden önce

Gözlerin aklımı aldı başımdan
Barajlar doldu gözümün yaşından
Okursun ismimi mezar taşımdan
Sevemezsin beni ölmeden önce...

ali osman taşçı

Hatırlayıp dibe vurunca,
Anlarız,
Gittiğimiz yolun başında
Olduğumuzu.
Gelinmez yerlere savrulmayalım diyedir,
Çabalarımız,
Asıp kesmelerimiz,
Tüm,çarpı koyuşlarımız.
En çok da
Burada tanırsınız birini,
Çarpıların ardından,
Düşürünce yüzünü.
Ağladı ağlayacak çocuksu telaşından,
Tanırsınız,
Kahramanın ardını.
Keşkelerinde seversiniz

bir yıldızdın kayıp gittin

Ve yürürken bulurum kendimi apansız
Çaresiz haykırışlar belirir içimde
Mutsuzluk ben ve ben mutsuzluk
Dar mıdır bilinmez sokaklar
Yoksa dert mi daha büyük
Hava her zamankinden daha soğuk
Daha da acımasız
Ve gözlerin gelir puslu gecenin ardından
İçimi bıçak gibi kesen acıtan gözlerin
Öle bakarsın,öle yaralarsın ya beni
Duymassın görmesin oysa sen
Belkide yoksun sen… ummarsızca
Kim bilir ben seni düşünürken
Sen hangi yarinin kollarında
Bensizliği kutluyorsun
Ve gözlerin gelir katil gözlerin
Beni bir kez daha öldürür bakışların…
Ve acı ben ben acı…

bir yıldızdın kayıp gittin...

Bu gece bütün dileklerim sanaydı
Beklide farkında değildin
Ya da kulakların çınladı anlayamadın
İçimin parçalanarak
Dudaklarımın adını anmaya korktuğunu
Ve benim sensiz yaşamaya alışamadığımı
Adını her andığımda
Yüzümün bembeyaz olup
Dudaklarımın kuruduğunu
Susuz toprakların su dilediği gibi
Allah’tan seni dilediğimi
Ve benim bu gece ve her gece
Seni düşlediğimi
Yatmadan önce bir kez olsun
Rüyamda göreyim diye dileklerimi
Aklıma gelince senin tavırlarını
Kahrolup bir kere daha söylediğim
O ÖLÜM sözlerini…

bir yıldızdın kayıp gittin...

Kutup yıldızı
Her gece karanlık gokyuzunde
O biçim durusun...yollarima yön olur
Herzaman dogruyu gösteririsin...
Durusun sessiz ve sakin
Dünyayı öyle seyredersin...
Yanlız gecelerimde sırdaş
Uykusuz saatlerimde arkadaş...
Konuk olursun her gece evime...
Derdimi sana anlatır,
Şiirlerimi sana söylerim...
Mutlulugumda sende gülersin...
Kederlerimde neden kutup yildiz...
Söyle neden susarsin...?

bir yildizdin kayip gittin