Bu vatan, toprağın kara bağrında
Sıradağlar gibi duranlarındır;
Bir tarih boyunca, onun uğrunda
Kendini tarihe verenlerindir...

Tutuşup: kül olan ocaklarından,
Şahlanıp: köpüren ırmaklarından,
Hudutlarda gaza bayraklarından,
Alnına ışıklar vuranlarındır...

Ardına bakmadan yollara düşen,
Şimşek gibi çakan, sel gibi coşan,
Huduttan hududa yol bulup koşan,
Cepheden cepheyi soranlarındır...

İleri atılıp sellercesine,
Göğsünden vurulup tam ercesine,
Bir gül bahçesine girercesine,
Şu kara toprağa girenlerindir...

Tarihin dilinden düşmez bu destan:
Nehirler gazidir, dağlar kahraman,
Her taşı bir yakut olan bu vatan,
Can verme sırrına erenlerindir...

Gökyay'ım ne yazsan ziyade değil,
Bu sevgi bir kuru ifade değil,
Sencileyin hasmı rüyada değil,
Topun namlısında görenlerindir...

Orhan Şaik GÖKYAY

Türkçenin en güzel kullanımına ait Ziya Gökalp'ten iki örnek.


Türkçe

Uydurma söz yapmayız,
Yapma yola sapmayız,
Türkçeleşmiş, Türkçedir;
Eski köke tapmayız.

Türklüğün vicdanı bir;
Dîni bir, vatanı bir;
Fakat hepsi ayrılır
Olmazsa lisanı bir.

Ziya Gökalp


ALA GEYİK
Çocuktum,ufacıktım,
Top oynadım,acıktım.

Buldum yerde bir erik,
Kaptı bir Ala Geyik.

Geyik kaçtı ormana,
Bindim bir ak doğana.

Doğan, yolu şaşırdı,
Kaf Dağından aşırdı.


Attı beni bir göle;
Gölden çıktım bir çöle,

Çölde buldum izini,
Koştum, tuttum dizini.

Geyik beni görünce,
Düştü büyük sevince.

Verdi bana bir elma,
Dedi,dinlenme,durma.

Dağdan yürü, kırdan git,
Altın Köşke çabuk yet.

Seni bekler ezeli,
Orda dünya güzeli.

Bin yıllık çile doldu!
Bunu dedi, kayboldu.

Yedim sırlı elmayı,
Gördüm gizli dünyayı.

Gündüz oldu,geceler;
Ak sakallı cüceler,

Korkunç devler hortladı,
Cinler, cirit oynadı.

Kesik başlar yürürdü,
Saçlarını sürürdü.

Bir de baktım, melekler,
Başlarında çiçekler.

Devlere el bağlıyor,
Gizli gizli ağlıyor.

Kılıcımı çıkardım,
Perileri kurtardım.

Kurtardığım periler,
Adım adım geriler,

Kanadını açardı,
Selam verir, kaçardı.

Az, uz gittim, dolaştım,
Altın Köşke ulaştım.

Bir kapısı açıktı,
Öteki kapanıktı.

Kapalıyı açarak,
Açığa vurdum kapak.

At önünde et vardı,
İt, ot yemez ağlardı;

Otu ata yedirdim,
Eti ite yedirdim.

Açtım bir elmas oda;
Dev şahı uykuda

Gördüm, kestim başını,
Dedim, Ey dev nerede?

Nerede Dünya Güzeli?
Dedi, Elinde eli!

Döndüm, baktım. Bir Kırgız
Elbiseli güzel kız.

Durmuş, bakar yanımda,
Şimşek çaktı canımda.

Güldü, dedi, Türk Beyi!
Tanıdın mı geyiği?

Kimse, beni bu devden
Alamazdı. Ancak sen,

Kaya deldin, dağ yardın,
Geldin, beni kurtardın.

Ah o imiş anladım,
Sevincimden ağladım,

Dedim, Turan Meleği!
Türkün yüce dileği!

Yüz milyon Türk bu anda
Seni bekler Turanda.

Haydi, çabuk varalım,
Karanlığı yaralım;

Sönük ocak canlansın,
Yoksul ülke şanlansın

İndik, iti okşadık,
At sırtına atladık.

Geçtik nice dağ, kaya,
Geldik Demirkapıya.

Kapanması, çok yıldı,
Açıl!„ dedim, açıldı.

Yol verince gizli yurt,
Aldı bizi Bozkurt,

Kaf Dağından geçirdi,
Türk Eline getirdi.
ZİYA GÖKALP

Sensizliğin yolculuğunda donarak öldüğüm yerdir aşk
Martının isyanında bir çiğliğin haykırışıdır aşk
Bırakıpta gittiğin yerde sonbahar dökümüdür aşk
Güneş batarken yarınlara akşamüstüdür aşk

Naci KOBAL

bu dörtlüğün devamının sırrıdır aşk...
kelebek ömründe de olsa yaşanandır aşk
anılarda dipdiri yaşayandır aşk,
şairin kaleminin ilhamı yüreğinin çilesidir aşk,,

deneme....naçizane

KESTİLER BAŞTAN SUYU
KAZDILAR DERİN KUYU
DEDİLER EY TÜRK UYU
TÜRKÜN BU ESKİ HUYU

YELKENLER İNDİ SUYA
HAİN YATTI PUSUYA
FIRSATINI BULDU YA
SALDIRIYOR ORDUYA.

VARSA DA BİR ÇOK AKIN
MUŞTULU GÜNLER YAKIN
NELER OLACAK BAKIN
TÜRKÜ TÜRKE BIRAKIN.

TÜRK ŞEREFLİ TÜRK ULU
ALLAH'IN MÜMTAZ KULU
BEKLER YETİMİ DULU
HELE KERKÜK MUSUL'U

MADEM DÜNYA KUDURDU
ALÇAK BİR DÜZEN KURDU.
ÜÇ KITANIN BOZKURDU
YİNE YAPMAZ MI YURDU.

Hakverdi MURAT
13.03.2006

(Yüreğimden)
Çorağına sevgi ekipte yüreğimin
Ümitlerini yeşerttiğim topraklarında
İşte ben özgürce gezinmekteyim....

(Yaralarıma)
İzi kalacağını bile bile sarmazmıyız yaralarımızı
ve baktıkça izlerine anı diye saklamazmıyız zihnimizde
Anlar gelir sorulmadıkça gelmezler ya hani aklımıza
sorulduğunda dün gibi acısını hissettiklerimiz

(Bir el değer umut ışığıma)
Düşler kayar yıldızlarda
Çare arayan yüreklere dilektir belki de bilinmez
İhtimaller var ya yaşamak hengamesinin içinde
Umut ışığı hep parlaktır ve hiç sönmez...

Renginizden mahrum etmeyin dizeleri Gülay Abla