Adam dediğin
Şehrine muhabbetini yüreğinin derinliklerinde
Çeyiz saklar gibi saklamalı
Memleket kokmalı
Kokusuyla kendine çekmeli
Memleket insanını
Sılaya tutkusu
Bal arısının peteğe tutkusunu andırmalı
Adam dediğin
Gurbetten gurbete yaman ok salmasıyla ünlenmeli
Hasta ziyaretine gider gibi gitmeli
Hemşerisine muştular götürmeli
Adam dediğin
Bir Yunus, bir Sinan gibi anıldıkça adı
Memleketini hatırlamalı
Bir şehirle anılır olmanın
O şehri temsil etmenin kendi harcı olduğunu bilmeli
Ata ruhlarına karışmaya durduğunda
Mekânına kazma vuranı olmalı
Adam dediğin;
Hayatın dozunu ayarlamalı...

gitme demiştim ya,
bırakma beni burda..
gittin,
bak
göçebeler de çadırlarını alıp gitti
ve ışıklarını şehrin
bir bir..
sen görmedin.
görmedin,
ben anlattım
söyledim, gitme..
gittin.
gittin,
bin yıl geçti aradan
gözlerim takılı kaldı
hayallerimi fırlatıp attığım yollara
bir de avuttum çocuk yanımı
oyunla,
dertlerimle bir başıma kalınca
ve bir […]


( sevmeyi bilmeyen kıza bu)

Şimdi artık eminim sadece ben kaldım ortada.Tam orta yerde.

Herkes hareket halinde, ortada bir ben sabitim.Herkesle birlikte ben de değişiyorum ama, onlar başka başka yerlerde, ben ise hep aynı yerde.Bu bir başarı mıdır, bilmiyorum?Ya da bir tembellik durumu mudur, onu da bilmiyorum?Aslında her iki şekilde de düşünülebilir.Hangisi gibi düşünüleceği ise benim hayata bakış açıma göre değişecek.



Eğer bunun bir başarı olduğunu düşünürsem, kendimi çok bencilce hissedesim geliyor.Çünkü ben hep aynı yerde değişirken ve başkaları hep farklı yerlerde değişirken, ben onlardan hep benim yanımda değişmelerini istiyorum.Benimle olsunlar istiyorum.Hayatlarını bana göre değiştirsinler demek gibi bir şey oluyor bu.



Sonra kimsenin bunu yapmak istemeyeceği gerçeği gözümün önüne geliyor ve ben gerçekten de bunun olmasının yanlışlığını o zaman anlıyorum.Ve fark ediyorum ki, bu bencillikmiş ve tembellikmiş.O zaman düşünce tarzım değişiyor.O zaman diyorum ki, etrafımdakileri gerçekten sevebilmem için onları özgürlükleyle kabul edebilmeliyim.Yani onlara saygı duyabilmeliyim, aynen başkalarından bana göstermelerini istediğim saygıyı onlara gösterebilmeliyim sanırım.



Sonuçta dönüp dolaşıp yine kendime geliyor konu.Ben şimdi yazılarımda artık itiraf ediyorum:



"Ben her şeyin, herkesin ayağıma gelmesini bekleyen bencil bir insanım.Benim karşımdakinden istediklerim de hiç bir zmaan biitmez.O verdikçe daha çoğunu isterim, daha zorunu isterim.Ama bunun, bana verilenin karşılığı benden istendiğinde verebileceğim tek bir şey vardır: sevgim.Bir de üstelik bununla gurur duyarım.Çünkü ben sevginin her şeyden üstün olduğuna inanırım.Bneim kimseye verebileceğim başka bir şey yoktur bu sevgiden başka.Derim bu yüzden herkese: "Beni rahat bırakın, benden bir şey istemeyin, size sonsuz sevgimi veriyorum, sizden de sadece sevgi bekliyorum, sevgimi anlamanızı bekliyorum, daha ne yapayım?!" diye.Ama kim bunu önemsiyor ki?!Sizlere şimdi bu yaptığımı, bu düşündüklerimi aşağılayarak söylüyorum gördüğünüz gibi.Ama içimdeki bu karşılık beklemeyen sevgiyi değil bencilliğimi aşağılıyorum sadece.Bir yandan düşünüyorum: "Ben herkese sonsuz sevgi verebiliyorsam benim nerem bencil?" diye.Ama soeun her insanın isteklerinin farklı olmasında."



Yine de sonuç olarak her zaman karşılık beklemeden sevmeyi, iyiliği üstte tutuyorum.Bence şu dünyada bazı şeyleri belirleyen şey sevgi ve saygı...

Onu Anlatmalı

Yine biir şiir yazmalı
İçinde O olmalı
Onu anlatan şiir o kadar uzarki
İçinde o olmamalı

Öyle birşey başarmalı
Onu şiir'e sığdırmalı
O'nu anlatmayı unutmamalı
Sonra bana kızmamalı

Okuyunca kendini bulmalı
Bu şiir O'nu anlatmalı
O'nu bu şiir'e sığdırmalı
Yada onu Anlatmamalı

NOT BU ŞİİR UYUZ ALEV KARDEŞİME

İSTANBUL CONRAT OTEL ŞEFLERİNDENDİR KENDİLERİ
ADAMCAGIZ NEYAPSIN AYDERİN O BERRAK SULARINA BIRAKTI KENDİNİ
ONUDA NASIL FARKETTİN ANLAYAMADIM MAŞANLAH GÖZLERİN YAŞINI HİÇ BELLİ ETMİYOR

Güle güle sevdiğim
Bahtın açık olsun
Bütün özlediklerimiz
Sevgi bulsun
Ne ilk temennim bu
Ne son olacaktır
Hasretlere bendende selam olsun

Geri döneceksen eğer
Yolu biliyorsun
Git diyen yokki sana
Gidiyorsun
Aşkı sen öğretmiştin
Unutmayıda öğret
Seni nasıl sevdiğimi
Bilmiyorsun...

Ne vardı ayrılığa koşupta sarılacak
Hasretinde gözyaşım var görmüyorsun...

Söz
Orhan Gencebay

Bana çok mu görüyorsun
Sevmek yoksa bir günah mı
Beni neden üzüyorsun
Benim de bir canım yok mu

Taştan taşa vursan beni
Çok severim yine seni
Düşünmezsin neden beni
Benim de bir canım yok mu

Döküyorsun yaprak gibi
Çiğniyorsun toprak gibi
Kaçıyorsun korkak gibi
Benim de bir canım yok mu

Doğru desem yalan dersin
Sevap dersem günah dersin
Benden daha ne istersin
Benim de bir canım yok mu

Ben topragin sinesinde insan denilen bir canim
Hem düsünür hem severim budur tastan farkli yanim
Her maddenin zerresini bedenimde tasiyorsam
Ben ne bir tas ne bir agaç, insanligimla insanim

Ben topraktan bir canim senin gibi
Çignesen ne fark eder yolun gibi
Dil söylemis, kalp kirilmis . ha bir eksik ha bir fazla
Ne fark eder derdin gibi
Ben seni her halin ile seviyorum toprak gibi

Benim askta tek dilegim, benim cefada örnegim
Aglatmayi hüner bilen benim vefasiz sevdigim
Gel . gel

Affetme beni sensiz gülersem
Affetme senden bir sey gizlersem
Askin ecel olsa bile
Affetme senden sonra can verirsem

Istemem sensiz olan kaderi
Ver bana sana gelen dertleri
Olsa bundan daha beteri
Affetme sana sikayet edersem

Benim askta tek dilegim, benim cefada örnegim
Aglatmayi hüner bilen benim vefasiz sevdigim

Bahtimdaki yalnizlik seni bana getirdi
Bahtimdaki acilar seni bana getirdi
Askin ile bütün dertler anlamini yitirdi

Raziyim senden gelen her seye
Raziyim askin ile ölmeye
Senle geçen bir günümü
Degismem senden sonra can vermeye


Seslendiren: Orhan Gencebay

IY9d169Edhk

youtube.com/watch?v=7v58E_vUz2M&mode=related&search=

Sevgi verilmez tattırılır his ettiril sevdiğine
Sevda hesaplı planlı olmuyor kapılırsın aniden yeline
Bir anda değişir özünden çıkar ve sonra şaşırırsın haline
Gözün tanımaz hiç bir engel koşarsın gönlünce sevdiğine sevildiğine.

Gönül ister ki olsun hep yanında
Yalnızlığını duygularını paylaşsın her anında
Duvarlara bakar canlandırırsın onu aklında
Bakarsın ki o kendi yolunda sen ise her şeyin sonunda

Cemal Taşcı

Dost dediğin sırttan vurmaz,
Düşmanları güvenir;
En hayati varlığını emanet eder.
Namert arkasından iş çevirse,
O gene namertliğe meyletmez,zulmetmez.
O Allah Dost'udur.Canı,cananı sever.
Dost,sevmediğinin bile iyiliğini diler.
Dost dedikodu yapmaz,yalan söylemez.
Dost,doğrudur,dürüsttür.
Dost,çölde vaha,gölde ada,denizde liman.
Dost,Allah'tır,Peygamber'dir.
Dost,anadır.
Dost,Mevlana'dır,Hacı Bektaş'tır.
Dost,Pir Sultan'dır,Yunus'tur.
Dost,Hacı Bayram'dır,Karac'oğlan'dır.
Dost,Aşık Veysel'dir,Aşık Mahzuni'dir.
Dost,dertliyle dertlenen,
Hüzünlüyle hüzünlenen,aşıkla aşka dalan.
Ya Oktay,söyle bana,
Acep sen dostmusun,dostluk demi veren.
Tüm dostlara selam. eline emegine saglık

Ali Oktay SAYINER

ne güzel yazmış ali bey
azıçık bizde ibret ala bilsek
neyazıki kuyu kazmak bizim işimiz
bilmem anlata bildimmi???

Dosttan Mektup

Yüce Rahman adıyla sana verdim selam
Gel dostum oturalım edelim iki kelam
Paylaşalım acımızı dinleyelim meram
Can dostluk kolayına kazanılırmı

Sızlayan yüreği dost gibi saran olmaz
Her aradığında dost gibi can bulunmaz
Yaralıyım yanmışım sesimi duyan olmaz
Can dostluk kolayına kazanılırmı

Derdim çok dostum beni dinlermisin
Bir acı kahveni benden esirgermisin
Dost kapını çalsam misafir edermisin
Can dostluk kolayına kazanılırmı

Yaren ile muhabbet hazzı bambaşkadır
Sözleri bal gibi dili bülbül aşktadır
Dostluk ne hısımlıkta nede yaştadır
Can dostluk kolayına kazanılırmı

Dostluk candan öte insana yoldaştır
Yeri gelincede ciğer paren kardeştir
Bazende can ahbap bazende bir eştir
Can dostluk kolayına kazanılırmı

Dost demek sevgilerin sevda çağıdır
Dost demek gönüllerin yaren bağıdır
Dost demek yüreklerin yüce dağıdır
Can dostluk kolayına kazanılırmı

Zeki Çimen

Yokluğunun hesabını yapmaya günler kala yazıyorum bunları sana!sensizliğin saniyelerini sayacağım günlerin başlamasına az bir süre kala sadece bil diye , sadece sev diye yazılmış bu satırları ömrün oldukça saklaman dileğiyle!....

BİRİCİK SEVGİLİM’E
Söze nasıl başlamalıyım bilmiyorum.anlatmanın kafi gelmediği yerlerde yazmaya sığınan yüreğim , bu defa onu bile başaramamanın ezikliğini duyuyor içinde.
Karanlık gecelerimin aydınlık sabahı!...bir günü daha özleminle kapatıyorum.çoğu zaman bir soluk kadar yakın olsan da bana , bazen bir ufuk kadar uzak olduğunu hissediyorum içim parçalanarak.istediğinde dokunamamanın ezikliğini şimdi daha iyi anlıyor buruk yüreğim.senin düşünerek daha kaç sabah tüketirim ve kaç gece daha adını sayıklayarak uyanırım…inan bilmiyorum….
özleminin talan ettiği bu yürek şimdilerde mahşer yeri sevdiğim.acımasız bir gün doğumu alıp gider diye seni ellerimden , karanlık gecelere mahkum ettim kendimi.doğmasın günlerim yanımda sen olmayacaksan.ve bitmesin günler sabahına kaderimde yazmayacaksan.
Aydınlığın karanlığa düştüğü yerlerde ve denizlerin sahillere vurduğu zamanlarda aşığım sana.bir gün doğumu belki ay tutulması…belki de ölümün olduğu yerde vurgunum sana…bir ömür aidim sana ve sende bana.

Dudaklarıma dua olmuş adının baş harflerini içime kazıyarak gideceksin sevdiğim!arkanda yitik bir beden ama seninle dolu bir yürekle bırakacaksın beni!içimde sensizliğin korkusu , gözlerimde gidişinin son resmiyle kalıcaksın aklımda! Her damla göz yaşına kurban edeceğim bu bedenim , gidişin karşında aciz ve yoksun!ilk defa kaybetmek korkusuyla bölünür oldu gecelerim.aydınlık sabahına hasret kalıcam sevdiğim. Kokuna hasret dudaklarından dökülecek bir çift sevgi sözüne muhtaç bırakacaksın beni. Aklımda kalacak o gidişinin son resmiyle karanlık gecelerimin duaları olacaksın.bu gidişin yarım bırakacak beni,bedenimi!ve sana dair her şeyi!.......

İçimde öyle güzelsin ki!...bırakıp gitmene dayanmıyor yüreğim…kahrolsun ki gözlerim iki damla yaşla bırakıcam seni o son görüşümde gerimde!aklımda kalıcak olan bu hayalle bırakıp gitmene razı olmayacak kalbim.sen hep gül bebeğim!gül ki aydınlansın sabahlarım!ve çok sev beni!sev ki dayanacak gücü bulayım!

Zaman ne getirir bilmem.tek korkum araya giren bu ayrılığın yok etmesi beni.gidişlere tahammülüm kalmadı ki gelişlere sabrım olsun!korkuyorum bir tanem.gün gelirde beni unutursun , gün gelirde sabahlarıma doğmazsın diye kabus oluyorsun gecelerime.ben alıştım sana!öyle ki sensiz geçen her saniyem azap bana!sesine hasret kalacak olan bedenim kaç karanlık gecenin sabahına varır bilemem.

Zaman dursa!......
Hiç akmasa!.......
Gitmesen!........

Hayatımda belki de ilk defa yakarışlarım kabul olunsun diye yalvarıyorum Tanrı’ma. Dualarımın tek sahibini bana bağışlasın diye nelerimi feda ettiğimi bilseydin anlardın seni ne kadar çok sevdiğimi!

Döndüğünde bul diye beni kilitledim yüreğimin kapılarını!sahibim oldun!ve hep öyle kalacaksın!şayet bir gün döndüğünde olamazsan bıraktığın yerde…….

Sevginin ateşi ömrüm oldukça sönmeyecek!üşüdüğümde beni ısıtacak olan tek şey yüreğimde bıraktığın ateş olacak!içim seninle dolu!bir başkasına yer açılmayacak asla!

ölmezsem eğer , döndüğünde bıraktığın yerde bulacaksın beni!dedim ya ömrüm yettikçe seninim.tek sahibimsin!



sensiz dünyayı sevmiyorum!ve sensiz sebepsiz bir hayat istemiyorum!

Beni yokluğuna mahkum etmeden dön güzel gözlü!

Beni sensiz , beni sessiz bırakma!

SENİ SEVİYORUM!!!

RHyD3887MMo&feature=related