Dilin Yalan Söylüyor

      Dilin Yalan Söylüyor

      Tohumdun yüreğimde fidan oldun büyüdün,
      Ağaç idin bağımda, çınar oldun yürüdün.

      Nasıl söküldün öyle, çatır çatır içimden,
      Köklerin yüreğimde kan revan oldu birden.

      Çalı çırpı bıraktın giderken yüreğimde,
      Hepsi bir kıymık gibi beynimin her yerinde.

      Dilin ne derse desin, gözün öyle demiyor,
      Seni sevmedim derken, dilin yalan söylüyor.

      Burası Ulus parkı, karşımız Anadolu,
      Gönlümün öbür yanı ondan böyle sır dolu.

      Yalnızım bu şehirde, hem de yapayanlızım,
      Boğuluyorum gitme, şair olur bir yanım.

      Yok böyle demiştim ben, yanlış anladım hemen,
      Bunun hepsi hikaye, baştan komiğiz zaten.

      Kendimizi kandırdık, kargalar güler buna,
      Birde ciddiye aldık, karganın papuç damda.

      Bu koca alemde biz, varla yok arasıyız,
      Olmasak da olurdu, varsak yaşamalıyız.

      Olmayacak duaya amin demeyelim biz,
      Herkes kendi yoluna biz hep böyle gideriz...

      Bedirhan Gökçe
      Herşeyi bildiğini sanma! gerçekte çok bilgili olsanda kendine Cahilim diyebilecek cesaretin olmalı.
      Ivan Pavlov

      AŞIK OLMADAN BİR DÜŞÜN

      Asık Olmadan Bir Düşün

      Evinin seni içine sigdiramayacak kadar dar oldugunu fark edeceksin...
      Sokaga firlayacaksin...
      Sokaklar da dar gelecek...
      Tipki vücudunun yüregine dar geldigi gibi...
      Ne denizin mavisi açacak içini, ne piril piril gökyüzü...
      Kendini tasiyamayacak kadar çok büyüyecek, bir yandan da kaybolacak kadar
      küçüleceksin...
      Birileri sana bir seyler anlatacak durmadan...
      "Önemli olan saglik."
      "Yasamak güzel."
      "Bos ver, her sey unutulur."
      Sen hiçbirini duymayacaksin...
      Göz yaslarindan etrafi göremez hale geleceksin...
      Ondan ölmesini isteyecek kadar nefret edecek, az sonra kollarinda ölmek isteyecek
      kadar çok seveceksin...
      Hep ondan bahsetmek isteyeceksin...
      "Ölüme çare bulundu" ya da "Yarin kiyamet kopacakmis" ödeseler öbasini kaldirip Ne
      dedin?" diye sormayacaksin...
      Yalniz kalmak isteyeceksin...
      Hem de kalabaliklarin arasinda kaybolmak...
      Ikisi de yetmeyecek...
      Geçmişi düşüneceksin...
      Neredeyse dakika dakika...
      Ama kötüleri atlayarak...
      Onunla geçtigin yerlerden geçmek isteyeceksin...
      Gittigin yerlere gitmek...
      Bu sana hiç iyi gelmeyecek...
      Ama bile bile yapacaksin...
      Biri sana içindeki aciyi söküp atabilecegini söylese,kaçacaksin...
      Aslinda kurtulmak istedigin halde, o aciyi yasamak için direneceksin...
      Hayatinin geri kalanini onu düsünerek geçirmek isteyeceksin....
      Aksini iddia edenlerden nefret edeceksin...
      Herkesi ona benzetip...
      Kimseyi onun yerine koyamayacaksin...
      Hiçbir sey oyalamayacak seni...
      Ilaçlara siginacaksin...
      Birkaç saat kafani bulandiran ama asla onu unutturmayan.
      Sadece bir müddet buzlu camin arkasindan seyrettiren...
      Bütün sarkilar sizin için yazilmis gibi gelecek... Bogazin dügümlenecek,
      dinleyemeyeceksin... Uyumak zor, uyanmak kolay olacak...
      Sabahi iple çekeceksin...
      Bazen de "Hiç günes dogmasa" diyeceksin...
      Ne geceler rahatlatacak seni ne gündüzler...
      Ölmeyi isteyip, ölemeyeceksin...
      Belki çivi çiviyi söker diye can havliyle önüne çikana sarilmak isteyeceksin
      Nafile...
      Düsüncesi bile tahammül edilmez gelecek...
      Rüyalar göreceksin, gerçek olmasini istedigin...
      Her siçrayarak uyandiginda onun adini söyledigini fark edeceksin...
      Telefonun çalmasini bekleyeceksin...
      Aramayacagini bile bile...
      Her çaldiginda yüregin agzina gelecek...
      Aglamakli konusacaksin arayanlarla...
      Yüregin burkulacak...
      Canin yanacak...
      Bir daha sevmemeye yemin edeceksin...
      Hayata dair hiçbir sey yapmak gelmeyecek içinden...
      Onun sesini bir kez daha duymak için yani tutusacaksin...
      Defalarca aradigi günlerin kiymetini bilmedigin için nefretedeceksin... Yasadigin
      sehri terk etmek isteyeceksin...
      Onunla hiçbir aninin olmadigi bir yerlere gidip yerlesmek...
      Ama bir umut...
      Onunla bir gün bir yerde karsilasma umudu...
      Bu umut seni gitmekten alikoyacak...
      Gel gitler içinde yasayacaksin...
      Buna yasamak denirse...
      Razi misin bütün bunlara...?
      Hazir misin sonunda ölüp ölüp dirilmeye...?
      O halde asik olabilirsin

      CAN DÜNDAR
      Herşeyi bildiğini sanma! gerçekte çok bilgili olsanda kendine Cahilim diyebilecek cesaretin olmalı.
      Ivan Pavlov
      Bir günün akşamüstüydü beni bırakıp gittiğin gün batımında sağanak
      şekilde yağan yağmurun sesi beni rahatlatırken
      senin söylediklerinde kulaklarımda yankılanıyordu... Herkes yağmurun
      keyfini sürerken sen beni terk etmiştin
      ne çaresiz ne yalnız kalmıştım değil mi?? Oysa ne çok sevmişim seni,
      kendimi yalan sözlerle avuturken nasılda aşık olmuşum sana... Şimdi
      yoksun yanımda, unuttun belki beni bugün ayrılığımızın ilk günü ama sen
      ne kadar da çabuk sildin beni ben yine boynu
      bükük kaldım, artık yalan sözler avutmuyor beni, inandıramıyorum
      kendimi her günün akşamüstü, her güneşin battığı vakit tekrar
      yaşıyorum seni... Yalnızlığın bu kadar zor olduğunu hiç tahmin
      edememiştim... Terk edilmenin mi yoksa yalnız kalmanın mı acısı vardı
      içimde?? Şimdi kim dinleyecek beni? Kim tutacak ellerimden?? Hayata
      nasıl tekrar tutunacağım?? Şimdi düşünüyorum da ben seni
      bu kadar çok düşünürken sen beni hatırlıyor musun hiç?? Sen benim
      beynimi bu kadar meşgul ederken ben senin aklına
      Geliyor muyum? Eğer ki bir gün, bir an aklına gelirsem sana
      söylediklerimi hatırla... ''Ben senin yalnızlığını paylaşmak istiyorum,
      yaslanmak istediğinde bi omuz olabilmek, sıcak bir el uzatabilmek
      istiyorum...'' Sonra istersen sil beni aklından
      ama sıcak bir ele hasret kaldığında, her yağmurlu günde, kendini
      çaresiz hissettiğin her anda hatırla beni hatırla ve düşün
      ben kaybettiğim sen içinde bu kadar çok şey kazanmışken sende
      kaybettiğin şu koca aşka yan.!

      Ama her şeye rağmen mutlu ol ve kimsenin seni üzmesine izin verme
      eğer ki gittiğin yolda bir gün tek kalırsan arkanı dön ve bak
      işte orada ben varım...

      (ALINTI)
      Herşeyi bildiğini sanma! gerçekte çok bilgili olsanda kendine Cahilim diyebilecek cesaretin olmalı.
      Ivan Pavlov