sevgili gençler, bu konuyuyu niye açtım biliyormusunuz,bizim o dönemde yaşadığımız güzel ve kotü anılar hatirlamak,bu günlere nasıl lgeldiğimizi anlamanız için.

bundan 45 ene önce bu gün viran olan o yaylalarda ne şenlikler vardı,yayalaya göç adeta bir düğün havasnda geçerdi ortaköy merzelerinden gecenin alaca karanlığnda idara lambalaraıyla yola çiıkilır ve ilk yola cikanlar(her evde 10_25 hayvan vardı) adeta bir işik konvoyu oluştururdular. İşık konvoyunun uzunluğü Örtaköy mezralarından başlar Üskütdağının yamaçlarınakadar uzanırdı.mühteşem bir götüntüydü,Örtaköy mezralaraından Üskütdağınakadaar idara lambalaraının
aydınlattiği gecenını alaca karanlığı renk cumbüşüne dönerdi.3.5 saatlık yolculuktan sonra vardığımız Üskütdağnda verilen molada içilen çaylar tüm yorunluğumuzu alırken,gruplaşan gençler sevdalık türküler söylemeye başlardı ,erkekler bir grüp kızlar bir grüp.yorguluklar atılınca yola koyulunur 2 saatte mollaveyise inilir 3 güne yayalaya gidenler burda mola verirdi.Mollaveyiste doğru durust yataklı oda olmadığı için kahvenin üstünde herkes bir köşeye kivrılarak uyurdu.Ertesi sabah erkenden yola çıkılır çata kadar hiç durmadan yol alınırdı.Çata geldiğinizde muhakkak ayaklarınızı çıkarırarak suya sokar ve yorgunluğunuzu atardınız.Akşam olmak uzeredir burda da yatacak yer sorunu var,onon kolayını bulmuştuk,gençler ormandan çam dallar keserler ve yatak yapardılar.Bir yandan toplanan çam odunlarıyla boyu 3 metreyi bulan ateş yakılır ve yine sevdalık türküleri söylenmeye başlardı.

Ertesi gün yine yola koyulur Bşyaylanın yolu tutulurdu,Başyaylanın eteklerine gelen yaylacılar hemen evlerine giremezdiler. soğuk tüm benliğimize işlemeye başlardı ama yayladaki evlerimize girebilmek için,korunun bozulmasını beklemek zorundaydık. nihayat o an gelir,Köyün yaşlıları korununu bozulmasına karar vermesinden sonra hayvanlar vanağa girerdi.

1200-1500 Baş büykbaş hayvan sesleriye vanakta bir ses cümbşü oluşurdu.Bazı evlerde 2_3 boğa bulunurdu. Cuveleklerde 2 demircilerde 2
90 den fazla ev olduğuna göre 100 den fazla boğa vanakta geçen seneden kalma rovanşlarını almak toprağı kazııp böğurmeye başlardilar.
Boğa deyip geçmeyin çin gibi hayvanlar bir yıl önceyenldıkler rakiplerini aramaya başlardılar.Boğalar bir yandan toprağı eşelerken bir yandanda böğürmeye başlıyarak rakiplerine meyden okumaya başlardılar.

Başyayla Böğaların sesleri ile inlemekte boğalar geçen seneki rakiplerini aramaktadırlar,Demircilern böğaları cuveleklern boğaları en unlululerydi başka evlerin böğalarıda var ama hatılıyamıyrum. o gün boğaların hesaplaşma günüydü.(Şu satıları yazarken aklıma Başyayla sevdalısı Babamın kadım dostu İbrahim Demirci amcayı anmadan geçemiyeceğim,hasta olduğü için yayları yalnız koydu,allahtan şifalar diliyorum) Boğa mereklısı bir arkadaşımızın böğasına rakı içirdiğini biieniniz varkı ?
Yayla yollarında ve yayla anıları cok birdefada hepsini anlatmak mümkün değil . Sağlıcakla kaıln.


O günlerden aklımda kalan iki catma türkü iile bu günkü yazıma son vermek istiyorum.

BAŞYAYLANINI DÜZÜNDE KOYUNLAR DİZİLDIR
BAŞYALADAN BİR GÜZEL ALNIMA YAZILIDIR.



YAYLADANKİ YÜRÜDÜM İNCE KUŞLUK VAR İDİ
NE BİLİRİM SEVDİĞİM BÖYLE KALLEŞLİK VAR İDİ


Hayalleri olanlar asla uyumaz,
HALİL YAZICI

Değerli kardeşlerim, iyazıyı okuyan herkese sevgilerimi sunarım

Maalesef duyarsız bir toplum olduk çıktık,senelerce Başyayla davalarla uğraştı ,şu anda Başyaylada evi olan herkes malesef mahkemelere çağrılmış ve soruştuma yapılmıştır. Bana göre olayı soruşturan savcı yeni yapılan evleri tespit edip bunlar hakkında sit kanunun gereği işlen yapması gerekirken, 80 yaşındeki kayınvalıdem bile senelerce yaylaya üramamasına rağmen 4 kere Ankarada savcılığa ifede vermek zorunda kalmiştır.
Sn, Mataracının duyarlulığınada teşekkür ederim,kendiside aynı
sorunları yaşadığı için,duyarlı davranmiş ve kısada olsa bizide aydınlatmıştır.
Tarihini tam hatırlamamakla bereber 1998 yılında Başyayala sit alanı içine girmiştir.Sit alanı içine giren yerlerde Kültür Bakanlığından izin almak gerekiyor,,ayrıca eski bina normlarınıın dşina çikılmamak kaydıyla yeni ev yapmak ve eski evleri tamir etmek mümkün.

Sn mataracıyla yaşlarımız yakın hangi yaylaya gidiyor bilmiyorum
ama gözümüzün önünden resim şeridi gibi yayla resimler geçiyor,burnuma
yayla kokuları geliyor.

Katırcılara selam söylemiş,birtanesi eşimin dedesi Seyfullah yazıcı,Medet ataman,Celal yazıcı,terzilerden Yahya yazıcı,Bn katırcımız bile
vardı,teyzemin kızı Suna Yazıcı(Paslı) hatırladıklarm. Ölenleri rahmetle anarken,kalanlara sağlıklı yaşam diliyorum.Akşama döğru vanağa inen katırlarn nal sesleri kulaklarımdan çıkmıyor.

Bektaş kardeşim bazı konular hukuki olduğu için bizi aşıyor
yakında köydeyim birlik ve bereberlik içinde olayları değerlendirir,yapılması ne gerekiyorsa yapmaya çalışırız.başyayla resimleri aradım bulamadım.

Yaylacılara ve yaylatı sevenlere sevgiler.

halill yazıcı
HAYALLERİ OLANLAR ASLA UYUMAZ

Yaylaya çiklılan gün cok yğundur.ilk iş yatak hazırlamaktır,o günlerde hiç kimsenin yatağı olmadığı, için ot lardan yatak hazırlanmak zorundaydı. halamın ilk işi arkadaşlarıyla bereber cabuğa gidip yataklık özel ötlardan taparlayıp yatak yapmak olurdu.daha sonra ise gübrelerle evin içi
ve meran sıvanırdı.hava söğukmu soğuk yatağa iki kat elbiseyle girer,taze
güre kokularıyla sabahakadar nefs bir uyku çekerdık.

Yaylaya çikılan gün büyüklerimiz horon aynarlar daha sonrada Medet Ataman ın kahvesinde çay içmeye ve oyun oynamaya giderdiler.Kahve dedimse taştan küçük bir yerdi.rahmetli Medet amca çayları dağıtır,herkes çayını yudumlamaya başlardı,masadan birisinin sesi yukselirdi'
medet amca çay soğuk' Rahmetli sinirlenir ve bir güzel kalaylardı'Bu soğuk havada bu çayı bulmuşsunuzda beyenmiyorsunuz" derdi.
Çocuk sesleri yaylanın vanağını inletirken,çocuklar,anne va babalarının elbiselerınden kestikleri düğmelerle düğmesine misket oynardılar.Düğmesi biten eve gidip elbiselerden düğme kesip oyuna devam ederlerdi ama akşam olupta, ebeleri veya anneleri olayı fark edince
güzel bir zilgit yiyip yatağın yolunu tutardılar.
Bazen kendi kendime soruyorum,bizmi şanslı Çocuklardık yoksa bugün internette oyun oynayan çocuklar.ben o günleri arıyorum,bir çoğu rahmetli olan eski yaylacılarıda rahmetle anarken yaylalarımıza sahip çıkalım diyorum. Şimdilik hoşçakalın

HALİL YAZICI

HAYALLERİ OLANLAR ASLA UYUMAZ

Sn Mataracı duyarlılğınız için teşekürler.Bundan 10 sene önce taşı
oldukça güzel olan bir yayla evini almak iistemiştim ama satın alamadık.Şimdi o ev ne oldu dersin? ev yıkıldı taşlarını birileri aldı götürdü.
yaazık olmadımı o eve oldu. şu anda yıkılmak uzere olan kaç ev var Başyaylada tam bilmiyorum ama ,üzülmemek elde değil.

Evler bakımsızlıktan yıkılıyor,100 sene öcesinden yapılan evler çok veraseli olunca ,varisler anlaşamıyor,evlerde yıkılmaya mahkum oluyor.
Eskilerden duyduğum "Pazarlının nesi var? hamsisi var. Hemşinlinin
Sütü,Tereyağı .peyniri Balı var"Bir zamanlar Osmanlı Saraylarınını mutfağına giren yiyeceklerimizi bu gün biz Hemşinli olarak bulamıyoruz.

Yaylacılık olmüştür,beş on eviin şenlendiği, yetm,ş evin bacasından
duman tütmediği yaylalar,Masa başinda konıuyu tam bilmeden karar veren
bürokratlar olduğu müddetçe daha pek çok konuda sorunlar yaşayacağız.

Geçen sene Hemşin Ortaköyde kadostro çalışması yapıldı. ama nasıl
yapıldı.bir kadastrocu, bir bilirkişi. sonuç bir çok kişinin Çay bahçesi orman alanı içinde kaldı. yapılan çalışma doğrumu yanlış. Bu çalışmalarda o köyde
muhtar dahil olmak üzere üç kişi diğer taraftada Ziraat mühendisi,Orman muhendisi ve kadastro memuru.Mal sahiplerinin uzakta olmaları nedeniyle
çoğu zilliyet oldukları arazilere Ormana birakmak zorunda kaldı.

Kanunlara göre bu konuda zaman aşımı süresi 10 yıl.

Sorun çok,güya eski nostalji günlerini anlatmaya çalışacaktım ama
sorunlar karşısında susmakta olmaz diye düşündüm.

Hayvancılıkla ilgili pojeler geliştirirken,Yayla evleri ile de ilgili projeler
geliştirmek gerekiyor.Söylemek kolay,ama bir şeyi hayata geçirmek oldukça zor.Burdan Ekonomik durumu iyi olan Hemşinlilere sesleniyorum,
herşeyii Devletten beklemiyelim.gelin Hemşine yatırım yapın.göç eden Hemşin deyil gelişen büyüyen hemşin yaratın 1900 lu yıllarda Hemşinin
nüfusunun 10 bin olduğunu acaba şimdi kimse biliyormu,Hemşinin her Köyünde okul olduğunu,Çoculkluğumda hemşinde Cumartesi günler
insan selinden adım atılacak yer olmadığını,dört demirci dükkanı,üç manıfatura,oniki kahvehane,üç adet fırın.Fırın dedimde şimdi Belediyenin
yanında kalan Mehmet amcaya ait fırın geldi.Şimdiki gençler pide yiyorlar,
biz o zamanlar evden getirdiğimiz tereyağ,peynir,yumurtalarla Yağlı yaptırıyorduk.

Konuyu nereden nereye götürdüm,bir söyle bin ah işit derler
ya .Bu gün konuları daldan dala taşıdım.İstiyorumki hemşinli gençlerin Dede yadigarı olan her şeye sahip çıksınlar.Luks arabalara binerek Hemşine gelmek,Çok pahalı silahlara boş yere paraları havaya sıkmak yerine
mödern çağdaş, Ekolojik yapı bozulmadan hemşinin yeniden yapılanmasına
katkıda bulunmak.Ortöy ve Çonçolu hemşehrilerimden Başyayla resimleri
rica ediyorum.

Sağlıcakla kalın,

HALİL YAZICI



HAYALLERİ OLANLAR ASLA UYUMAZ

Kardeşim BEKTAŞ , Resimleri gördüm teşekürler,yine geçmişe bir yolculuk yaptırdın bana sevgilerimle,

Mantar, besin değeri oldukça yuksek bir bitki,hayvan gübresinin çok olduğu ortamlarda yetişir.
Başyaylada da mantar yetişen yerler vardı, tabi buralar bilen insanlar bunları kolaylıkla toparlıyabilirdi.
Mantar, kiymetli bir besin,vitamin ve minareller bakımından insan sağlığı için faydalı, ama o derecede tehlikeli,çünkü mantarın çok çeşitleri bulanmakta ve bir kısmı,insanları oldürebilmektedir.

Bizim Başyaylanın yaşlı ve eski yaylacılar mantar yemezdiler.sebep basit mantarı yersek ölürüz.

Tam yılını hatılamama rağmen,sisli bir gün kale yaylasının sirtlarında
mantar aramaya cıktım.Uzakta beyaz birşeyler parlıyordu,uzak olduğu için seçemedim,yakınına gittiğim zaman ne göreyim,o güne kadar rasladığım en büyüklüklte üç adet mantar.Mantarları koparıp yaylaya döndüm.


Cuvelek İsmail ataman küçük bir ev yapmiştı,fiisin emine halanın evinin hemen yanına,İsmailden tencere istedim,mantar yemeği yapmak için,emeine halanını tornu özleme de pilav yapmasını rica ettim.

Kiyamet bundan sonra koptu,Fisin emine hala, Teyzem resmiye yazıcı(Rahmetle anıyorum, bizi çokseverdi) çikutlali hala,halam Dursune yazıcı. Aman oğul sen yapıyorsun,"bizi öldürecekmısın " dediler. Bende nasıl olsa bir gün ölmiyecekmiyiz ölürseniz "sizi tepenin sirtina gömeriz " dedim.
Plav yapıldı ,mantarıda ben yapmıştım,bolsoslo ve acılı ,iştahla mantarı yediler.Ertesi gün acaba ölen varmiı diye vanağa çiktım maşalllah
hepsi turp gibiydi.
Aradan bir hafta geçti mantan ölürüz diyenler,yeenim bize ne zaman Mantar yapacaksınız demezlermi.Mantar hoşlarına gitmişti.

Geçmişten güzel bir anı,yayla anılar olanların,bu sutunda Başyayla
anılarını anlatmalar dileğiyle,Hoşçakalın. Sevgilermle

HALİL YAZICI

HAYALLERİ OLANLAR ASLA UYUMAZ